به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، لجبازي كودك مي تواند بخشي از تكامل شخصيتي كودك باشد و الدين بايد بسيار سنجيده رفتار كرده و با او همدلي كنند.
لجبازي در كودكان معمولا از سن يك سالگي آغاز مي شود و حتي مي تواند با رفتارهاي نادرست اطرافيان در كودك نهادينه شود و در بزرگسالي هم اين رفتار را در آن فرد مشاهده كنيم بنابراين لجبازي در كودك مي تواند بخشي از تكامل شخصيتي او باشد و والدين بايد بسيار سنجيده رفتار كنند و به شكل گيري «خود» در كودك كمك كنيم.
كودكان براي پيدا كردن خود و جايگاهشان و گاهي به دليل اينكه مي خواهند خودشان را به اطرافيان ثابت كنند لجبازي مي كنند و يكي از اساسي ترين مشكلات اين است كه والدين در اين شرايط خودشان هم داخل بازي لجبازي كودكان مي شود و آنها هم به نوعي به لجبازي با آنها مي پردازند.
هترين اقدام والدين در اين لحظه مي تواند اين باشد كه دلگير نشوند و سعي كنند به صورت امري و دستوري با كودك صحبت نكنند بلكه با او همدلي كرده و كمك كنند تا قدرت تصميم گيري در كودك تقويت شود.
همچنين والدين بايد سعي كنند تا مطالب را به صورت انتخابي براي كودك بيان كنند به طور مثال به او مي گويند «الان مي خواهي غذا بخوري؟» و نبايد مستقيما به او امر كنيم «بيا غذا بخور» بلكه او را در جايگاه يك تصميم گيري قرار دهيد و با اين روش كودك نسبت به مسائلي كه اجتناب كرده و نسبت به آن لجبازي مي كند، اين در حالي است كه بعد از استفاده اين روش مي توان اظهار تمايل به آن كار را در كودك مشاهده كرد.
تهدید ها می تواند همانند یک مسیر سریعی به نظر برسد که نظم و انظباط را به کودکان ببخشد. اما قطعا روش تربیتی و درستی نیست. زمانی که کودک شما کنترل خود را از دست می دهد یا غیر منطقی رفتار می کند، والدین معمولا به تهدید کردن روی می آورند. و زمانی که این کار را می کنید، کنار گذاشتن این عادت سخت می شود.
البته اینطور نیست که به خاطر تاثیر گذاری آن باشد. اغلب اوقات ما از راه حل های نامعقولی استفاده می کنیم که باعث می شود احساس حماقت کنیم.
اغلب والدین بیشتر بر اساس عادت از آن استفاده می کنند یا فقط به خاطر این که تنها کاری است که آن را بلد هستند. اما راه های خلاقانه دیگری وجود دارد تا کم کم نظم و مسئولیت پذیری را به کودکان یاد دهیم.
در ادامه ۵ روش وجود دارد که به جای آنکه آن ها را تهدید کنید کاری کنید کودک تان حرف گوش کن شود.
۵ راز تربیت کودک حرف گوش کن
-
وقتی اشتباهی می کنید اعتراف کنید
آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که تهدید خنده آوری کرده باشید که نتیجه ی معکوس بدهد؟ بیایید یک سناریو اجرا کنیم که شما بهتر متوجه موضوع شوید. تصور کنید با پسر خود به خرید رفته اید.
پسرتان اصرار دارد که اسباب بازی خاصی را برایش بخرید یا برایش تنقلات(غذاهای ناسالم) بخرید. شما به خاطر رفتار او مستاصل شده اید و به او می گویید اگر به حرفتان گوش ندهد مجبور است تا زمانی که کارتان تمام شود داخل ماشین منتظر بماند.
وقتی بدون فکر این حرف را می زنید خودتان متوجه می شوید که چقدر این کار خطرناک است. بنابراین می توانید فورا به او می گویید که او را بیرون خواهید برد و او آنجا منتظر بماند تا کارتان تمام شود.
شما می توانید اینگونه خریدتان را مفرح کنید و از او بخواهید از هر چیزی که در لیست شماست کالایی بردارد. به او بگویید دقیقا دنبال چه چیزی هستید. این روش خرید بیشتر از اینکه شکل ماموریت باشد همانند جست و جوی گنج می ماند.
حق انتخاب دهید
به جای اینکه همیشه برایشان تصمیم گیری کنید می توانید یک استراتژی جدید برگزینید-و به آن ها حق انتخاب دهید. زمانی که صدای موزیکشان را کم نمی کنند به جای تهدید اینکه که موزیکشان را قطع می کنید به آن ها پیشنهاد دیگری دهید.
مثلا اینکه” ممکن است چیز دیگری گوش بدهی یا در اتاقت به موزیک گوش دهی؟ صدایش مرا اذیت می کند”. در این روش آن ها یاد می گیرند خودشان تصمیم بگیرند و نسبت به عملکرد خود مسئولیت پذیر شوند.
-
حرفی بزنید که بتوانید به آن عمل کنید
حرفی بزنید که بتوانید آن را انجام دهید. اگر نتوانید به حرف خود عمل کنید، کودکتان حرف هایتان را جدی نمیگیرند. با این حال، مطمئن شوید حرفی بزنید که نتایج عقلانی داشته باشد.
اگر فرزندتان بعد از چند بار گفتن اینکه در اتاق نشیمن بازی نکند بزند گلدان گران قیمتی را بشکند به او نگویید ” امسال جشن تولد نداریم” بلکه چیزی شبیه این بگویید” ما زمان تلویزیون دیدن تو را کم خواهیم کرد” که قطعا بتوانید این کار را انجام دهید.
خونسردی خود را حفظ کنید
حرف زدن راحت تر از عمل کردن است. اما آرام ماندن هنگامی که کودک شما دیوانه وار رفتار می کند، می تواند تغییری را در نحوه کنترل اوضاع ایجاد کند.
خیلی از اوقات احساسات بر شما غلبه می کنند و ما تهدید های مسخره ای می کنیم که نمی توانیم به آن ها عمل کنیم. بنابراین به جای توسل به تهدید، سعی کنید هر زمان که کار صحیحی انجام می دهند به آن ها جایزه بدهید.
شاید باورش سخت باشد اما کودکان رفتار کردن را از کارهای مثبت می آموزند نه از تهدیدها.
-
انتطارات بالای غیر معقولانه
اغلب والدین انتظرات بیش از حدی از فرزندان خود دارند. و برای آن ها بهترین برنامه ریزی را می کنند. اما باید محدودیت های فرزند خود را نیز در نظر بگیرید.
اینکه همیشه از آن ها انتظار داشته باشید تا به روش خاصی رفتار کنند یا کارهای خاصی انجام دهند در روابط شما و آن ها اختلاف ایجاد می کند. بنابراین تعیین کنید از کودک خود چه انتظاری دارید و مطمئن شوید که منطقی هستید.
وقتی شما شرایط را به خوبی مدیریت می کنید و از لحن مثبت استفاده می کنید بهتر یاد می گیرند. شما نمی خواهید که عزت نفس آن ها از بین ببرید یا آن ها را بترسانید یا نکوهش کنید. و با دنبال کردن استراتژی های بالا می توانید مطمئن شوید که روابط مثبتی با فرزند خود بسازید.
