به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از کارگر آنلاین، متهم که همسر سابق یکی از بازیگرهای معروف کشور نیز بود، چهارشنبه گذشته همسایه اش را به ضرب گلوله در ساختمانی در خیابان خواجه نصیر تهران به قتل رساند و وقتی مأموران پلیس راهی آنجا شدند، اجازه ورود آنها را نداد. با این حال در عملیات ضربت مأموران نوپو این مرد دستگیر شد و در بازرسی از خانه اسلحه کلاشنیکف به همراه ۷۲تیر جنگی و همچنین جسد مرد همسایه پیدا شد. متهم صبح دیروز از بازداشتگاه به دادسرای امور جنایی تهران منتقل شد و پیش روی قاضی ساسان غلامی، بازپرس شعبه سوم دادسرا قرار گرفت. «هرگز، هرگز، قصد کشتن مقتول را نداشتم.» این نخستین جمله ای بود که او به زبان آورد.
وی در ادامه گفت: هنوز باورم نمی شود که لباس متهمان بر تنم است. من که روزی برای خودم کسی بودم و با عشق برای مردم فیلم می ساختم. به همه بگویید که من پشیمانم و اگر می دانستم پایان ماجرا به اینجا ختم می شود هرگز اسلحه به دست سراغ مرد همسایه نمی رفتم.
متهم وقتی روی صندلی نشست ادامه داد: ۱۵سالی می شد که با مقتول اختلاف داشتم. من ۳۰سال است در آن محل ساکن هستم و بروید از همه بپرسید. با هیچ کس مشکلی نداشتم. سرم به کار خودم گرم بود و هیچ کس را آزار نداده ام. مقتول اما امانم را بریده بود و از ۸سال قبل اختلافات ما به اوج خودش رسید تا حدی که ناچار شدم از او شکایت کنم. پرونده ام در ۲ دادسرای تهران در جریان است.
او اوایل خیاط بود و در زیرزمین خانه خیاطی می کرد، اما بعد از مدتی واحد طبقه اول را خرید و مدت هاست که در آن واحد سکونت دارد. او دو تا از اتاق های واحد را اجاره داده بود. چون ملک اداری است. می گفت یکی از واحدها متعلق به یک خانم وکیل است که حتی تابلویی هم زده بود، اما من هرگز خانم وکیل را ندیدم. هر روز افراد زیادی به آنجا رفت وآمد داشتند که این مسئله مرا آزار می داد.
متهم ادامه داد: از سوی دیگر او با ایجاد سر و صدا آرامشم را سلب کرده بود. تخریب های عمدی در ملکش به وجود می آورد و بعد شروع به تعمیر می کرد. کلید پشت بام را گرفته بود و به کسی نمی داد.
من ناراحتی تنفسی دارم و تصور می کردم که او عمدا مواد سمی در قسمت فاضلاب می ریزد که اذیتم کند. همه اینها باعث شد تا من آپارتمانم را برای فروش بگذارم. اما مشتری پیدا نمی شد. خریدارها وقتی درباره ساکنان ساختمان تحقیق می کردند، منصرف می شدند.
او گفت: از زمانی هم که کرونا آمده در دفتر کارم آموزش تئاتر می دهم و بیشتر شب ها در دفترم می خوابم. شب حادثه خواب بودم که دوباره با شنیدن سر و صدا بیدار شدم. صدای چکش بود. واقعا عصبانی شده بودم. اسلحه را برداشتم و رفتم سراغش. فقط می خواستم او را بترسانم. به سمت آپارتمانش رفتم و ابتدا ۲تیر هوایی شلیک کردم اما او به سمتم آمد و لوله اسلحه را گرفت.
ناخواسته در کشمکشی که با او داشتم گلوله سوم شلیک شد. فکر کردم گلوله به پوست سرش خورده و آسیب جدی ندیده است. وقتی او شروع کرد به آه و ناله و روی پله ها افتاد، با این تصور که ساکنان طبقه سوم به کمکش می آیند او را همانجا رها کردم.
فکر می کنم خودش حرکت کرده و به زیر راه پله ها رفته و در آنجا جان باخته است. قبل از اینکه به آپارتمانم برگردم ظرف آبی برداشتم و خونی را که روی زمین بود شستم. اما همان لحظه بود که مأموران بسیج از لای در مرا دیدند و من هم در را بستم. بعد از آن به آپارتمانم رفتم و خوابیدم. نمی دانم چقدر طول کشید که صدای مأمور و تیراندازی شنیدم.
شلوغ بود و یگان ویژه آمده بود. از طرفی مردم زیادی هم برای تماشا جمع شده بودند و صدایشان را می شنیدم. بعد هم که شیشه شکسته شد و گاز اشک آور زدند و دستگیرم کردند.
وی درخصوص اسلحه و فشنگ ها به بازپرس جنایی تهران گفت: چند سال قبل سریالی را کارگردانی کردم که نیاز به اسلحه و مهمات جنگی داشتم. چون تیرهای مشقی به صورت تکی شلیک می شود برای تیراندازی رگباری نیاز به فشنگ جنگی داشتم. به همین دلیل مدیر تدارکات تعدادی مهمات گرفت که همه آنها را برگرداندیم.
وی ادامه داد: بهمن ماه برای برداشتن وسایل صحنه آرایی به انباری رفتم که داخل یکی از صندوق ها چشمم به اسلحه و فشنگ های جنگی افتاد. آنقدر زمان گذشته بود که اسلحه زنگ زده بود. روی اسلحه برگه ای گذاشتم که این وسایل توسط مدیر تدارکارت برگردانده شود.
چون اینجور کارها به عهده مدیر تدارکات است. اما روز حادثه وقتی از دست مقتول عصبانی شدم یاد اسلحه افتادم و سراغش رفتم و در نهایت این اتفاق رخ داد. متهم درباره زندگی اش نیز گفت: من ۳فرزند دارم و همسر دومم یکی از بازیگرهای معروف بود اما ۲ سال بیشتر با او زندگی نکردم و به دلیل اختلافاتی که با او داشتم جدا شدیم. با پایان جلسه تحقیق، متهم به بازداشتگاه منتقل شد و تحقیقات در این خصوص ادامه دارد.
کارگردان ایرانی متهم به قتل اسلحه را از کجا تهیه کرده بود؟
