به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، صنعت خودروسازی، بزرگترین صنعت غیر نفتی ایران در کنار قطعه سازی ها بیش از یک میلیون فرصت شغلی در کشور ایجاد کرده است و این چنین است که هر همکاری بین المللی در حوزه خودرو برای اقتصاد ایران اتفاقی مهم تلقی می شود. در حالی که رییس اتاق بازرگانی ایران و چین درباره مفاد قرارداد پرسر و صدای دو کشور گفته است:در یکی از بندهای این برنامه به تاسیس شهرک خودرویی پرداخته شده است. یعنی وزارت صنعت، معدن و تجارت برای تولید خودروهای مشترک باید شهرکی را در این زمینه تاسیس کند. مسلما دولت چین و ایران، خودرو نمی سازنند. هر دو وزارت خانه های دو کشور ممکن است به این تفاهم برسند که شرکت های خودرویی را به یکدیگر معرفی کنند و قراردادی در این رابطه بنویسند. به هر حال تنها شرکت خارجیِ خودرویی که در ایران سرمایه گذاری مستقیم کرده، شرکت «چری» چین است.
او اضافه می کند: در این برنامه امکان دارد چند شرکت خودروییِ چینی با دو خودروساز ایرانی مذاکره کنند. از سوی دیگر تولید خودروهای برقی نیز می تواند از دیگر محورهای این برنامه ۲۵ ساله ایران و چین باشد. از سوی دیگر بسیاری از کارشناسان نیز از امکان پذیر بودن همکاری دو کشور در این حوزه می گویند.
محمدرضا نجفِی منش، فعال حوزه قطعه و خودروسازی به امکان همکاری های مشترک در صنعت خودروسازی و قطعه سازی میان ایران و چین اشاره کرد و به خبرآنلاین گفت: هنوز این توافق صرفا در حد یک سند ۱۸ صفحه ای است و در حد پیش نویس است. به همین دلیل بخش زیادی از بحثهایی که حول آن شده برای من حداقل قابل فهم نیست. درواقع متوجه نمی شوم چگونه می توان به این اظهارات دست زد وقتی که هنوز هیچ چیزی در حد یک قرارداد اجرایی منتشر نشده است.
او در ادامه تاکید کرد: من همیشه از هرگونه افزایش همکاری های بین المللی استقبال کرده و می کنم. در این مورد هم حتما که اتفاق خوبی است اگر رابطه ما با کشوری چون چین که از کشورهای توسعه یافته جهان امروز است افزایش یابد به سود اقتصاد خواهد بود و طبیعتا از این بابت هم خوشحالم.
این عضو اتاق بازرگانی تصریح کرد: البته نگرانی ها در این مورد هم قابل درک است. اقتصاد ما چندین بار کوچکتر از اقتصاد چین است و انتظار می رود دولتمردان و مسئولان ضمن ارتقای توان اقتصادی کشور به این مساله هم توجه کنند تا کار به جایی نرسد که اقتصاد ایران صرفا پله ترقی چین شود.
نجی منش درپاسخ به سوالی مبنی بر اینکه در صنعت خودروسازی چگونه می توان از این صنعت نسبتا نوظهور چینی به سود تقویت داخل استفاده کرد تاکید کرد: چینی ها اکنون سالانه ۲۸ میلیون خودرو تولید می کنند که در سطح جهان هم رقم فوق العاده زیادی است. ما باید در فعالیتهای مشترک قطعاتی را که می توانیم تولید کنیم به چین صادر کنیم و در مقابل قطعاتی که در تولید آن ناتوانیم را بگیریم و این مهم باید در چارچوب تهاتر صورت بگیرد. این رابطه اگر متوازن باشد به رشد صنعت خودروسازی ایران منجر می شود.
او افزود: همچنین سرمایه گذاری و واردات تکنولوژی بخشهایی که در آن ضعیف هستیم یا نیاز به ارتقا داریم هم به سود ما خواهد بود. برخی قطعات را ما امروز نمی توانیم تولید کنیم اما با بهره جستن از تکنولوژی غول شرقی این مهم عملی خواهد بود و اگر طرفین در ادامه توافق در حوزه خودروسازی بر این مبنا را عملی کنند اتفاق مبارکی است.
این عضو اتاق بازرگانی ادامه داد: با این حال نباید فراموش کنیم که اصل در این میان ما هستیم. هر طرف به دنبال سود خود است و ما باید مسیری را تبیین کنیم و موافقت طرف مقابل را جلب کنیم که ضمن سود جستن طرف مقابل اقتصاد و تولید ایران نیز به اصطلاح چاله های خود را پر کند.
خبرهای خوش و مهم ربیعی درباره افزایش حقوق بازنشستگان و بورس
