در برخی مواقع پر کردن فاصله بین دندان ها با ارتودنسی امکانپذیر نیست. این گروه از بیماران معمولا یک یا چند دندان از دست رفته دارند. بنابراین متخصص ارتودنسی پس از تنظیم فواصل بین دندانی از ایمپلنت دندانی برای پر کردن این فواصل و جایگزین کردن دندان از دست رفته کمک می گیرد. دقت کنید که ابتدا فواصل بین دندان ها با ارتودنسی تنظیم می شود و سپس ایمپلنت کاشته می شود. اگر این روال به نوبت و به درستی رعایت نشود ریسک عدم موفقیت ایمپلنت بالا می رود. همچنین نظم دندانی که بعد از کاشت ایمپلنت دندانی انتظار می رود حاصل نخواهد شد.
کاندیداهای مناسب ارتودنسی همراه با ایمپلنت
به طور معمول بیمارانی که از بدو تولد یک یا چند دندان غایب دارند کاندید مناسبی برای درمان ایمپلنت و ارتودنسی می باشند. برای مثال بیماران شکاف کام و لب از همان بدو تولد یک یا چند دندان غائب دارند. این بیماران بعد از طی چند مرحله درمان شکاف کام و لب به متخصص ارتودنسی مراجعه می کنند. ارتودنتیست نیز بعد از مرتب کردن دندان ها با کاشت ایمپلنت دندانی در فضا های خالی دندانی درمان را کامل می کند.
مزایای انجام ارتودنسی پیش از ایمپلنت دندان
اگر شما با توجه به خواست دندانپزشک قصد انجام درمان ارتودنسی برای اصلاح مال الکوژن، بهبود موقعیت دندان های مشخص که ظاهر نازیبایی دارند و راست کردن دندان های کج را دارید، بهتر است که این روش را پیش از نصب ایمپلنت ها در نظر بگیرید. زیرا بعد از نصب شدن ایمپلنت ها، دیگر قابل جابه جایی نبوده و می تواند از انجام اصلاحات ارتودنسی جلوگیری کند.از طرف دیگر در برخی موارد، ارتودنسی می تواند فاصله ی قابل ملاحظه ای که در اثر کشیدن دندان ها ایجاد شده است را کم کند و بنابراین تعداد ایمپلنت های دندانی مورد نیاز نیز و هزینه ایمپلنت کم می شود (همانطور که در شکل ها نشان داده شده است) و هزینه های ترمیمی (پروتز دندان از دست رفته) ناشی از انجام ایمپلنت برای بیماران کاهش پیدا می کند.
ارتودنسی بعد از ایمپلنت
در موارد نادری، انجام ارتودنسی بعد از ایمپلنت ممکن است مفید باشد. هنگامی که چندین دندان در یک ناحیه از دندان افتاده باشند،گاهی اوقات برای متخصص ارتودنسی پیدا کردن تکیه گاه جهت نصب اتصالات ارتودنسی که برای حرکاتی که می خواهد انجام دهد ضروری است، مشکل می باشد. در این صورت انجام ایمپلنت می تواند تکیه گاه محکمی برای قرار دادن اتصالات، سیم ها، کش ها و غیره فراهم کند. در چنین شرایطی همچنان تصمیم برای کاشت ایمپلنت توسط متخصص ارتودنسی ارجح است تا بتوان بطور مطلوب در مورد محل نصب ایمپلنت برنامه ریزی کرد.
چگونه براکت های سرامیکی می توانند بهترین انتخاب باشند؟
معایب انجام درمان ارتودنسی بعد از ایمپلنت
گاهی اوقات بیماری که قبلاً ایمپلنت دندان را انجام داده است، تمایل دارد که اصلاحات ارتودنسی را به منظور بهبود اکلوژن انجام دهد. این امر معمولاً امکان پذیر می باشد، اما می تواند محدودیت های خاصی را برای درمان ارتودنسی ایجاد کند. بنابراین، از آنجایی که امکان جابه جایی ایمپلنت دندانی با هر حرکت ارتودنسی غیرممکن است، می تواند از اصلاح دندان های خاص با شکل قرارگیری نامناسب جلوگیری کند. یک ایمپلنت را نمی توان به سمت جلو، عقب، پایین یا خارج از استخوان به طرف بالا حرکت داد، بنابراین دندان جایگزین شده با ایمپلنت باید همان موقعیتی که در ابتدای درمان داشته است را حفظ کند.بسته به دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت، این امر می تواند به طرق مختلفی بر درمان ارتودنسی تاثیر بگذارد. برای مثال، اگر دندان در انتهای قوس دندان (مولر دوم) قرار داشته باشد، ممکن است تاثیری بر دندان های جلویی نداشته باشد مگر اینکه نیاز باشد که بطرف عقب و به سمت ایمپلنت رانده شوند. هرچند، اگر یک دندان پیش در بالا با ایمپلنت جایگزین شده باشد و در صورتی که نیاز باشد دندان های جلویی به عقب حرکت داده شوند، این یک مشکل می باشد زیرا تمام دندان های پیش می توانند به عقب رانده شوند بغیر از دندانی که با ایمپلنت جایگزین شده است، که در این صورت ظاهر آن نازیبا شده و عملی نمی باشد.
ایمپلنت و ارتودنسی:
از بعد ارتودنسی بیمارانی که بر اثر ضربه از دست داده اند و یا به علت نقص مادرزادی یک یا چند دندان را ندارند (دندان غایب Missing) به دو روش درمان می شوند:
1- بستن فضای بین دندانها توسط ارتودنسی
2- تنظیم فضاهای بین دندانی و قرار دادن ایمپلنت
بستن فضا مزیت های بیشتری نسبت به ایمپلنت دارد اما این روش در بعضی از بیماران قابل اجرا نیست چون بستگی به شیب دندانها ، نیمرخ صورت ، وضعیت فکین ، وضعیت لثه ، ارزیابی رادیوگرافیهای بیمار و غیره دارد.در نهایت باید این را پذیرفت که ایمپلنت یک دندان مصنوعی است و ترجیح داده می شود تا حد امکان از گذاشتن ایمپلنت بخصوص در ناحیه دندانهای جلو اجتناب شود و در صورت امکان فضاهای موجود بین دندانی توسط درمانهای ارتودنسی بسته شود.
