داکسهوند Dachshund که به غلط داشهوند نیز تلفظ می شود، در دو اندازه مینیاتوری و استاندارد وجود دارد. این سگ در اصل برای شکار گورکن و سایر حیواناتی که در حفره و تونل ها زندگی می کنند، پرورش داده شد، اما امروزه با مهارت های زیاد به سگ همراه خانواده، سگ نمایشی و شکارچی حیوانات کوچک تبدیل شده اند. او یک همراه همه کاره است و با تنوع در اندازه، شخصیت، نوع پوشش و رنگ، تقریباً برای هر کسی مناسب است. این مقاله را بخوانید تا با یکی از محبوب ترین سگ ها بیشتر آشنا شوید.
داکسهوند که در گروه سگ های شکاری طبقه بندی می شود، در سال 2020 طبق اعلام سایت AKC در رده بندی محبوب ترین سگ ها، در رتبه 10 از میان 195 سگ قرار گرفته است.این سگ را ممکن است با یکی دیگر از نام های مستعار مثل سگ وینر Wiener Dog، سگ سوسیسی Sausage Dog، داکسی Doxie، هات داگ hot dog بشناسید. این سگ در آلمان نیز به نام Teckel، Dachel، Dachsel نیز شناخته می شود.بسیاری از مردم آنها را در مسابقات نمایشی سگ ها، اطاعت، چابکی و … به نمایش می گذارند. آنها همچنین سگ های درمانی سخت کوش هستند.
سگ های داشهوند طبیعی و نرمال:این سگ ها بین 7 تا 12 کیلوگرم وزن دارند و قدشان بین 35 تا 45 سانتی متر است.
سگ داشهوند مینیاتوری یا کوتوله:این سگ های خیلی کوچک، به وزن 4 کیلوگرم هستند و قدشان حدود 35 سانتی متر است.
سگ داشهوند خرگوشی یا عروسکی:وزن این سگ ها بین 4 تا 7 کیلوگرم است و قدشان حدود 30 سانتی متر است. البته خیلی از موسسه های نژادی، سگ های داکسهوند عروسکس را به رسمیت نمی شناسند.
اجداد سگ داشهوند احتمالا در اوایل دهه 1600 و در کشور آلمان بودند که در این زمان، کامل شدند، توسعه یافتند و برای مبارزه با سایر پستانداران تمایز یافتند. این سگ ها با حیواناتی مثل خرگوش، روباه، گراز وحشی، گوزن و به ویژه گوره خر شکار های مناسبی برای این سگ هستند. در سال 1881 باشگاه آلمانی و باشگاه انگلیسی داشهوند، در سال 1888، در این کشور ها شکل گرفتند. در سال 1879 و حتی قبل از تاسیس باشگاه داشهوند آلمان، استاندارد این نژاد آلمانی تنظیم شد و این نژاد به عنوان یک نژاد مستقل به شمار رفت. بعد از جنگ جهانی دوم که مدیریت سگ ها به دست باشگاه های آلمانی افتاد، این افراد صرف نظر از قابلیت های نژاد، سگ های قوی و شکاری مثل تریر ها را پرورش دادند.
این سگ ها پاهای کوتاه و بدن بلند و عضلانی دارند و از پاهای جلوییشان که قدرتمند است، برای حفاری استفاده می کنند. سگ داشهوند سر بلند و مخروطی شکل، جمجمه قوس دار و پوزه معمولی دارد و لب های کوچک، فک قوی و چشمان بادامی شکل و متوسط او شکل ویژه ای به صورتش داده است. سگ های داشهوند چشمان تیره، گوش های پهن و بلندی دارند و به دلیل ارتفاع کمشان، می توانند با قسمت های پایینی بدن، گونه شان را لمس کنند. این سگ ها برای هشدار دادن، گوش های خودشان را به سمت جلو و بیرون هدایت می کنند. سگ داشهوند دندان های محکم و قدرتمندی دارد و گردن عضلانی و طولانی او به زیبایی اش افزوده است. حس بویایی این سگ ها خیلی قوی است و به قابلیت شکار آن ها کمک می کند.
این سگ ها در رنگ های کرم، شکلاتی، قرمز خالص، قهوه ای مایل به زرد، زرد، خاکستری مشکی و نقره ای وجود دارند و لکه هایی با همین طیف رنگی روی قسمت های مختلف بدنشان وجود دارد. پوست این نژاد حالت ارتجاعی دارد و موهای او می تواند صاف، بلند یا سیمی شکل باشد.
سگ های داکسهوند نر بین 6 تا 16 کیلوگرم وزن و بین 57 تا 67 سانتی متر ارتفاع دارند، سگ های ماده این نژاد نیز هم وزن و هم قد سگ های نر هستند. سگ های داکسوند، اگر سالم باشند و تغذیه مناسبی داشته باشند، بین 12 تا 13 سال عمر می کنند.
