اگر به دلیل سردرد میگرنی، درد مفصل یا درد عضلات و هر التهاب و درد دیگری ناچار به استفاده مداوم از داروهای مسکن هستید، احتمالاً به دنبال روش‌های جایگزین و یا مکمل می‌گردید. داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و استامینوفن برای تسکین درد مؤثرند، اما به علت داشتن عوارض جانبی، استفاده طولانی مدت از آنها توصیه نمی‌شود. داروهای تجویزی نیز ممکن است باعث وابستگی شوند. این داروها حتی ممکن است عوارض جانبی بیشتری نسبت به داروهای بدون نسخه داشته باشند.
هیدروکودون (Hydrocodone) یک داروی مخدر است (گاهی اوقات ماده مخدر نیز نامیده می‌شود) که از آن برای تسکین دردهای متوسط تا شدیدی که توسط دیگر مسکن‌ها التیام پیدا نکردند، استفاده می‌شود. داروی هیدروکدون با اتصال به برخی از مناطق کوچک به نام گیرنده‌های مواد مخدر، در سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) کار می‌کند. این امر منجر به کاهش احساس درد و واکنش به درد در شما می‌شود.
گاهی از قرص یا کپسول هیدروکدون به عنوان مخدر سوء استفاده می‌شود و فرد محتویات دارو را تزریق می‌کند که اثرات جانبی بدی برای او خواهد داشت. به همین دلیل هیدروکدون به صورت ترکیبی همراه با دیگر مسکن‌های غیر مخدر مانند استامینوفن ، ایبوپروفن تهیه می‌شود تا از سوء مصرف (تزریق) این دارو جلوگیری شود
هیدروکودون برای کاهش درد متوسط تا شدید استفاده می‌شود. این محصول برای استفاده در کودکان زیر 6 سال به علت افزایش خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آهسته و کم عمق) توصیه نمی‌شود.
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف‌کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض نیز بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز هریک از عوارض زیر با مصرف داروی کلوبازام در اسرع وقت با پزشک معالج مشورت نمایید:
سرگیجه
خواب آلودگی
مشکلات خواب
احساس خستگی
سردرد
وزوز گوش یا احساس زنگ در گوش
تکان دادن غیرقابل کنترل بخشی از بدن
سفتی عضلات
کمر درد
تورم پا و مچ پا
دل درد
خشکی دهان
یبوست
تکرر ادرار
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از Hydrocodone است، با پزشک خود مشورت کنید.
بعضی داروها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی هیدروکدون ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
در صورتی که باردارید و یا به نوزاد خود شیر می‌دهید.
در صورتی که هرگونه بیماری کلیوی و یا کبدی دارید.
در صورتی که اخیرا جراحی مانند جراحی دندان داشته‌اید.
اگر مشکلی در پروستات یا دفع ادرار دارید.
در صورتی که سابقه تشنج دارید.
