یکی از مهم ترین مواردی که به وسیله آن می توان نسب را ثابت کرد ، اقرار به نسب می باشد که در قانون مدنی پیش بینی و احکام مربوط به آن مطرح شده است . اقرار به نسب بر اساس قانون را می توان به دو نوع اقرار به نسب فرزندی و اقرار به نسب خویشاوندی تقسیم بندی کرد. اما سوالی که در این خصوص ممکن است مطرح شود آن است که اقرار به نسب چه آثاری دارد ؟ قانون مدنی در مورد آثار اقرار به نسب ساکت است ؛ لیکن با استفاده از منابع معتبر اسلامی و فتاوای معتبر فقهی ، می توان آثار این اقرار را با تفکیک بین نسب فرزندی و نسب خویشاوندی بررسی نمود. بنابراین ، در این محتوا قصد داریم به بررسی آثار اقرار به نسب با تفکیک میان نسب فرزندی و نسب خویشاوندی بپردازیم . لذا آثار اقرار به نسب فرزندی و آثار اقرار به نسب خویشاوندی را بررسی می کنیم .
اقرار به نسب
اقرار به نسب در صورتي پذيرفته مي شود كه تحقق آن برحسب عرف و عادت ممكن باشد و شخصي كه به نسب او اقرار شده آن را تصديق كند مگر در مورد طفل صغير كه فقط لازم است منازعي در ميان نباشد. بنابراين، اگر كسي بخواهد به فرزندي طفلي اقرار نمايد بايد عادتاً امكان تحقق آن وجود داشته باشد. اگر وي ازدواج نكرده باشد، اين ادعا از وي پذيرفته نيست اما اگر امكان انتساب طفل به وي ممكن باشد، چون اين اقرار به ضرر طفل هم هست (مثلاً پدر از فرزند ارث مي برد) لازم نيست كه طفل تصديق كند چون امكان آن وجود ندارد اما نبايد ديگري هم ادعاي پدري نسبت به طفل داشته باشد. اقرار به فرزندي كبير ديوانه همچون اقرار به فرزندي صغير است كه نيازي به تصديق كبير ديوانه نمي باشد. در اقرار به قرابت با كسي يا اقرار به خويشاوندي با كسي كه فرزند بلافصل اقراركننده نيست مثلاً كسي اقرار كند كه فلان شخص نوه يا پدر يا برادر يا عموي اوست، مقرله بايد آن را تصديق كند و اگر مقرله صغير است بعد از بلوغ بايد آن را تصديق كند. اقرار به نسب فرزندي باعث مي شود كه تمام آثار نسب بين مقرله و اقراركننده و ساير خويشاوندان برقرار شود اما اقرار كند كه فلان شخص نوه يا پدر يا مرا در يا عموي اوست، مقرله بايد آن را تصديق كند و اگر مقرله صغير است بعد از بلوغ بايد آن را تصديق كند. اقرار به نسب فرزندي باعث مي شود كه تمام آثار نسب بين مقرله و اقراركننده و ساير خويشاوندان برقرار شود اما اقرار به خويشاوندي فقط آثار نسب را بين اقرار كننده و مقرله ايجاد مي كند.
آثار اقرار به نسب فرزندی
در مورد اقرار به نسب فرزندی ، اثر اقرار به نسب فرزندی ، ثبوت رابطه نسب با تمام آثار آن است . یعنی حقوق و تکالیف ناشی از نسب بر آن مترتب خواهد بود . این اقرار نه فقط بین اقرار کننده و کسی که به فرزندی او اقرار شده موثر است ، بلکه نسبت به دیگران نیز تاثیر خواهد داشت . مثلا از لحاظ توارث نه تنها مقر و مقرله از یکدیگر ارث می برند ، بلکه بین هر یک از آنان با خویشان دیگری و نیز بین اقربای آنان با یکدیگر نیز توارث در حدود مقررات ارث وجود خواهد داشت .
آثار اقرار به نسب خویشاوندی
در مورد آثار اقرار به نسب خویشاوندی می توان گفت که اگر اقرار واجد شرایط صحت باشد ، فقط در رابطه بین اقرار کننده و کسی که به قرابت نسبی او اقرار شده و خود آن را تصدیق کرده ، مؤثر خواهد بود و نسبت به دیگران تاثیری نخواهد داشت ؛ مگر این که آنان نیز اقرار را تصدیق کنند . زیرا طبق قاعده عقلی و حقوقی ، اقرار هر کس نسبت به خوداو نافذ است و به زیان دیگران موثر نیست. بنابراین ، اگر کسی فرضا اقرار کند که دیگری نوه او است ، این اقرار رابطه پدر و فرزندی را بین فرزند و نوه او ایجاد نمی کند و نوه از فرزند پدر بزرگ ارث نمی برد.
امیدوارم از محتوای مسائل حقوقی نهایت استفاده را برده باشید و برای کسانی که دچار مشکل حقوقی هستند، میتوانید ارسال نمایید. همچنین برای مشاهده ی مطالب پر محتوای دیگر میتوانید به بخش آموزش ساعدنیوز مراجعه نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم.
آثار نسب نامشروع چیست؟
