صدمات استخوانی شایع هستند. در ایالات متحده سالانه بیش از ۱ میلیون نفر دچار شکستگی استخوان می شوند. شکستگی زمانی رخ می دهد که استخوان به چیزی قوی تر از خودش برخورد می کند. این امر باعث می شود تا بشکند. تصادفات رانندگی، آسیب های حین ورزش و افتادن دلایل رایج شکستگی استخوان هستند.سایش مکرر استخوان مانند دویدن نیز می تواند باعث شکستگی های کوچک شود. به این نوع شکستگی ناشی از استرس یا موبرداشتگی نیز گفته می شود.گاهی شکستگی ناشی از عفونت یا سرطانی است که استخوان را ضعیف می کند. استخوان های ضعیف شده در افراد مسن که به آن پوکی استخوان گفته می شود نیز عامل شکستگی های مکرر است.شکستگی ها می توانند جزئی یا شدید باشند و این بستگی به نوع ضربه و اینکه آیا آسیب دیگری به بدن وارد شده است یا نه، دارد. برخی از انواع دیگر آسیب هایی که ممکن است رخ دهد شامل موارد زیر است:
- پاره شدن پوست
- آسیب عصبی
- آسیب عضلانی
- آسیب اندام
استخوان از مواد سختی تشکیل شده است، اما در صورت اعمال نیروی خارجی به آن می تواند خم شود، با این حال چنانچه نیروی وارد شده بیش از حد باشد، استخوان خواهد شکست؛ درست مثل خط کش پلاستیکی که در صورتی که زیادی خم شود، بشکند. شدت شکستگی معمولا به نیرویی که باعث شکستن استخوان می شود، بستگی دارد. شکستگی استخوان ممکن است به صورت ترک یا شکافی ایجاد شده باشد و یا توسط نیروی شدیدتری مثل تصادف اتومبیل یا شلیک گلوله باعث خرد شدن استخوان می شود. چنانچه استخوان به گونه ای بشکند که قطعات شکسته ی استخوان از پوست بیرون بزنند،یا زخم ناشی از جراحت تا استخوان شکسته نفوذ کند، به این نوع شکستگی، شکستگی باز گفته می شود،که بسیار جدی است چون با پاره شدن پوست، احتمال عفونت زخم و استخوان وجود دارد. انواع شکستگی های استخوان شامل موارد زیر است:
- شکستگی پایدار. انتهای استخوان شکسته سر جای خود باقی مانده و به ندرت از محل خود جابجا می شود.
- شکستگی باز. پوست ممکن است توسط استخوان و یا ضربه ای که در زمان شکستگی
- موجب جراحت پوست می شود، پاره شود. دراین وضعیت استخوان ممکن است نمایان شود.
- شکستگی عرضی. این نوع شکستگی دارای خط شکست افقی است.
- شکستگی مورب. الگوی شکستگی در این حالت به صورت زاویه دار است.
- خرد شدن استخوان. در این نوع شکستگی، استخوان به چندین قطعه تقسیم می شود.
درمان صدمات استخوانی
درمان شکستگی استخوان ران و ساق پا بسته به نوع و محل شکستگی متفاوت خواهد بود. برای مثال، شکستگی های استرسی معمولاً تنها به استراحت و ثابت نگهداشتن پا نیاز دارند. در ادامه روش های درمان شکستی مفصل را توضیح داده ایم مطالعه فرمایید.
آماده سازی پا و جااندازی استخوان ها
معمولاً درمان اولیه پای شکسته در یک اورژانس یا کلینیک مراقبت های فوری شروع می شود. در اینجا، پزشکان عموماً آسیب وارده را ارزیابی کرده و به کمک یک اسپلینت پایتان را ثابت نگه می دارند. اگر شما یک شکستگی جابجا شده داشته باشید، ابتدا پزشک باید قطعات را دستکاری کرده و آن ها را به وضعیت اولیه برگرداند (فرایندی که به آن جااندازی گفته می شود) و سپس اسپلینت را نصب کند. در برخی موارد، شکستگی به مدت یک روز با اسپلینت نگه داشته می شود تا پیش از گچ گرفتن ورم پا کاهش پیدا کند.
ثابت نگه داشتن
برای موفقیت آمیز بودن درمان حتماً باید حرکت استخوان شکسته محدود شود، که برای این کار به یک اسپلینت یا گچ نیاز است. همچنین بیمار برای جلوگیری از قرار گرفتن وزن بدن بر روی پای شکسته می بایست به مدت شش تا هشت هفته یا بیشتر از چوب زیر بغل یا عصا استفاده کند.
