علائم سرطان پوست چیست

1. پوست خود را بررسی کنید

بهترین راه برای اینکه متوجه شوید که سرطان پوست دارید یا خیر، این است که پوست خود را  بررسی یا معاینه کنید. یک روز خاص در ماه را برای انجام اینکار انتخاب کنید و آن را در تقویم یادداشت کنید. همه قسمت های پوست خود را مورد بررسی قرار دهید و هیچ قسمتی را نادیده نگیرید.

بعد از اینکه، همه قسمت هایی که براحتی با چشم دیده میشود را مورد بررسی قرار دادید، برای بررسی اندام های تناسلی، ناحیه ی مقعد، بین انگشتان پا، پشت خود و سایر قسمت هایی که براحتی با چشم دیده نمیشود از آینه استفاده کنید.

استفاده از یک نمودار برای بدن تان میتواند مفید باشد و میتوانید پس از بررسی بدن خود، نکاتی که لازم است را در آن یادداشت کنید و همچنین میتوانید هر خال سیاه یا علامتی که مشاهده کردید را در آن یادداشت کنید. می توانید از این نقشه بدن که توسط سایت SkinCancer.org تهیه شده استفاده کنید. از [اینجا] دانلود کنید.

برای بررسی پوست سر خود، از دوست یا همسر خود کمک بگیرید. موهای خود را در یک قسمت سر خود جمع کنید و سپس بدنبال یک معیار، فرسایش، یا یک ضایعه ی رنگی بگردید.

اگر در بدن خود یا نقاطی برنزه یا قهوه ای مایل به زرد برخوردید، در ناحیه اندام تناسلی خود دچار سرطان پوست شده اید

پوست خود را بطور جدی مورد بررسی قرار دهید و هیچ قسمتی را از قلم نیندازید. بهترین روش برای انجام اینکار، این است که با انواع سرطان پوست آشنا باشید.

2. مراقب کارسینوم سلول پایه باشید

کارسینوم سلول پایه، شایع ترین نوع سرطان پوست است. این سرطان، در اثر قرار گرفتن ناحیه سر، از جمله گوش و گردن در معرض نور خوشید بوجود می آید. این سرطان، یک فرسایش طبیعی است و باعث آسیب رساندن به بافت پوست میشود.این سرطان، متاستاز (Metastasis) میکند یا به دیگر نواحی بدن سرایت میکند.

عواملی که باعث ایجاد این نوع سرطان میشوند، عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض نور خورشید
• داشتن کک و مک
• پوست بور
• ایجاد چند تاول در اثر آفتاب سوختگی در طی دوران زندگی
• سابقه ی سیگار کشیدن
• زخم های صاف و زیاد، صورتی یا گوشتی رنگ براحتی میتوانند موجب خونریزی شوند و سوراخی در درون آنها ایجاد میشود. آنها شبیه گوشت مرده هستند و یا میتوانند زخم ها یا جراحاتی باشند که پوسته پوسته شده اند، به خارج از پوست تراوش کرده اند و بهبود نیافته اند. سایز این نوع زخم ها، معمولا 1 تا 2 سانتی متر است.

3. با علائم سرطان ملانوما آشنا شوید

تشخیص زودهنگام سرطان ملانوما (Melanoma)، بسیار حائز اهمیت است. این نوع سرطان کشندن ترین سرطان در بین سرطان های پوست است. اگر این سرطان در اوایل شناسایی شود میتواند درمان شود. چون اگر سرطان ملانوما پیشرفت کند احتمال زنده ماندن برای چند سال کمتر از 15 درصد است.

ضایعات پوستی مرتبط با ملانوما ویژگی های خاصی دارند که میتوانید در هنگام بررسی سرطان پوست، آنها را مورد بررسی قرار دهید. این ضایعات باید ویژگی های گفته شده در طرح ABCDE را داشته باشند.

A دهنده ی عدم تقارن در ناحیه ی پوست است، یعنی نصف پوست با نصف دیگر آن تقارن ندارد.

B شما باید ناحیه های مرزی پوست را خود را نیز مورد بررسی قرار دهید، که ببنید که آیا علائمی مانند غیر طبیعی بودن، ناهموار بودن، شکاف داشتن، دندانه دار بودن، تیز یا خشک بودن را دارند، یا خیر.

C رنگ پوست نیز ممکن است به سیاه، قهوه ای یا آبی تغییر کند.

D باید به قطر ضایعه، نیز دقت داشته باشید. احتمالا بیشتر از 6 میلی متر و کمی بیشتر از 1.4 میلی متر خواهد بود.

E اگر خال سیاه، زخمی تکامل یافته یا تغییری در پوست خود در طی زمان مشاهده کردید، نیز باید آن را جدی بگیرید.

