کچلی ریش اصطلاحی پزشکی برای آلودگی قارچی مو و پوست در قسمت ریش دار صورت است. این قارچ پوستی قسمت پایین صورت را آلوده می کند و ممکن است تا گردن هم گسترش پیدا کند. آلودگی قارچی پوست صورت را کچلی صورت هم می نامند درواقع این اصطلاحات پزشکی تا حدودی با یکدیگر مشترک هستند. بااین حال کچلی ریش دقیقاً به آلودگی قارچی در قسمت ریش دار در مردها به ویژه افراد بزرگسال و بالغ اشاره می کند. کچلی ریش یک بیماری پوستی نادر است. اگرچه کچلی ریش در سرتاسر دنیادیده شده اما با روش های بهداشتی مدرن به حداقل پراکندگی خود رسیده است. کچلی ریش را نباید با فولیکولیت (عفونت ریشه مو) اشتباه گرفت زیرا فولیکولیت بر روی قارچ ریش قرار می گیرد و روی آن زندگی می کند پس این دو حالت عفونی دارای شرایط مجزا هستند.
یکی از موارد بسیار شایعی که ما معمولا در ناحیه ریش و سبیل و گاهی ابرو میبینیم، ریزش موی سکهای یا آلوپسیآره?آتاست. ریزش موی سکهای، یک بیماری خودایمن است که در آن سلولهای ایمنی فرد، موهای قسمتهایی از بدن را از بین میبرند. این مشکل به نسبت شایع است و حدود ۱ تا ۲ درصد افراد جامعه را درگیر میکند. در این بیماری، قسمتهایی از پوست مودار به اندازه ۱ تا ۲ سانتی متر دچار ریزش موی ناگهانی میشود و گاهی حتی در موارد شدید، میتواند بخش زیادی از ریش و سبیل فرد مبتلا را از بین ببرد.در برخی مواقع ریزش موی سکهای در ناحیه ریش و سبیل با ریزش مو در سر و جاهای دیگر بدن همراه است اما در بیشتر مواقع این مشکل در موهای صورت آقایان دیده میشود. یکی از عوامل اصلی و زمینه ساز، استرس است که متعاقب آن ریزش موی سکهای به دنبال اتفاقها و حوادث ناگوار و استرسهای شدید ایجاد میشود.در بیشتر مواقع ریزش موی سکهای با درمان سریع و به موقع قابل برگشت است.در مواقعی که ریزش مو محدود باشد، میتوان با تزریق داخل پوستی در ناحیه مبتلا، آن را درمان کرد اما اگر محل ضایعه شدید و وسیع باشد، باید از داروهای خوراکی هم کمک گرفت و ضایعه را درمان کرد. بدیهی است از زمان شروع درمان تا نتیجهگیری آن حدود ۲ تا ۳ ماه طول میکشد. بیماران باید بدانند نتیجه پس از درمان ابتدا به صورت رویش موهای کرکی و کمرنگ و پس از ۲ تا ۳ ماه به صورت موهای ضخیم و معمولی قابل مشاهده خواهد بود. این بیماری ممکن است زمینه عود داشته باشد بنابراین بیماران باید مراقب عود مجدد آن باشند.
روش درمان کچلی ریش
کچلی ریش و کچلی سر هر دو به روشی مشابه درمان می شوند. در این کار باید موهای محل موردنظر را تراشید و از ضد قارچ موضعی بر روی آن استفاده کرد. اگرچه عوامل موضعی برای اکثر عفونت های درماتوفیت از نوع خفیف تا متوسط کاربرد دارد ولی برای مورد قارچ ریش عوامل ضد قارچی دهانی هم لازم است. داروهای ضد قارچ شامل این موارد هستند:
- فلوکونازول
- گریزئوفولوین
- ایتراکونازول
- تربینافین
این داروها باید به مدت ۴ تا ۶ هفته استفاده شوند تا بیماری به طور کامل از بین برود. برای جلوگیری از بازگشت بیماری باید اقدامات پیشگیرانه ای را انجام داد. برخی اوقات قبل از درمان بیماری قارچ باید اقدامات ضد باکتریایی و آنتی بیوتیکی انجام داد. انجام این کار به ویژه قبل از اصلاح موهای باقی مانده مهم است. اصلاح مو در محل بیماری کریون مشکل است و باعث آسیب به پوست و حتی باقی ماندن جای زخم ها برای مدت طولانی می شود.
PRP
پی آر پی درمانی است که به نام Vampire Facial مشهور شده است و اکنون برای درمان طیف وسیعی از بیماری ها، از آرتروز گرفته تا جوانسازی پوست، مورد استفاده قرار می گیرد. PRP برای درمان ریزش مو، با تحریک فولیکول های خاموش برای شروع دوباره تولید موهای سالم کار می کند. این گزینه به طور کلی برای بیمارانی که ریزش موی سکه ای پراکنده دارند، گزینه خوبی محسوب می شود.
درمان در چندین مرحله انجام می شود. ابتدا نمونه خون از بیمار گرفته می شود و در سانتریفیوژ حرکت داده می شود تا گلبول های قرمز خون از پلاکت ها جدا شوند. سپس پزشک ناحیه آسیب دیده را بی حس کرده و پلاکت ها را با سرنگ تزریق می کند تا بار دیگر فولیکول ها را برای رشد مو تحریک کند. این روش توسط اکثر بیماران به خوبی تحمل می شود و به حداقل بی حسی نیاز دارد. دوره نقاهتی برای این روش وجود ندارد و بیماران چندین بار تحت درمان قرار می گیرند تا به نتیجه نهایی مطلوب برسند.
