سوارکاری به معنای نشستن بر پشت یک اسب و کنترل حرکات آن میباشد. ویژگی این ورزش این است که انسان و مرکب (معمولاً اسب) را متحد می سازد، بنابراین موفقیت اسب و سوارکار به ارتباط و اعتماد و احترامی که آن دو برای یک دیگر قائل اند، بستگی دارد. برای شروع به یادگیری سوارکاری نیاز به هیچ دانش و مهارت قبلی ای نیست، با این حال به دلیل قدرت جسمی و ذهنی که کنترل کردن اسب نیاز دارد، به کودکان زیر ۷ سال توصیه نمی شود.
تاریخچه سوارکاری
برقراری ارتباط با اسب:
اولین گام یادگیری سوارکاری، یادگیری ارتباط برقرار کردن با اسب است. سوارکار باید بتواند خلق وخوی اسبی را که قرار است سوار شود درک کند و با او به خوبی ارتباط برقرار کند، تا اسب فرمان های او را بهتر درک کند و انجام دهد. اسب با انسان متفاوت است و همین تفاوت است که باعث جذابیت این رابطه می شود. هرچه بهتر بتوانیم طرف مقابلمان را درک کنیم و یادبگیریم که غرایز او را بفهمیم، رابطه ما بهتر می شود. رفتار پر از ترس اسب مغرضانه نیست، بلکه یک واکنش طبیعی برای حفاظت از خودش است. اگر بتوانیم این احساس را در اسب ایجاد کنیم که ما از او حفاظت می کنیم، به ما اعتماد می کند و دیگر از هر فرصتی برای فرار استفاده نمی کند. با این حال حتی وقتی به ما اعتماد می کند، باز هم اسب حیوانی است که به طور طبیعی در گله به سر می برد. در موقعیت های هراس آور نیز همواره به گله می پیوندد.
سوارکار می تواند از روی حرکات و برخی از اعمال اسب متوجه منظور او شود. حرکات گوش های اسب در این مورد بسیار مؤثر است. به طور مثال، هنگامی که اسب گوش هایش را به سمت جلو می چرخاند و سرش را بالا می گیرد، به این معناست که صدایی او را نگران کرده است و او بادقت در حال پیدا کردن منبع صداست. یا هنگامی که اسب گوش هایش را در جهات مختلف می چرخاند و حرکت می دهد، به این معناست که با دقت اطرافش را تحت نظر دارد. گوش های مایل به سمت پایین در دو طرف سر اسب، نشان دهندهٔ تسلیم شدن و اطاعت اسب هستند. البته این حالت گوش ها در صورتی که لب ها به سمت پایین افتاده باشند، نشانهٔ خواب آلودگی است. اسبی که گوش هایش را می چرخاند و زبانش را بیرون می آورد، قصد سربه سر گذاشتن و بازی با سوارکار را دارد. اگر اسب گوش هایش را به سمت جلو مایل کند و سرش را کمی خم کند، یعنی به سوارکار (یا هر کس دیگری) اعتماد دارد. اگر گوش هایش را به سم عقب بچرخاند، یعنی چیزی باعث بی اعتمادی یا عصبانیت و ناراحتی او شده است. در صورتی که گوش هایش را به سمت عقب بخواباند، یعنی بسیار خشمگین است یا این که به شدت ترسیده است. در این صورت اسب می تواند بسیار خطرناک باشد و حمله کند. حرکت سر و پاهای اسب نیز می توانند در درک منظور او کمک کنند. اسبی که سرش را کمی پایین می آورد و ناگهان به شدت تکان می دهد، بدخلقی خود را نشان می دهد. هنگامی که پاهای جلویش را بر زمین می کوبد، عصبانیت یا بی قراری خود را ابراز می کند، در حالی که وقتی اسب پاهای عقبش را بر زمین می کوبد، می خواهد بفهماند که چیزی باعث ناراحتی او شده است (مثلاً مگس و…).
فواید اسب سواری
اسب سواری واقعا عضلات هسته ای را قوی می کند به طوری که ثبات تنه را حفظ کند: ماهیچه های شکمی، پشت و لگن. با این حال، این فقط باعث قوی شدن آن نمی شود بلکه هماهنگی و ثبات آن را نیز بیشتر می کند. همراه با عضلات اصلی، ران داخلی و عضلات لگن هم بیشترین تمرین را می کنند؛ هنگامی که سوارکار موقعیت خود را تنظیم می کند. همچنین مزایای ذهنی زیادی برای اسب سواری وجود دارد. نه تنها شما واقعا در مورد خودتان یاد می گیرید، چون زمانی را برای تربیت یک اسب تجربه می کنید، بلکه همچنین می تواند تاثیرات مدیتیشن هم برای شما داشته باشد. چرا که در بازه ای از زمان تمام تمرکز شما بر روی ماندن بر اسب است.
به طور کلی می توان مزایای زیر را برای اسب سواری برشمرد:
- آگاهی از بدن
- تفکر سریع
- جهت گیری مناسب
- افزایش حجم عضلات
- تمرینات ذهنی
- قدرت تعادل
- آگاهی بدن
- تفکر سریع
مضرات اسب سواری برای مردان
پژوهشی در سال 2009 با هدف بررسی تاثیر اسب سواری بر اختلال عملکرد جنسی و مشکلات مجاری ادراری (از قبیل مثانه، اسفنکتر ادراری و پروستات در مردان) و مقایسه آن با دیگر ورزش ها (که تاثیر کمتری بر مجاری ادراری و تناسلی مردان می گذارند) صورت گرفت. در این پژوهش وجود و یا خطر ابتلا به اختلالات عملکردی جنسی و مشکلات ادراری در بین اعضای باشگاه های اسب سواری و باشگاه های شنا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین عادت های دوچرخه سواری هم به عنوان یک فاکتور گمراه کننده نیز در نظر گرفته شد. نتایج حاصل بدین شرح بود که اسب سواری تاثیر قابل توجهی بر اختلالات عملکرد جنسی و مشکلات مجاری ادراری در مردان ندارد. نتیجه مشابهی هم در مورد خانم ها به دست آمد. همچنین مشخص شد که اسب سواری می تواند موجب کاهش استرس بی اختیاری ادرار شود. در صورتی که سوارکار در حال حاضر درد پشت و کمر داشته باشد (پیش از شروع سوارکاری)، سوارکاری می تواند به قدر کافی برای او خطرناک باشد و بهتر است در این رابطه با پزشک خود مشورت کنید. در بسیاری از موارد پشت درد در سوارکاران به دلیل موقعیت غلط بدن در حین سوارکاری ایجاد می شود.
این مورد به خصوص برای تازه کارهای بیشتر بروز پیدا می کند چرا که آن ها در ابتدا به دلیل ترس و استرس، سر، پشت، گردن و لگن خود را سفت می کنند و این بیشتر موجب بروز کمردرد می شود. همچنین در تمام انواع راه رفتن های اسب، یورتمه از همه برای درد پشت بدتر است. چرا که حتی اگر ماهیچه های بالا و پایین هم بتوانند مقداری از ارتعاش را جذب کنند بازهم ستون فقرات تحت فشار شدیدی قرار خواهد گرفت. برای همین به افرادی که از درد پشت رنج می برند، توصیه می شود که از سوارکاری در حالت یورتمه دوری کنند.