داروها
پزشک برای کاهش درد و التهاب ناشی از شکستگی استخوان ران و ساق پا، استفاده از یک مسکن بدون نیاز به نسخه مانند استامینوفن (تایلنول یا غیره) یا ایبوپروفن (آدویل، مورتین ال بی یا غیره) یا ترکیبی از این دو را پیشنهاد کند. اگر دردتان شدید باشد، پزشک داروی مسکن قوی تری تجویز خواهد کرد.
- تحریک الکتریکی: در روش تحریک الکتریکی، به پای آسیب دیده جریان های الکتریکی وارد می شود. جریان های اعمال شده باعث افزایش جریان خون به پایتان شده و به بهبود آن کمک می کنند.
- اولتراسوند درمانی: در درمان شکستگی استخوان ران و ساق پا با اولتراسوند، امواج صوتی به درون پایتان هدایت می شوند. امواج صوتی به بهبود استخوان های پایتان کمک می کنند.
عمل جراحی
اکثر شکستگی ها با ثابت نگه داشتن پا بهبود می یابند. البته، ممکن است نیاز باشد که در درمان شکستگی استخوان ران و ساق پابا استفاده از عمل جراحی ابزارهای تثبیت داخلی مانند پلاک، میله یا پیچ در درون پا قرار بگیرند تا استخوان ها را در طول دوره بهبودی ثابت نگه دارند.
فیزیوتراپی و ورزش
در درمان شکستگی استخوان ران و ساق پا پس از برداشته شدن اسپلینت یا گچ به تمرینات توان بخشی یا فیزیوتراپی نیاز خواهید داشت تا بتوانید سفتی را کاهش داده و دامنه حرکت طبیعی پای آسیب دیده را دوباره به دست بیاورید.
فیزیوتراپ پس از ارزیابی اولیه، می تواند با همکاری شما یک برنامه درمانی تهیه کند تا بتوانید به طور کامل بهبود یابید. اغلب در فیزیوتراپی های انجام شده پس از شکستگی غلبه بر تأثیرات منفی بی حرکت ماندن پا به خاطر بودن در گچ یا آویزان شدن از یک بند مورد نظر است. ثابت ماندن می تواند باعث کم شدن قدرت و دامنه حرکت و همچنین کاهش تحرک عملکردی شود.
فیزیوتراپی انجام شده پس از شکستگی، همچنین می تواند به شما در بهبود تحرک عملکردی تان کمک کند. اگر پایتان شکسته است، فیزیوتراپ می تواند به شما در بهبود راه رفتن تان و همچنین تصمیم گیری در مورد استفاده از واکر، چوب زیر بغل، عصای چهارپایه یا عصای استاندارد کمک کند. معمولاً اگر شانه یا بازویتان هم شکسته باشد، برخی فعالیت های عملکردی که بر کشیدن دست ها و گرفتن اجسام با دست تمرکز دارند هم در تمرینات گنجانده می شوند.
برای کاهش درد و تورم از تجهیزات فیزیکی و ابزارهای غیردارویی نیز استفاده می شود. همچنین، از تحریک فیزیکی برای کمک به بهبود توانایی به کارگیری عضلات استفاده می شود. لازم به یادآوری است که در جلسات فیزیوتراپی، علاوه بر استفاده از درمان های غیرفعال مانند تحریک الکتریکی یا اولتراسوند، باید فعالیت های فعال را نیز انجام دهید. برای دستیابی به بهبودی کامل و تسریع آن از مغناطیس درمانی هم استفاده می شود.
اگر برای جااندازی یک استخوان شکسته از جراحی استفاده کنید، حتماً بافت اسکار یا جای جوش خوردگی ناشی از جراحی هم خواهید داشت. متحرک سازی و ماساژ اسکار می تواند به کاهش چسبندگی آن به بافت های زیرین و بهبود قابلیت حرکت در اطراف جای جوش خوردگی کمک کند.
در درمان شکستگی استخوان ران و ساق پا برای بهبود دامنه حرکت و قدرت، از تمرینات ورزشی هم استفاده می شود. می بایست در تمرینات به ناحیه شکسته و مفاصل اطراف محل شکستگی توجه زیادی شود. اگر یک استخوان نزدیک آرنجتان شکست، می بایست در برنامه تمرینی تان تمریناتی هم برای آرنج، شانه و مچ دستتان گنجانده شود.
همچنین، می بایست در تمرینات مربوط به شکستگی تیبیا (ساق) تمرینات زانو، قوزک و مفصل ران هم گنجانده شوند. به علاوه، انجام تمرینات ورزشی به استخوان ها کمک می کند تا بارها و فشارهای مربوط به فعالیت های عادی روزانه را بهتر تحمل کنند. حتماً برای تعیین تمرینات ورزشی مناسب با شرایطتان با فیزیوتراپ یا پزشکتان صحبت کنید.