به طور معمول سلولهای بدن در یک مسیر کاملا کنترل شده رشد میکنند و تقسیم میشوند ولی سلولهای سرطانی بیقاعده و بدون هیچ کنترلی و خیلی سریع رشد کرده و تقسیم میشوند. داروهای شیمی درمانی قادرند سلولهایی که سرعت رشد بالایی دارند را تخریب کنند و با کاهش سرعت رشد و تخریب سلولهای سرطانی، علائم مربوط به سرطان به سرعت تخفیف مییابد. شیمی درمانی از راههای مختلفی سلولهای سرطانی را تحت تاثیر قرار میدهد:
قسمتی از سلول سرطانی را تخریب میکند.
رشد سلول سرطانی را متوقف میکند.
غذای لازم برای سلول سرطانی را قطع میکند.
درمان سارکوم اوینگ
تیروئید و تومور تروفوبلاستیک
درمان کار سینوم رحم
بیضه
تومور ویلمز
تومورتروفوبلاستیک
رابدومیوسارکوما
ملانوم بدخیم
سارکوم کاپوسی
کاهش فعالیت مغز استخوان و واکنشهای گوارشی، نشانه‌های مسمومیت با دارو هستند و موجب محدود شدن مقدار مصرف دارو می‌گردند.
پوست: اریتم، پوسته‌پوسته شدن پوست، زیادی پیگمانتاسیون پوست، بخصوص در آن نواحی که در معرض پرتو تابی بوده است، بثورات جلدی یا آکنه (برگشت‌پذیر).
دستگاه گوارش: بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، درد شکمی، اسهال، التهاب مخاط دهان، التهاب مری، التهاب حلق.
خون: کم‌خونی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، پان‌سیتوپنی، آگرانولوسیتوز.
موضعی: فلبیت، آسیب شدید به بافت نرم.
سایر عوارض: ریزش برگشت‌پذیر مو.
به محض کاهش سلول های خون، ترومبوسیتوپنی، اسهال یا استئوماتیت باید درمان را فوراً متوقف کرد. با برگشت تعداد پلاکت ها و لکوسیت ها به مقادیر رضایت بخش و بهبود بیمار، می توان درمان را از سر گرفت. دارو را باید در دوره های متناوب کوتاه مدت تجویز کرد تا از بروز مسمویت با آن که 4-2 روز بعد از آخرین بار مصرف دارو ظاهر شده و حداکثر برای 2-1 هفته باقی می ماند، جلوگیری شود.