بیماران باید طی دو سال انتظار دو تا سه جلسه درمان را انجام دهند. با PRP، ریزش بیش از حد مو باید دو ماه پس از اولین درمان کاهش یابد. پس از چهار ماه، ضخیم شدن مو باید مشهود باشد و رشد موی جدید پس از شش ماه پس از درمان قابل مشاهده است.
کاشت موی صورت
کاشت موی صورت، از جمله کاشت ابرو، در بین مردم محبوبیت روزافزونی پیدا کرده است. کاشت مو اغلب پس از عدم موفقیت سایر گزینه های درمانی در ارائه نتایج مطلوب پیشنهاد می شود. کاشت مو از PRP تهاجمی تر و پرهزینه تر است، اما برای اکثر بیماران نتایج بسیار خوبی دارد.
کاشت موی صورت همان روش کاشت موی سر معمولی است. پیوندها با برداشتن فولیکول های سالم از محل اهداکننده انجام می شود. به طور کلی جراحان ناحیه اهداکننده را از پشت سر بیمار انتخاب می کنند تا اطمینان حاصل کنند که فولیکول های موی جمع شده شبیه به موهای صورت خود بیمار است. سپس برش هایی در محل های گیرنده (ریش، سبیل یا ابروها) ایجاد می شود و فولیکول های سالم برداشت شده به صورت جداگانه وارد پوست می شوند. این فرایند بارها تکرار می شود تا نتیجه ای طبیعی و متناسب حاصل شود.
حدود دو هفته پس از عمل، موهای کاشته شده می ریزند که ممکن است برای بیماران نگران کننده باشد. اما معمولاً بین دو تا چهار ماه پس از عمل رشد موهای جدید شروع می شود. در مورد کاشت ابرو، رشد موهای کاشته شده بعد از هفت هفته متوقف نمی شود. اما رشد ابروهای طبیعی بعد از این مدت متوقف می شوند. بنابراین بیماران برای حفظ ظاهر ابروهای خود باید موهای کاشته شده را مرتب و اصلاح کنند.
کم پشتی ریش و سبیل و نکات پیرامون آن
چند مورد وجود دارد که می تواند مناسب بودن کاشت مو را برای شما محدود کند. مهم ترین آن ها فقدان موی کافی در ناحیه اهداکننده است. پزشک شما می تواند مشخص کند که آیا این گزینه درمانی متناسب با مورد شما و نتیجه مورد نظر شما هست یا خیر. این روش با بی حسی موضعی انجام می شود و بیماران در طول عمل هشیار هستند. این روش بسته به وسعت ناحیه پیوند تحت درمان می تواند چندین ساعت طول بکشد. ریکاوری به طور کلی ساده است. بیماران می توانند تنها دو روز پس از عمل در خانه کار کنند و می توانند حدود یک هفته پس از جراحی به محل کار خود برگردند. شروع ورزش به طور کلی باید به تدریج انجام شود، اما پزشک شما باید قبل از جراحی در مورد این موضوع با شما صحبت کند.
سایر گزینه های درمان
با اینکه PRP و کاشت موی صورت شدیدترین حالت درمان است، اما اگر علت ریزش مو یا ابرو را می توان به دلایل خاص دیگری نسبت داد، گزینه های درمانی دیگری نیز وجود دارد. این موارد شامل تغییر در رژیم غذایی، درمان جایگزینی هورمون، کرم ها یا پمادهای موضعی و مکمل های ویتامین هستند.
پزشک شما احتمالاً به شما توصیه می کند قبل از انجام درمان های تهاجمی مانند PRP یا کاشت مو، برخی از این گزینه ها را برای درمان ریزش موی خود امتحان کنید. مشاوره با یک جراح زیبایی یا متخصص پوست معتبر بهترین راه برای اطمینان از مناسب ترین درمان برای نیازهای خاص شما است.
با این روش های از بیماری کچلی ریش پیشگیری کنید :
اگرچه این بیماری امروزه رایج نیست اما هنوز در بخش هایی از دنیا بیماری شایعی محسوب می شود. برخی از اقدامات پیشگیرانه عبارت اند از:برای اصلاح صورت همیشه از یک تیغ تمیز استفاده کنید. هرگز از تیغ مشترک استفاده نکنید و مطمئن شوید که آرایشگر هنگام اصلاح صورتتان از تیغ جدید استفاده می کند.مراقب باشید وسایل شخصی خود مانند حوله را با فردی که مبتلابه کچلی ریش است به اشتراک نگذارید. این بیماری می تواند منتقل شود به ویژه پس از اصلاح صورت که برش های کوچک تیغ راه را برای ورود قارچ ها باز می کند.موهای صورتتان را با تیغ تمیز کنید. به خاطر داشته باشید که از تیغ تمیز استفاده کنید. تمیز کردن صورت با هر روش دیگر احتمال ابتلا به کچلی ریش را افزایش می دهد.پس از دست زدن به حیوانات دست های خود را به طور کامل بشویید. به ویژه آن هایی که مستعد به این بیماری هستند باید بیشتر مراقب باشند.از درمان کامل عفونت های قارچی در قسمت های دیگر بدن مانند قارچ موی سر، کشاله ی ران و پاها اطمینان حاصل کنید تا از انتقال بیماری از این قسمت ها به صورت جلوگیری شود.از یک روش ضد باکتریایی برای ضدعفونی کردن ناحیه ی موردنظر پس از اصلاح استفاده کنید. همچنین برای بهداشت مطلوب از مرطوب کننده برای مراقبت از پوستتان استفاده کنید.