در مورد خلق و خوی و هم چنین خصوصیات اخلاقی آن ها باید بگوییم که این نژاد بسیار مهربان، وفادار و خونگرم هستند. هم چنین باید بگوییم که آن ها سگ های بسیار باهوشی هستند که مطالب و آموزش ها را به سرعت یاد می گیرند. طبیعت بسیار سرگرم کننده و دوست داشتنی دارند. هنگامی که آن ها در شرایط خاص قرار بگیرند، شخصیت بسیار شوخی دارند و هیجان آن ها بالا می رود. بسیار پر انرژی هستند و دوست دارند با روش های گوناگون سرگرم شوند و هم چنین عاشق صاحب خود و اعضای خانواده خود هستند و به سرعت به صاحب خود وابسته می شوند و تمایل دارند که در طول روز در کنار صاحب خود باشند.
البته باید بدانید که این نژاد مناسب افرادی که برای اولین بار قصد نگهداری از سگ ها را دارند، نمی باشد. از آن جایی که آن ها بسیار بازیگوش و پر انرژی هستند، نگهداری و مواظبت از آن ها کمی سخت است. این نژاد گاهی اوقات لجباز می شوند، این را به یاد داشته باشید که تحرک زیاد در آن ها باعث می شود که مفصل آن ها صدمه ببیند. باید برنامه روزانه برای آن ها تهیه کنید و نسبت به برنامه، سگتان باید ورزش کند، چرا که اگر تحرک و ورزش نداشته باشد، ممکن است که چاق شود. در هنگامی که توله هستند باید به آن ها پارس کردن را آموزش بدهید وگرنه در بزرگسالی آزار دهنده می شوند.
زمانی که داکسهوند بالغ شود، فعالیت آن ها چندین برابر خواهد شد و انرژی بیشتری خواهند داشت و به همین دلیل دوست دارند بیشتر اوقات در بیرون از خانه باشند و به بازی بپردازند و کار ها و فعالیت هایی انجام دهند تا انرژی آن ها تخلیه شود. به همین دلیل اگر شما فعالیت کمی دارید و یا این که مشغله زیادی دارید، این نژاد مناسب شما نخواهد بود.
اما باید این را هم بدانید که آن ها فوق العاده مهربان هستند و رفتار نامناسب با صاحب خود ندارند، این نژاد به سگ های مهربان و وفادار معروف هستند. غریزه آن ها برای شکار نیز بسیار نیرومند می باشد و باید تمرینات ویژه و موثری برای آن ها در نظر بگیرید و به این گونه آن ها را آموزش دهید. در حالت کلی می توان گفت که این سگ ها بسیار فعال و برون گرا هستند و وفادار به صاحب خود می باشند.
نکتۀ بسیار مهم این است که یک داشهوند نباید اضافه وزن داشته باشد. این امر نه تنها به دلایل بهداشت و سلامتی عمومی است، بلکه برای جلوگیری از کشیدگی پشت کمر داشهوند نیز هست که می تواند منجر به لغزش یا پارگی دیسک (فتق) شود. چشمهای التماس کنندۀ او را نادیده بگیرید و فقط مقدار توصیه شده توسط سازنده غذای سگ با کیفیت را به او بدهید. بخصوص از دادن استخوانهای پخته شده و غذاهایی که محتوای چربی زیادی هستند پرهیز کنید و از دادن ته مانده های سفره نیز تا حد امکان خودداری کنید. به یاد داشته باشید که بینی داشهوند می تواند او را به دردسر بیندازد و همیشه غذا را کاملا از دسترس او دور نگه دارید.
داشهوندها، ریزش موی متوسطی دارند، نسبتاً تمیز هستند و بوی بدن کمی دارند یا هیچ بویی ندارند. نیازهای اصلاح موی این نژاد برای سه نوع پوشش آنها متفاوت است. داشهوندهای دارای پوشش صاف به نوعی به "شستشوی تنها" نیاز دارند و برای اینکه ظاهر خوبی داشته باشند به کمی استفاده از دستمال مرطوب، حوله یا دستکش احتیاج دارند. داشهوندها بسته به ضخامت پوشش ممکن است به برس کشیدن مکرر نیاز داشته باشند. پوشش سیمی را می توان سالیانه با چند بار بافت دستی در بهترین حالت خود نگهداشت، اما فراتر از آن نگهداری بین هر بار اصلاح کردن با مرتب کردن گاه به گاه ابروها و برس کشدن یا شانه زدن یک یا دو بار در هفته، کار شما را آسان می کند. ناخن های همۀ داشهوندها باید هر ماه کوتاه شوند.
به دلیل کوتاه بودن موهایشان، داشهوند ها نیاز به نظافت و استحمام کمتری نسبت به دیگر نژاد های پرمو هستند. یک برس کوچک با یک چرم خامه ای کتهایشان را درخشان نگه می دارد. با این حال، این سگ های کوچک عاشق تماس نزدیکتر و بیشتر هستند که در طول جلسه نظافت به دست می آورند و این به صاحبان این امکان را می دهد تا پوست سگ خود را بررسی کنند و اطمینان حاصل کنند که هیچ برآمدگی در جایی در بدن آنها وجود ندارد. به توله سگها باید آموخت که نظافت از سنین پایین، یک تجربه لذت بخش است، بنابراین آنها مشتاقانه موهایشان را لمس می کنند و هنگام لمس شدن گوش یا پاها ناراحت نمی شوند. ایده خوبی است که به طور مرتب گوش های داشهوند ها را چک کنید و در صورت لزوم آنها را تمیز کنید.
