آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری التهابی مزمن است که باعث درد، تورم و سفتی (کاهش انعطاف) مفاصل می‌شود. این بیماری یکی از انواع مختلف آرتریت است و زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به مفاصل ما حمله می‌کند و باعث تخریب و التهاب آن‌ها می‌شود. علت دقیق RA و اینکه چرا سیستم ایمنی به مفاصل حمله می‌کند، ناشناخته است. آرتریت روماتوئید در درجه اول مفاصل ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند علاوه بر مفاصل بسیاری از قسمت‌های دیگر بدن را نیز درگیر کند.
باید به خاطر داشته باشیم که آرتریت روماتوئید با استئوآرتریت که شایع‌ترین شکل آرتریت است، متفاوت است. استئوآرتریت زمانی رخ می‌دهد که غضروف محافظت کننده مفاصل به مرور زمان فرسوده شود. با این حال، ممکن است یک نفر همزمان به هر دوی این اختلالات مبتلا باشد. علائم RA به تدریج ایجاد می‌شوند. بسیاری از مبتلایان علائمی دارند که به طور مداوم وجود دارند، برخی دیگر علائمشان به طور کامل برطرف می‌شود و برخی دیگر دوره‌های متناوب داشتن علائم و بی‌علامتی دارند. زمان شروع، شدت بیماری، علائم و عوارض این بیماری می‌تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد.
راهنمای داروی ارائه شده توسط داروخانه را قبل شروع به مصرف اکساپروزین هر بار که دارو را تمدید مصرف می نمایید، دریافت و مطالعه کنید. اگر سوالی دارید از مسئول داروخانه یا پزشک بپرسید.
این دارو را به صورت ماهیانه آن گونه که توسط پزشک تجویز شده است (معمولاً به صورت یک عدد در روز) مصرف نمایید. یک لیوان کامل آب (8 اونس یا 240 میلی لیتر) را با دارو مصرف نمایید. مگر اینکه تجویز پزشک چیز دیگری باشد.
تا 10 دقیقه پس از مصرف دارو بر روی زمین دراز نکشید. اگر درد ناحیه شکم در زمان مصرف این دارو مشاهده کردید، آن را با غذا، شیر یا داروی ضد اسید معده مصرف نمایید.
میزان دوز دارو بسته به شرایط پزشکی، وزن و میزان پاسخ به درمان دارد. تولید کننده توصیه می کند که افراد بالغ نباید بیش از 1800 میلی گرم در روز یا 26 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزنشان در طول روز دارو مصرف نمایید.
برای به حداقل رساندن عوارض جانبی (مانند خونریزی شکمی) از این دارو در کمترین میزان دوز کارآمد جهت کوتاه ترین بازه زمانی ممکن استفاده کنید. دوز دارو را زیاد نکرده و دارو را بیش از حد اعلام شده مصرف ننمایید.
برای شرایط مزمن مانند آرتروز، مصرف دارو را براساس توصیه پزشک ادامه دهید و درباره مزایا و خطرات استفاده از آن با پزشک یا مسئول داروخانه صحبت کنید. در بعضی شرایط خاص (مانند آتروز) ممکن است تا دو هفته طول بکشد تا این دارو به سطح تنظیم رسیده و نتایج استفاده از آن را دریابید.
بطور معکوس آنزیم‌های سیکلواکسیژناز-1 و 2 (COX-1 و 2) را مهار می‌کند، که منجر به کاهش تشکیل پیش سازهای پروستاگلاندین می‌شود. این دارو دارای خواص ضد تب، ضد درد و ضد التهابی است. سایر مکانیسم‌های پیشنهادی به طور کامل مشخص نشده اند (و احتمالاً در اثرضد التهابی این دارو در درجات مختلف نقش دارند) شامل مهار کموتاکسی، تغییر فعالیت لنفوسیت‌ها، مهار تجمع نوتروفیل‌ها و کاهش سطح سایتوکاینهای پیش التهابی است.
جذب خوراکی: 95٪
توزیع: 11 تا 17 لیتر / 70 کیلوگرم؛ در بافت سینوویال با دو برابر غلظت پلاسمایی و 3 برابر غلظت مایع سینوویال توزیع می‌شود.
متابولیسم: کبدی از طریق اکسیداسیون میکروزومی (65٪) و ترکیب با اسید گلوکورونیک (35٪) متابولیت‌های اصلی کونژوگه شونده(غیرفعال) استر و اترگلوکورونید هستند. مقادیر اندکی از یک متابولیت فعال فنولیک تولید می شود (<5٪) اما در فعالیت کلی سهم کمی دارند.
دفع: ادرار (5٪ بدون تغییر ، 65٪ به عنوان متابولیتها). مدفوع (35٪ متابولیتها)
کلیرانس: پس از تنظیم دارو متناسب با وزن بدن، هیچ تفاوت مهمی مربوط به سن در میزان کلیرانس دارو بین بزرگسالان و کودکان باسن بیش از6 سال نیست.
شروع عمل: حداکثر تأثیر با توجه به نیمه عمر طولانی آن، چندین روز به درمان نیاز دارد تا دارو به اثر کامل خود برسد.
زمان رسیدن به اوج: 2.4 تا 3.1 ساعت
نیمه عمر حذف: 41 تا 55 ساعت
اتصال پروتئینی: 99٪ در درجه اول به آلبومین؛ اتصال پروتئینی آن اشباع پذیر است (اتصال پروتئینی غیرخطی)
قبل از استفاده از این دارو اگر به دارو های خاصی حساسیت دارید و یا از داروهای خاصی استفاده می کنید باید همه آن ها را برای پزشک گفته و یا دارو ساز داروخانه را از این موارد مطلع کنید تا در زمان نیاز بتوانید دارو را تعویض کرده و داروی دیگری را جایگزین نمایید.