افرادی که پوست های تیره دارند، نیز در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند. "مخصوصا در معرض یک نوع خطرناک ملانوما، که ناشی از تابش نور خورشید نیست" و با نام ملانوما acral lentiginous (ALM) شناخته میشود.

این سرطان، معمولا در کف دست ها، کف پا، و زیر ناخن ها، خود را نشان میدهد.

4. مراقب سرطان سلولی فلسی باشید

سرطان سلولی فلسی Squamous cell carcinoma (SCC)، با زخمی به نام کراتوز فعال (AK) شروع میشود، که این زخم خود سرطان نیست. زخم AK بصورت گوشتی فلس مانند یا زخمی صورتی شکل ظاهر میشود، و اغلب در سر، گردن و تنه ی بدن، یافت میشود.

هنگام لمس این زخم، احساس میکنید پوست شما، زبر یا فلس مانند شده است. اینها مربوط به زخم های SCC هستند، که این نوع زخم ها، زخم های کوچکی هستند که کمی بزرگ میشوند، پیشرفت میکنند و در صورت رشد آنها در قسمت های نرم پوست، هیچ دردی را احساس نمیکنید.

ممکن است یک زخم یا چندین زخم، بصورت همزمان با هم رشد کنند و سایز آنها نیز، معمولا کمتر از 2 سانتی متر است. این زخم میتوانند خارش بردارند و براحتی دچار خونریزی شوند، یا بصورت زخم های غیر قابل بهبود ظاهر شوند که بزرگ هم نمیشوند.

زخم های بزرگتر از 2 سانتی متر، 10 تا 25 درصد، احتمال شیوع و پیشرفت بیشتری دارند. احتمال پیشرفت این زخم ها بیشتر است و در نواحی مانند بینی، لب ها، زبان، گوش، اندام تناسلی، شقیقه، پوست فرق سر، پلک، پوست بیضه، مقعد، پیشانی و دست ها رشد میکند.

احتمال اینکه زخم AK به زخم SCC تبدیل شود، بین 6 تا 10 درصد است.

از جمله افرادی که در معرض خطر ابتلا به SCC قرار دارند، میتوان به افرادی که بصورت مداوم زخمی میشوند و افرادی که پوست آنها دچار آسیب شده است، اشاره کرد.

افرادی که در معرض اشعه های UVA یا UVB، تابش یونیزه، مواد شیمیایی سرطان زا و آرسنیک قرار دارند، نیز در معرض خطر ابتلا به این نوع زخم ها هستند.

اگر مبتلا به ویروس های 6، 11 ، 16 و 18 HPV، سرطان خون یا لنفوم و آکنه هستید و داروی های ضد فشار خون مصرف میکنید نیز در معرض خطر هستید.

5. مراقب آثار زخم ها باشید

وقتی بدن خود را مورد بررسی قرار میدهید، در مشاهده هر کدام از سه نوع زخم مختلف مراقب باشید و آن را به متخصص پوست خود گزارش کنید. در صورت مشاهده ی هر نوع زخم مشکوک باید از آن عکس گرفته شود.

در آزمایش ماه بعد، زخم را مورد بررسی قرار دهید و ببینید که تغییری ایجاد شده یا خیر، برای اینکار میتوانید عکس دیگری بگیرید و آنها را با هم مقایسه کنید.

در صورتی که هر تغییری هر چند کوچک مشاهده کردید آن را با متخصص پوست خود در میان بگذارید. بهتر است عکس بدن خود را به متخصص پوست خود نشان دهید تا دقیقا آنچه که اتفاق افتاده است را ببیند.

6. برای اطمینان، تشخیص بالینی داشته باشید

پس از اینکه این زخم ها را روی بدن خود مشاهده کردید، نیاز است که پوست شما توسط یک متخصص پوست، مورد بررسی قرار گیرد. این به این معنی است که شما میتوانید متوجه شوید که سرطان پوست دارید یا خیر.

اگر سرطان پوست دارید، سرطان شما در چه مرحله ای است! زمانی که مشخص شد، نوع خاصی از این زخم ها را در بدن خود دارید، پزشک بسته به شرایط شما پیشنهاداتی به شما میدهد.

در صورتی که پزشک تشخیص دهد که سرطان شما، نیاز به جراحی دارد، ممکن است تصمیم به جراحی بگیرد. در صورتی که میزان ضایعه کمتر باشد، پزشک ممکن است تصمیم به درماتوسکوپی بگیرد، درماتوسکوپی روشی است که در آن، ضایعه تحت اشعه ی قوی میکروسکوپ، درمان میشود.

