عوارض و موارد مصرف تی اتیل پرازین

تی اتیل پرازین (Thiethylperazine) یکی از مشتقات فنوتیازین است و یک آنتی هیستامین آرام بخش می باشد که در کنترل حالات تهوع و استفراغ مرتبط با اعمال جراحی و درمان سرطان ها کاربرد دارد. هم چنین در درمان سرگیجه و بیماری حرکت کاربرد دارد اگرچه در مورد تأثیر آن در این موارد شک هایی وجود دارد.

عوارض جانبی تی اتیل پرازین

درد شکمی، گرفتگی عضلات و مفاصل، تاری دید، تغییر بینایی، گیجی، تشنج، مشکل در صحبت کردن یا بلع، تپش قلب، تب یا لرز، ناتوانی در حرکت چشم، از دست دادن کنترل تعادل، تهوع/استفراغ، گرفتگی عضلات، خارش پوست، زخم گلو، زردی پوست و چشم، خستگی دست و پاها، خستگی غیر معمول، دیستونیا، آکاتیزیا.

هشدارها

• داروی تزریقی تی اتیل پرازین حاوی سدیم متا بی سولفیت است که ممکن است باعث ایجاد آلرژی و علائم آنافیلاکتیک شود و عوارض تهدید کننده حیات ایجاد کند.
• حساسیت مفرط به متابی سولفیت قابل پیش بینی نیست اما در افراد مبتلا به آسم احتمال بیشتری وجود دارد.
• در هنگام استفاده از این دارو جهت کنترل تهوع بعد از عمل جراحی , ممکن است بیمار در زمان ریکاوری دچار بی قراری و تضعیف سیستم عصبی مرکزی شود.
• علائم اکستراپیرامیدال شامل دیستونی, آکاتزی, دیس فاژی و .... ممکن است اتفاق بیفتد. برای درمان این عوارض دوز دارو باید کاهش یافته و درمان دارویی نیز انجام شود.
• قرص های تی اتیل پیرازین ممکن است حاوی ماده تارترازین باشند که آلرژی زا است و در برخی افراد علائم آسم را ایجاد میکند. معمولا افرادی که به آسپرین حساسیت دارند به این ماده نیز حساس هستند.
• در بیماران مبتلا به ساپرس مغز استخوان تنها در مواردی که منفعت مصرف دارو بیش از مضرات آن باشد باید مصرف شود.
• مجموعه ای از علائم بالقوه کشنده که گهگاه به سندرم بدخیم نورولپتیک ربط داده می شود در ارتباط با داروهای فنوتیازینی گزارش شده است . علائم بالینی این سندرم بدخیم عبارتند از : سختی عضلانی, تغییرات خلقی و شواهد ناپایداری اتونومیک ( ضربان قلب یا فشارخون نامنظم, تاکیکاردی, دیافورز و نامنظمی ضربان قلب). مدیریت این سندرم با قطع سریع داروی ایجاد کننده ودرمان علامتی سریع علائم سندرم می باشد. در خصوص دارو درمانی جهت درمان این بیماری, اتفاق نظر وجود ندارد.
• در صورت ایجاد افت فشارخون, نبایستی اپی نفرین استفاده شود چراکه اثرات آن توسط تی اتیل پرازین مسدود و حتی گاهی برعکس می شود. در صورت نیاز به یک داروی وازوپرسور, نوراپی نفرین یا فنیل افرین باید استفاده شود.
• ترکیبات فنوتیازینی با کاهش آستانه تشنج ممکن است در افراد مستعد باعث ایجاد تشنج شود. بنابراین در این افراد باید با احتیاط تجویز شود و در بیماران مصرف کننده داروی ضد تشنج , دوز داروی ضدتشنج باید افزایش یابد.
• از آنجایی که مصرف تی اتیل پرازین می تواند باعث خواب آلودگی و کاهش هوشیاری شود, بهتر است تا مشخص شدن اثرات دارو از رانندگی و انجام فعالیت های دقیق خودداری شود.

توصیه های دارویی تی اتیل پرازین

• تی اتیل پرازین را همراه با غذا و با یک لیوان پر آب یا شیر مصرف کنید.
• این دارو با مصرف الکل یا فرآورده های حاوی الکل مثل الگزیر تداخل دارویی دارد.
• از رانندگی و انجام کارهایی که به هوشیاری کامل نیاز است در ابتدای مصرف این دارو و تا هنگامی که اثرات این دارو برای شما مشخص شود خودداری کنید.
• در طول مصرف تی اتیل پرازین اگر عارضه جانبی در رابطه با دارو رخ داد به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

شرایط نگهداری از تی اتیل پرازین

• دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
• دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.

عوارض و موارد مصرف گالسولفاز