به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،وقتی بچه ها به دبستان می روند به هم سن و سالان خودشان نگاه می کنند و دوست دارند مثل آنها لباس بپوشند. آنها یکباره تغییر می کنند و دوست دارند خوش تیپ باشند.
آنها به تلویزیون، مجله و روزنامه ها نگاه می کنند و از والدین و یا از هم سن و سالان خودشان الگو می گیرند. گاهی حتی آنها دوست دارند مثل لباسی که عروسک شان پوشیده را بخرند.
به طور کلی بچه ها دوست دارند مثل هم کلاسی های خودشان لباس بپوشند. اگر لباس های کودک شما با هم کلاسی متفاوت باشد، شاید او حساس شود و یا دیگران او را مسخره کنند. والدین نیز گاهی ترجیح می دهند لباس کودک شان مثل بچه های دیگر باشد.
بعضی از بچه ها دوست دارند لباس مد روز بپوشند، ولی بعضی دیگر برایشان فرقی نمی کند که چه چیزی بپوشند. بعضی از بچه ها کمی به ظاهر و لباسشان اهمیت می دهند ولی برای بعضی دیگر این مسئله خیلی مهم است.
به طور کلی بچه ها به لباس هایی که دوستانشان می پوشند توجه دارند و دوست دارند شبیه آنها باشند. والدین گاهی بر سر این مسئله با فرزندشان درگیر می شوند، مادر دوست دارد لباس مناسب و راحتی برای کودکش بخرد و او پافشاری می کند که لباس دیگری را بخرد، که شاید مناسب او نیست و یا خیلی گران است.
خرید کردن برای بچه ها کار مشکلی است، چون آنها خودشان هنوز نمی دانند که چه لباسی برایشان مناسب است. شاید شما نیز این تجربه را دارید که گاهی لباسی را برای فرزندتان می خرید ولی او هرگز آن را نمی پوشد و مجبورید آن را در کمدش آویزان کنید.
اگر کودکتان به طور ناگهانی به کمد لباس هایش علاقه مند شده، تبریک می گویم، نشانه این است که کودکتان دارد بزرگ می شود. سخنگوی آکادمی متخصصان کودک آمریکا، آلانا لوین، می گوید: “کودکان پیش دبستانی نیز سعی می کنند استقلالشان را اثبات کنند و محدویت ها را امتحان کنند. لباس پوشیدن موقعیتی را فراهم می کند که کودک هر دو را تمرین کند. هر چند به این معنا نیست که هر صبح مسابقه پرو لباس انجام دهید.” در ادامه به موضوع انتخاب لباس توسط خود کودک دلبند شما خواهیم پرداخت :
یکی از مادران هر روز با دختر کوچکش درگیر نزاع بودند. دختر کوچکش می خواست لباس راحتی اش را بپوشد، اما مادر می خواست که او لباس های منجوق دوزی شده اش را بپوشد. او می گوید: “آخرین دفعه ای که لباسش را انتخاب کردم، کل مسیر مهد کودک را گریه کرد و همین که عصر او را از مهد کودک سوار کردم، لباس هایش را در آورد و دیگر نمی خواست آن ها را بپوشد. در نهایت مجبور شدم با همان وضعیت او را به خانه برگردانم.”
بیشتر کودکان سه تا چهار ساله دوست دارند مثل دیکتاتور باشند، هر وقت که بتوانند کنترل را به دست بگیرند. بنابراین هر وقت امکان داشت، به آن ها اجازه بدهید که کنترل را بدست بگیرند. جیم فی، نویسنده کتاب “عشق و منطق روی کودک نوپا معجزه می کند” می گوید: “درباره چیز هایی که برایتان اهمیت ندارند، به کودکتان حق انتخاب های فراوانی بدهید.“
برای مثال از او بپرسید:” ترجیح می دهی ژاکت قرمزت را بپوشی یا آبی؟” پرسیدن این سوال باعث می شود که کودک کمتر لجبازی کند. شرایطی را فراهم کنیم که انتخاب لباس توسط خود کودک ساده تر و بهتر شود.
