نام عمومی این دارو، کلوزاپین clozapine (KLOE za peen) است. همچنین داروی کلوزاپین با نام های تجاری Clozaril، FazaClo Versacloz، Clopine، CloZAPine Synthon، Denzapine، Zaponex در بازار دارویی در دسترس است. کلوزاپین یک داروی ضد روان پریشی است. داروی کلوزاپین، با تغییر عملکرد مواد شیمیایی موجود در مغز، اثرات درمانی خود را بروز می دهد. کلوزاپین برای درمان اختلال اسکیزوفرنی، و معمولا پس از شکست درمان های دیگر، استفاده می شود. از این دارو برای درمان برخی اختلالات روحی / خلقی (اسکیزوفرنی، اختلالات اسکیزوافکتیو) استفاده می شود.
موارد مصرف داروی کلوزاپین
این دارو عموما برای بیماری های روانی سایکوتیک تجویز می شود و می تواند بر روی نشانگان مثبت روان گسیختگی مانند توهم و هذیان و بر روی نشانگان منفی مانند دوری از جامعه و رفتارهای غیر اجتماعی تاثیرات درمانی مهمی داشته باشد. این دارو عموما برای بیماران سایکوزی که حال وخیمی دارند تجویز می شود. موارد تجویز این دارو شامل موارد زیر است:
- درمان اسکیزوفرنی در بیماران مقاوم به درمان. مخصوصا در بیمارانی که به سایر داروهای مهار کننده سایکوز متعارف (حداقل دو عدد دارو) مقاومت نشان می دهند.
- کاهش دادن احتمال خودکشی در بیماران اسکیزوفرنی که شدیدا در فکر اقدام به خودکشی هستند.
- درمان بیمارهای مبتلا به مانیا که نسبت به بقیه درمان ها مقاومت نشان می دهند.
- درمان بیماران مبتلا به اختلالات شخصیت اسیکیزوئید.
عوارض مصرف داروی کلوزاپین
- عوارض شایع (%10<)
- قلبی عروقی: تاکی کاردی، افت فشار خون، افزایش افشار خون
- سیستم اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سدیشن، سرگیجه، بی خوابی، سرگیجه دورانی
- گوارشی: ریزش غیرارادی بزاق (سیالوره)، افزایش وزن، یبوست، تهوع، استفراغ، سوء هاضمه
- متفرقه: تب
- عوارض نسبتا شایع (%10-1)
- قلبی عروقی: سنکوپ
- سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، آژیتاسیون، بی قراری، آکینزی، خواب آشفته، کابوس شبانه، آکاتیزی (بی قراری حرکتی)، گیجی، تشنج (وابسته به دوز)، خستگی
- پوستی: افزایش تعریق، راش پوستی
- گوارشی: خشکی دهان، ناراحتی شکم، سوزش سر دل، اسهال
- ادراری تناسلی: اختالات ادراری
- هماتولوژی و انکولوژی: لکوپنی، نوتروپنی، افزایش سطح ائوزینوفیل
- عصبی، عضلانی و اسکلتی: لرزش، هیپوکنزی، سفتی عضلات
- چشمی: اختلالات بینایی
سخن آخر
روان پریشی به معنی وضعیت روانی غیرطبیعی می باشد که از آن در روان پزشکی برای بیان حالت “از دست رفتن توانایی تفریق واقعیت از خیال” استفاده می گردد. روانپریشی نوعی اختلال روانی به شمار می رود و در آن بیمار با واقعیت ارتباط صحیحی ندارد. داروهای زیادی در این رابطه تولید شده اند که می توانند به بیمار کمک کنند.