هورمونهای تیروئید تولیدات شیمیایی ایجاد شده توسط غده پروانهای شکل جلوی گردن که تیروئید نامیده میشود میباشند. تیروئید افراد سالم به میزان کافی دو هورمون تیروکسین و ترییدوتیرونین (T4 و T3) میسازد که در اعمال مهم بدن اثر میگذارد. این هورمونها سوخت و ساز بدن را از جمله آن که چه مقداری کالری مصرف کنیم, چه مقدار احساس گرما کنیم و وزن ما را تنظیم میکنند. در بعضی از اعضا نیز اثرات اختصاصی دارد. مانند قلب که در اثر این هورمونها تندتر میزند.
پرکاری تیروئید حالتی است که باعث میشود مقدار زیاد هورمون به بافتهای بدن برسد. اگرچه علل متفاوتی برای پرکاری تیروئید وجود دارد اما علائم و نشانههای آن مشابه است. به علت افزایش سوخت و ساز بدن بیماران نسبت به اطرافیان احساس گرمای بیشتری میکنند, اغلب با وجود مصرف غذای زیاد کاهش وزن دارند. بعضی از بیماران دچار افزایش وزن میشوند که علت آن افزایش بیش از حد اشتها میباشد. بیماران احساس خستگی میکنند و دچار اختلال خواب میشوند. لرزش دستها, نامنظم شدن و تند شدن ضربان قلب که طپش قلب خوانده میشود, نیز ایجاد میشود. بیماران ممکن است زود رنج و به آسانی آشفته شوند. وقتی پرکاری تیروئید خیلی شدید باشد, بیماران از تنفس کوتاه, درد سینه و ضعف عضلات زجر میکشند. علایم دیگر که بسیار نادر هستند شامل: استفراغ, خارش, نارسایی قلب, سکته مغزی و یا حتی بیماری روانی است.

پیش از هر بار مصرف دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید. این دارو باید طبق دستور پزشک، معمولاً 3 بار در روز (هر 8 ساعت)، به صورت خوراکی و همراه با یا بدون غذا مصرف شود. میزان دوز مصرفی براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود. از این دارو طبق دستور پزشک استفاده کنید. از افزایش میزان دوز مصرفی و استفاده طولانی تر از زمان تجویز شده خودداری کنید.زیرا نتنها وضعیت شما سریعتر بهبود نخواهد یافت بلکه خطر ابتلا به عوارض جانبی افزایش خواهد یافت. بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. از قطع مصرف این دارو بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
مکانیسم اثر دارو دقیقا شناخته شده نیست هرچند احتمالا با تداخل در اکسیداسیون یون یداید و گروه یدوتیروزیل عمل میکند. پروپیل تیواوراسیل تبدیل تیروکسین به تری یدوتیرونین را در بافتهای محیطی مهار کرده و سنتز هورمونهای تیروئیدی را نیز متوقف میکند. مهار سنتز هورمونهای تیروئیدی با تداخل در الحاق ید به گروه تیروزیل در تیروگلوبین و همچنین مهار جفت شدن تیروزیلها برای ایجاد یدوتیرونین.
جذب: 75%
فراهمی زیستی: 88-53%
شروع اثر: اثرات درمانی شاخص 36-24 ساعت
طول اثر: 24-12 ساعت
پیک پلاسمایی: 2-1 ساعت
اتصال به پروتئین: 85-80%
متابولیسم: کبدی (به متابولیتهای سولفور، سولفات غیرارگانیک و گلوکورونیده)
نیمه عمر: 1 ساعت (افزایش نیمه عمر در مرحله آخر بیماری کلیوی)
دفع: ادرار (35%، عمدتا به صورت متابولیت)
در مورد پروپیلتیواوراسیل لازم است که بیمار از لحاظ بروز علایم بیماری (مانند تب، التهاب گلو، ضایعات پوستی و کسالت عمومی) پایش شود.
شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff) در ابتدای درمان و در صورت بروز فارنژیت یا بیماری های تب دار پایش گردد. هم چنین در صورت مصرف طولانی مدت دارو، CBC بیمار به صورت دوره ای ارزیابی شود.