اگرچه از نظر بدنی کوچک هستند، ولیکن یک سگ داشهوند به ورزش روزانه زیادی نیاز دارد تا بتواند واقعاً خوشحال و سرحال باشد. حداقل یک ساعت در روز لازم است که به معنای بیرون آوردن یک سگ برای پیاده روی سریع در صبح 20 دقیقه یا بیشتر است، اما بعد از ظهر باید پیاده روی آنها طولانی تر و ایده آل باشد. به طوری که 40 دقیقه زمان مناسبی برای پیاده روی آنها در بعد از ظهر ها در نظر گرفته می شود. همانطور که قبلاً گفته شد، اگر به اندازه کافی روزانه ورزش نکنند، این سگ های کوچک می توانند برخی از مشکلات رفتاری ناخواسته و مخربی را ایجاد کنند که شامل اضطراب شدید می شود.
این سگ های کوچک و خلاق بسیار باهوش و مستقل هستند و این ویژگی ها، آموزش آن ها را کمی سخت می کند. این سگ ها حتما باید توسط یک فرد حاذق و متخصص آموزش ببینند و مربی آن ها می تواند چیز های خوبی به آن ها آموزش بدهد و پشتکار آن ها زیاد کند، البته همانطور که قبلا هم گفتیم، این سگ ها نافرمان و پر انرژی هستند و حتی بعد از آموزش، صد درصد مطیع نمی شوند. آموزش نحوه صحیح شکار به سگ های داشهوند نیز اهمیت زیادی دارد.
داشهوند های با موهای صاف در بین سایر گونه های سگ نژاد داشهوند با کودکان بسیار مناسب و لطیف رفتار می کنند بخصوص اگر آنها در کنار هم بزرگ شده باشند. با این حال، دقیقاً مانند هر نژاد دیگر، هرگونه تعامل بین بچه ها و سگ ها باید توسط یک فرد بزرگسال تحت نظارت باشد تا مطمئن شوید که زمان بازی مشکل جبران ناپذیری بوجود نخواهد آمد. به طور کلی، آنها با سگ های دیگر روبرو می شوند و بندرت رفتارهای پرخاشگرانه نسبت به آنها نشان می دهند. با این حال، وقتی پای حیوانات خانگی کوچکتر به میان می آیند، باید مراقب میزان ارتباط و رفتار این نژاد با این نوع حیوانات که شامل گربه ها هم می شود باشید.. با این گفته، اگر آنها با گربه بزرگ شده باشند، به طور کلی نسبت به آنها مدارا می کنند.
داشهوند ها بسیار بازیگوش می باشند به همین دلیل شکارچیان خوبی برای حیوانات کوچک و پرندگان به حساب می آیند. صدای نسبتاً بلندی دارند و اگر درست تعلیم داده نشوند این موضوع می تواند مشکل ساز شود.این سگ ها نیز همانند سگ های دیگر مستعد برخی از بیماری ها می باشند، که ما در این قسمت بعضی از آن ها را معرفی خواهیم کرد، تا انتهای مطالب همراه ما باشید.
در مورد این بیماری باید بگوییم که بر روی ستون فقرات سگ تاثیر می گذارد و این نیز مرتبط با ژن کوتوله ای است که باعث ایجاد پا های کوتاه در نژاد آن ها می شود. به همین دلیل این بیماری در این نژاد شایع می باشد. پریدن روی مبل و یا بالا و پایین رفتن از پله ها می تواند باعث آسیب رسیدن به ستون فقرات توله داشهوند در حال رشد شود، به همین دلیل باید در این سن مراقب آن ها باشید.
چاقی یکی دیگر از مشکلاتی است که برای داکسهوند به وجود می آید، در این باره باید بگوییم که اگر برای آن ها برنامه غذایی مناسب تهیه نکنید و ورزش را در برنامه روزانه آن ها قرار ندهید، به سرعت چاق می شوند.
بیماری صرع یکی از بیماری عصبی می باشد که اغلب ارثی است. این بیماری می تواند باعث تشنج خفیف یا شدید در سگ شود، هم چنین در برخی از موارد ممکن است که سگ از خود رفتار های غیر معمول نشان دهد.
از سایر بیماری هایی که در این نژاد شایع است، می توان به مواردی مانند: پیشروی شبکیه آتروفی، اتساع معده و ولولوس، دیابت سگ DM و ناشنوایی اشاره کرد. توصیه می کنیم که سگ خود را هر چند وقت یک بار برای معاینه به دامپزشکی ببرید.
