احادیثی در باب خوابیدن
خواب در اسلام حرکت روح به سوی عالم ارواح شمرده شده است. روح انسان در عالم خواب، قالب مثالی (برزخی) به خود می گیرد و به پرواز در می آید و به جاهایی می رود و عوالمی را سیر می کند که در بیداری میسر نیست.می توان گفت در خواب روح انسان، آزاد می شود و می تواند سیر آفاق نماید و گذشته و آینده را بدون صورت مادی ببیند؛ زیرا زمان در آن جا به شکل زمان ما نیست، گذشته و حال و آینده در آن یکی است، منتها این آگاهی روحی بستگی به تکامل روحی افراد دارد.
احادیثی از پیامبر (ص) در باب خوابیدن
حضرت محمد (ص) خواب و رؤیا را در حدیثی به سه گونه معرفی می کنند و می فرمایند: " خواب و رویا گاهی بشارتی از ناحیه خداوند است، گاه وسیله غم و اندوه از سوی شیطان، و گاه مسایلی است که انسان در فکر خود می پروراند آن را در خواب می بیند".تعیین کردن زمان مناسب برای خوابیدن، اثرات جسمی و روحی بسیاری را به همراه دارد.حضرت محمد (ص) به مقدار کمی در شب استراحت و زمان بیشتری از شب را به شب زنده داری و عبادت می پرداختند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: ای علی! خوابیدن چهارگونه است: خواب پیامبران بر پشت، خواب مؤمنان بر پهلوی راست، خواب کافران و منافقان بر پهلوی چپ و خواب شیطان ها بر رویشان است.
رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم) می فرماید: بر بام و جایی که محفوظ نیست نخوابید.
احادیثی از امام علی (ع) در باب خوابیدن
امیرمؤمنان حضرت علی (ع) نیز می فرمایند: خواب میان مغرب و عشاء و پیش از طلوع خورشید مایه فقر است.
امیر مومنان(علیه السلام) می فرماید: اهل دنیا کسی است که خوابش بسیار باشد؛ همچنین می فرماید: پرخوری و پرخوابی جان را فاسد می کنند و زیانبار است.
احادیثی از امام صادق (ع) در باب خوابیدن
حضرت امام جعفر صادق(ع)فرمود: خواب بامداد روزی را منع، رنگ را زرد، و رو را قبیح می کند و این خواب شومی است. به درستی که حق تعالی روزی را ما بین طلوع صبح تا طلوع آفتاب قسمت می نماید پس زینهار که در وقت نخوابید و فرمود که مرغ بریان و ترنجبین در این وقت بر بنی اسرائیل نازل می شد و هرکه در این وقت در خواب بود محروم می شد.
احادیثی از امام کاظم (ع) در باب خوابیدن
چشمانت را به پرخوابی عادت مده زیرا چشم ها ناسپاس ترین عضو بدن هستند.
امام کاظم(علیه السلام) می فرماید: رسول خدا(ص) کسی را که تنها در خانه بخوابد نهی می کرد.
احادیثی از امام رضا (ع) در باب خوابیدن
در توصیه های طبی و بهداشتی امام رضا(ع) آمده است: در هنگام خوابیدن انرژی اصلی و حرارت حاصل از آن در عمق بدن تمرکز می یابد و حاصل آن گوارش خوب، هضم دقیق و بهتر است. در هنگام خواب بیشتر اعضا در حالت استراحت است و به انرژی و تمرکز نیازی ندارد. به همین دلیل بیشترین تاثیر انرژی بدن در دستگاه گوارش و کبد است که نتیجه آن تغییر و تبدیل غذای تناول شده به خون سالم و مفید در کبد است.
امام رضا (ع) ضمن توصیف خواب به عامل نیرو بخش برای بدن در مورد چگونگی خواب می فرماید: پس وقتى که اراده خواب کردى اول به پهلوى راست دراز بکش آنگاه بطرف چپ برگرد همچنین هنگام برخاستن از طرف راست برخیز چنان که براى خواب ابتداى بآن کردى.خود را عادت بده که مقدار دو ساعت از شب را بیدار بنشینى و پیش از خوابیدن براى قضاى حاجت به بیت الخلاء بروى ولى مراقب باش که
بیش از مدتى که معمولا مورد احتیاج است در بیت التخلیه درنگ نکنى زیرا زیاد ماندن در آنجا مورث داء الفیل می گردد.
امام رضا (ع) همچنین به نقل از امیرمومنان علی (ع) می فرماید : خوابیدن چهار قسم است : پیامبران بر پشت دراز کشیده می خوابند ، در حالی که چشمهایشان برای دریافت وحی پروردگار نمی خوابد . مومن رو به قبله بر پهلوی راست میخوابد . پادشاهان و فرزندانشان برای گوارایی غذا بر پهلوی چپ می خوابند و ابلیس و برادرانش و دیوانگان و آسیب دیدگان عقلی بر روی شکم می خوابند .
آداب خوابیدن در احادیث
همانطور که میدانید خواب و استراحت از بخشهای اجتنابناپذیر حیات هر موجود زنده است در ادامه با آداب خواب آشنا میشوید.
پاکیزگی
پیامبر اکرم صل الله علیه و آله:
هیچ یک از شما با دست های چرب نخوابد. پس اگر چنین کرد و آسیبی از شیطان به او رسید جز خودش کسی را سرزنش نکند.
طهارت
امام صادق سلام الله علیه:
هر کس طهارت بگیرد و سپس به بسترش رود در آن شب بستر او چون مسجدش باشد.
قضای حاجت کردن
امام علی علیه السلام:
فرزندم آیا چهار کار به تو نیاموزم که با به کار بستن آنها از طبابت بی نیاز شوی؟
عرض کرد: چرا ای امیرالمومنین.
فرمود: بر سفره ی غذا منشین مگر وقتی گرسنه باشی. هنوز اشتها داری از خوردن دست بکش. غذا را خوب بجو و هرگاه خواستی بخوابی قضای حاجت کن. اگر اینها را به کار بندی از طبابت بی نیاز خواهی شد.
اهمیت زمان خواب در احادیث
امام باقر سلام الله علیه می فرماید: خواب در ابتدای روز مایه نادانی و کودنی و خواب قیلوله نعمت و خواب پس از عصر مایه حماقت و ابلهی و خواب میان مغرب و عشا مایه محرومیت از روزی است.
امیر مؤمنان مولا علی علیه السلام می فرماید: خواب میان مغرب و عشاء و پیش از طلوع خورشید مایه فقر است.
آشنایی با احادیثی درباره مقام معلمان
