میگرن نوعاً با سردردهای شدید خودمحدود و پی‌درپی ظاهر می‌شود که با علائم دستگاه عصبی خودگردان در ارتباط است. حدود 15–30٪ افراد مبتلا به میگرن تجربهٔ درک نشانه‌های پیش‌درآمدی (آئورا) را دارند و کسانی که این علائم پیش‌درآمدی میگرن را دریافت می‌کنند نسبت به کسانی که فاقد این علائم هستند بیشتر مبتلا به میگرن می‌شوند. شدت درد، طول مدت سردرد و تناوب حمله‌ها در افراد مختلف، متفاوت است. میگرنی که بیش از 72 ساعت طول بکشد را در اصطلاح «وضعیت میگرنی» می‌نامند. برای میگرن چهار مرحله را می‌توان در نظر گرفت، البته افراد مبتلا به میگرن الزاماً همهٔ این مراحل را تجربه نمی‌کنند:
پیش‌نشانه، که چند روز یا چند ساعت قبل از سردرد بروز پیدا می‌کند.
علائم پیش‌درآمدی (آئورا)، که بلافاصله قبل از بروز سردرد ظاهر می‌شوند.
مرحلهٔ درد، که به آن مرحلهٔ سردرد نیز گفته می‌شود.
پس‌اثر، عوارض پس از پایان حملهٔ میگرنی.
سردردهای خوشه ای
میگرن
پروفیلاکسی میگرنی
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
خشکی دهان
احساس بیماری
سوء هاضمه
درد شکم
مشکلاتی در بینایی
احساس خستگی
سرگیجه
خواب آلودگی
احساس سوزن سوزن شدن
احساس گرما
گرگرفتگی
تعریق
سردرد
ناراحتی قفسه سینه
پس از مصرف پیزوتیفن، احساس تنگی و سنگینی خاصی در گلو و قفسه سینه احساس خواهید کرد. این احساس معمولاً زیاد طول نمی‌کشد اما اگر این احساس سنگینی، شدید و طولانی بود، دوز بعدی دارو را مصرف نکنید و در اسرع وقت به پزشک مراجعه نمایید. اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی پیزوتیفن است، با پزشک خود مشورت کنید.