در نظر داشته باشید که بسیاری از تغییرات پوستی از جمله تغییر یا ایجاد خال های سیاه و زخم ها، نشانه ی سرطان نیست. فقط یک متخصص پوست باتجربه میتواند شما را مورد معاینه قرار دهد و در تصمیم گیری به شما کمک کند و به شما بگوید که نیاز به معاینه یا درمان هست یا خیر، پس همیشه احتیاط کنید و مراقب باشید.

پزشک همچنین میتواند از میکروسکوپ اسکن لیزر کانوکنال (CSLM) استفاده کند، که یک تصویربرداری غیر مضر است که تصاویری از پوست و غشای میانی پاپیلاری میگیرد و پزشک میتواند از آنها استفاده کند. اینکار به تشخیص زخم های خوش خیم از بد خیم کمک میکند.

پزشک میتواند از بافت برداری نیز استفاده کند، اگر چه، بافت برداری، آزمایش خوبی است که هنوز مورد استفاده قرار میگیرد اما 100 درصد قطعی نیست.

این تکنیک ها، به شما این اجازه را میدهد که در صورت وجود ملانوما در بدن شما براحتی تشخیص داده شود، و پزشک از نظر بالینی، بین این بیماری و سایر ضایعات پوستی تمایز قائل شود.

7. زخم هایی که موجب سرطان میشوند را درمان کنید

اگر متوجه شدید که دچار ضایعه ی کراتوز فعال (AK) شده اید، باید پیش از اینکه تبدیل به سرطان سلولی فلسی شود آن را تحت درمان قرار دهید.

اگر یک ضایعه ی AK در بدن شما وجود داشته باشد، درمان آن آسان تر است؛ اما اگر چندین ضایعه ی AK در بدن وجود داشته باشد، احتمال درمان، کمتر است و هزینه ی درمان نیز  بیشتر است. در عوض، فقط مراقب آنها باشید.

قبل از اینکه روشی برای از بین بردن آنها انتخاب کنید، به خوبی این نوع ضایعه (وجود چندین ضایعه ی AK) را مورد بررسی قرار دهید.

اگر یک ضایعه ی AK وجود داشته باشد، پزشک آن را با سرمادرمانی درمان میکند، سرمادرمانی روشی است که در آن پزشک ضایعه را با نیتروژن مایع منجمد میکند.

شما همچنین، میتوانید از الکترود با کورتاژ استفاده کنید، که در این روش زخم را میسوزانند و آن را با استفاده از چاقوی کوچک جراحی از بین میبرند. برای از بین بردن یک ضایعه ی AK، میتوانید از لیزر یا فلوروکورازیل نیز استفاده کنید.

8. مراقب سایر سرطان های پوستی باشید

درمان اولیه برای سایر سرطان های پوستی، جراحی است. متخصص پوست میتواند طی یک عمل جراحی تومور یا ضایعه ی پوستی که تمام پوست را مبتلا کرده است و اطراف آن را برش دهد.

یکی دیگر از مشهورترین جراحی ها در این نوع سرطان، جراحی Mohs است، که یک عمل جراحی میکروسکوپی است که برای درمان سرطان پوست ملانوما (NMSC) مورد استفاده قرار نمیگیرد و برای درمان سرطان سلولی پایه و سرطان سلولی فلسی مورد استفاده قرار میگیرد.

این نوع سرطان ها در نواحی اطراف تومور اولیه، رشد میکنند، فقط گاهی متاستاز میشوند. با این حال، آنها میتواند شیوع پیدا کنند وباعث تخریب پوست شوند، و بصورت مداوم نیز، عود خواهند کرد.

این نوع، سرطان ها اغلب با عمل جراحی میکروسکوپی Mohs، درمان میشوند، که بصورت قطعی تومورهای بدخیم که میتوانند باعث عود سرطان شوند را از بین میبرد.

9. از سرطان پوست جلوگیری کنید

برای جلوگیری از سرطان پوست در آینده، میتوانید چند کار را برای محافظت از پوست خود انجام دهید.

این تصور غلط که افرادی که پوستی تیره دارند، نیاز به استفاده از ضد آفتاب ندارند اشتباه است. استفاده از ضد آفتاب و سایر کارها برای در امان ماندن از اشعه ی خورشید، ربطی به رنگ پوست ندارد.

به یاد داشته باشید که پوسته های مخاطی مانند زبان و لب ها، میتوانند تحت تاثیر SCC قرار بگیرند و این نواحی میتوانند در معرض تهاجم و شیوع سرطان قرار گیرند.

چون اشعه ی خورشید عامل اصلی سرطان پوست است، از کرم ضد آفتابی استفاده کنید که در مقابل اشعه های UVA و UVB از شما محافظت کند و وقتی در معرض نور خورشید قرار میگیرید، از صدمه به مناطق آسیب پذیر، جلوگیری کند. این مناطق آسیب پذیر، سر و گردن هستند، که شما میتوانید از کلاه نیز استفاده کنید.