کومِدون ها ( نقطه ی شروع انواع آکنه ها ) ، پاپول ها ، و پوستول ها که درواقع همان جوش های چرکی می باشند ، دارای ظاهری ناخوشایند هستند و به علت تورم و التهابی که ایجاد می کنند ، دردناک می باشند . اما بعد از مدتی بدون اینکه جای آنها باقی بماند ، از بین می روند مگر در افرادی که پوست تیره ای دارند . با اینحال ، دو نوع دیگر جوش یعنی ، ندول ها Nodules و کیست ها Cysts می توانند باعث بروز صدمات جدی تری شوند
ندول ها جوش های سفتی هستند . اندازه ی آنها خیلی بزرگتر از پاپول ها می باشد و تا قسمتهای عمیق تری در پوست نفوذ کرده اند . ندول ها وقتی ایجاد می شوند که یک کومدون بزرگ پاره شود و محتویات التهابی خود را شامل گلبول های سفید و باکتریها را در بافت اطراف آزاد نماید . در چنین مواقعی ، التهاب و چرک بیشتری ایجاد می گردد و منجر به تورم و درد بیشتری می شود . ندول ها به قسمت های عمقی تر پوست که حاوی ساختمان های محافظت کننده پوست هستند ، نفوذ کرده و باعث ایجاد جوشگاه ( باقی ماندن جای جوش ) و یا اصطلاحا Scar اسکار می گردند .
آیا آکنه ندولار همان آکنه کیستیک است؟
آکنه ندولار و آکنه کیستیک دو فرم بسیار شدید از آکنه هستند. در مواردی ممکن است این دو نوع از آکنه با هم اشتباه گرفته شوند؛ زیرا آکنه ندولار و آکنه کیستیک در نواحی عمیق نزدیک به سطح پوست ایجاد می شوند.
آکنه کیستیک در سطح به صورت جوش های بزرگ و قرمز دیده می شود. کیست ها مانند ندول ها در نواحی عمیق زیر سطح پوست قرار دارند. اما از آن جایی که این کیست ها از چرک پر شده اند، اغلب صاف تر از ندول ها هستند. برآمدگی هایی که به عنوان آکنه کیستیک شناخته می شوند می ترکند و اغلب موجب عفونت می گردند. آکنه کیستیک زمانی ایجاد می شود محتویات جوش های سر سیاه و سر سفید به داخل بافت پوستی احاطه کننده ریخته می شوند. در تلاش برای رفع این وضعیت، بدن به ناحیه درگیر حمله کرده و پاسخ سیستم ایمنی در برابر چرک تولید شده ایجاد می شود.
در مقابل، آکنه ندولار دست نخورده در نواحی عمیق پوست باقی می ماند. آکنه ندولار ممکن است رنگی مشابه تون پوستی داشته باشد. آکنه ندولار برای چند هفته یا چند ماه باقی می ماند و محتویات آن به صورت کیست های عمیقی سفت می گردد.
گزینه های درمان آکنه ندولار چه هستند؟
داروهای غیر نسخه ای آکنه معمولا بر روی آکنه ندولار موثر نیستند. مواد موثری که اغلب در این داروها وجود دارند مانند سالیسیلیک اسید و بنزوئیل پراکسید به تخلیه سبوم اضافی و سلول های مرده پوستی تنها در سطح پوست کمک می کنند. این عمل در پاکسازی منافذ مسدود شده در سطح پوست موثر است اما اثر اندکی بر روی آکنه ندولار که در عمق زیر پوست قرار گرفته دارد.
علت جوش ندول
ندول ها وقتی ایجاد می شوند که یک کومدون بزرگ پاره شود و محتویات التهابی خود را شامل گلبول های سفید و باکتریها را در بافت اطراف آزاد نماید . در چنین مواقعی ، التهاب و چرک بیشتری ایجاد می گردد و منجر به تورم و درد بیشتری می شود.

نحوه درمان ندول ها
توصیه ما بر این است که برای درمان ندول، خود دست به کار نشده و از پزشک متخصص مشورت بگیرید. توجه فرمایید که خوشبختانه ندول ها در منافذ پوست به ندرت رشد می کنند و بعد از مدتی خود از بین می روند. شما برای درمان ندول باید وقتی اقدام کنید که تعداد ندول در پوست شما زیاد شود و مدت زمان زیادی در داخل پوست بماند. در این صورت پزشک با مراجعه شما با روش های زیر نسبت به درمان ندول اقدام می کند:
- آنتی بیوتیک ها مانند تتراسایکلین، داکسی سایکلین و آموکسی سیلین؛
- کرتیکواستروئید های متداول؛
- محصولات و قرص های ضدبارداری خوراکی برای درمان جوش هایی که منشأ هورمونی دارند؛
- رتینوئید های سیستماتیک مانند ایزوترتینوئین؛
- تزریق استروئید؛
- لایه برداری شیمیایی؛
- درمان فتودینامیک برای مقابله با باکتری (درمانی است که از دارویی به نام داروی حساس به نور و یا عامل حساس کننده به نور و نوع خاصی از نور استفاده می کنند.)؛
- خالی کردن و بیرون کشیدن برای ازبین بردن ندول های بزرگ.
انواع جوش صورت غیرالتهابی چیست؟










































