بواسیزومب یک آنتی بادی دست ساز است که با مسدود کردن پروتئین فاکتور رشد اندوتلیال عروقی-VEGF، موجب کاهش خون رسانی به تومور و رشد آن می شود. این دارو در شکل های آمپول و ویال، برای درمان انواع سرطان کاربرد داشته و در دوزهای آمپول بواسیزومب 100میل، ویال بواسیزومب100 و 400میل تهیه و عرضه می شود. بواسیزومب از طریق انفوزیون، طی مدت زمانی که براساس دفعات تجویز متفاوت است، به داخل رگ وارد می شود. درطول دریافت این دارو، ممکن است علائمی مانند مشکل تنفسی، برافروختگی، سرگیجه شدید، تهوع یا استفراغ ایجاد شود. به همین دلیل، بیمار باید رطول دریافت این دارو، تحت نظر پزشک باشد. افرادی که سابقه ابتلا به زخم معده یا روده، مشکلات خونریزی، فشار خون بالا، بیماری کلیوی یا دیابت دارند، باید درتزریق این دارو احتیاط کرده و با پزشک خود صحبت کنند.
بواسیزومب یکی از داروهای دسته عوال ضدنئوپلاستیک است که برای درمان انواع سرطان استفاده می شود. این دارو توسط یک متخصص، از طریق انفوزیون به داخل رگ تزریق می شود. اولین دوز معمولاً طی 90 دقیقه تجویز و تزریق می شود. اگر اولین دوز را به خوبی تحمل کنید، ممکن است انفوزیون های بعدی در مدت زمان کوتاه تری (60 یا 30 دقیقه) تزریق شود. در طول انفوزیون باید توسط متخصص تحت نظر باشید زیرا، در حین دریافت بواسیزومب ممکن است واکنش های تزریقی رخ دهد. درصورتیکه درحین تزریق این دارو با علائم زیر مواجه شدید، فورا به متخصص اطلاع دهید.
مشکل در تنفس
برافروختگی
سرگیجه شدید
تهوع یا استفراغ
لرزش
درد قفسه سینه
انفوزیون شما ممکن است بسته به علائم ایجاد شده برای شما کند یا متوقف شود. میزان دوز بواسیزومب بر اساس وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان قبلی و وزن تعیین می شود. لذا، در صورت تغییر وزن به پزشک خود اطلاع دهید. برای اثربخشی این دارو، آن را به طور منظم استفاده کنید و سعی کنید هیچ دوزی را از دست ندهید.
آنتی بادی مونوکلونال نوترکیب انسانی
مهار تکثیر اندوتلیال و تشکیل عروق خونی جدید و در نتیجه تعویق در رشد سایر بافت ها؛ از جمله بافت های متاستاتیک (از طریق اتصال به فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF)، خنثی سازی آن و جلوگیری از اتصال آن به گیرنده¬های اندوتلیال (Flt-1 و KDR))
نیمه عمر
وریدی کودکان (21-1 سال) 14.6-4.4 روز، بزرگسالان 50-11 روز
اینتراویترال 10-5 روز
آمپول بواسیزومب، صرفا به روش تزریق آهسته تجویز میشود و در زمان تزریق بیمار به دقت مورد پایش قرار میگیرد. در میان دوره های درمان مایعات کافی و مواد مغذی استفاده کنید، مگر اینکه مصرف مایعات از سوی درمانگر شما محدود شود.