آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی شایعترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل بوده و جزء بیماریهای خود ایمنی مزمن محسوب میشود. شیوع جهانی آن حدود یک درصد گزارش شدهاست. زنان، سیگاریها و افراد دارای سابقه خانوادگی مثبت بیشتر به این بیماری مبتلا میشوند. ناتوانی دراین بیماری شایع و قابل توجه است. بگونه ای که در یک مطالعه همگروهی در آمریکا 35٪ افراد مبتلا به آرتریت روماتویید بعد از 10 سال دچار ناتوانی در انجام کار شده بودند. معیارهای تشخیصی آن درگیری حداقل یک مفصل همراه با تورم و درد است. احتمال تشخیص آرتریت روماتویید با افزایش تعداد مفاصل کوچک درگیر افزایش مییابد.
قبل از شروع درمان با این دارو، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک میکند تا اطلاعات جامع دارویی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
دوز و مقدار داروی آباتاسپت، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک متخصص برایتان تجویز کرده است، استفاده نمایید.
این دارو زیر نظر پزشک (3 دوز اول دارو هر 2 هفته یک بار و سپس هر 4 هفته یک بار) و به صورت وریدی (طی 30 دقیقه) تزریق میشود.
این دارو دوزهای مختلفی دارد و پزشک با توجه به وزن و وضعیت بیمار، دوز مناسب دارو را برایش تجویز میشود.
سعی کنید دوزی از آباتاسپت را از دست ندهید.
اگر بعد از گذشت مدتی از مصرف آباتاسپت شرایط بیماری شما بهبود نیافت، قبل از مصرف دوز بعدی، با پزشک خود مشورت کنید.
آباتاسپت یک مودیلاتور تحریکی انتخابی، مانند CTLA-4، است. دارو با اتصال به CD80 و CD86 موجب مهار فعالسازی لنفوسیت T میشود و برهمکنش با CD28 را مهار می کند. نتیجه این برهمکنش مهار تحویل سیگنال تحریکی همزمان ثانویه مورد نیاز برای فعالسازی بهینه سلولهای T است. این موجب مهار فعال سازی خودایمنی سلول T می شود که در پاتوژنز آرتریت روماتوئید به اثبات رسیده است.
نیمه عمر نهایی: 13 روز
حداکثر غلظت پلاسمایی: 295 میکروگرم در میلی لیتر
حجم توزیع: 0.07 لیتر بر کیلوگرم
کلیرانس: 0.22 میلی لیتر در ساعت بر کیلوگرم
با مصرف آباتاسپت عفونتهای جدی و کشنده (مثل توبرکولوزیس و سپسیس) گزارش شده است، به ویژه در بیمارانی که همزمان داروهای سرکوب کننده ایمنی دریافت می کنند. نرخ عفونت های جدی در بیماران RA که همزمان آنتاگونیست TNF دریافت می کنند، بالاتر است.