اجازه بدهید لباسی که می خواهد را بپوشد
آیا از لباس پشمی متنفرید؟ نمیتوانید تاپ های تنگ را تحمل کنید؟ احتمال دارد که کودکتان هم، یک لباس را دوست داشته باشد و دیگری را نه. به همین دلیل، سعی کنید مقابل تمایلاتش نرمی نشان دهید.
مشاور خانواده، آری براون می گوید: ” بهتر است از چیز هایی که کودکتان را آزار می دهد، پرهیز کنید. این کار نشان دهنده این است که شما به عقیده او احترام می گذارید.”
ممکن است راه حل آسانی برای برخی از کج خلقی های کودک وجود داشته باشد: مثلا می توانید برچسب های آزار دهنده لباس را ببرید. (اگر به نظر می رسد که کودک بیش از حد، از خودش حساسیت نشان می دهد، با پزشک صحبت کنید) و اگر کودک دلش می خواست هر روز یک لباس را بپوشد، خوب چرا که نه؟! اگر نگرانید که مبادا سرما بخورد، می توانید همیشه یک پاپوش گرم یا یک تی شرت زیر لباس هایش به او بپوشانید. در انتخاب لباس توسط خود کودک به او اختیاراتی بدهید.
بیشتر کودکان با رسیدن به سه سالگی، می توانند بخش های بنیادی یادگیری پوشیدن لباس را انجام دهند، مثلا پوشیدن لباس زیر، شلوار های کشی، و گرمکن. کارهایی که نیاز به مهارت بیشتری دارند مثل کشیدن زیپ و بستن دکمه نیز نیاز به زمان بیشتری دارند. در واقع بیشتر کودکان دوست دارند که این کارها را انجام دهند.
دکتر لوین می گوید: ” انجام این کارها باعث می شوند که کودکان احساس شایستگی و اعتماد به نفس بکنند.” بنابراین اگر کودکتان به آرامی پیشرفت می کند، تا جایی که می توانید به کودکتان اجازه انتخاب لباس توسط خود کودک را بدهید، مخصوصا صبح روزهای تعطیل که زیاد هم عجله ندارید. دکتر لوین می گوید: “هر چه بیشتر به او فرصت بدهید که خودش لباسش را بپوشد، کمتر جار و جنجال خواهید داشت.”
یک مسابقه ترتیب دهید
کودکان پیش دبستانی همان عجله و فوریتی که شما صبح ها برای سرکار رفتن دارید را ندارند. آن ها به جای لباس پوشیدن، ترجیح می دهند با اسباب بازی هایشان بازی کنند یا برنامه کودک مورد علاقه شان را ببینند.
با در نظر داشتن این نکته، لباس پوشیدن را به یک مسابقه تبدیل کنید. بگویید: “من چشم هایم را می بندم تا ببینم چقدر طول می کشد که پیراهن و شلوارت را بپوشی.” یا یک زمان سنج تنظیم کنید و اگر کودک، قبل از اینکه زنگ آن قطع شود، آماده شد یک برچسب به او جایزه بدهید. هم چنین می توانید به ازای هر عملکرد خوب به کودکتان یک ژتون بدهید و به او اجازه دهید هر وقت پنج ژتون داشت آن ها را با یک کادو عوض کند.
یک برنامه رو به جلو بچینید
کودکان کم سن و سال دوست دارند که به عکس های خودشان نگاه کنند. از این فرصت به سود خودتان استفاده کنید، به این صورت که از فعالیت های صبحگاهی کودکتان، راهنمای تصویری گام به گام بسازید. این کار می تواند بیدار شدن، لباس پوشیدن، مسواک زدن، و خوردن صبحانه را به کودک نشان دهد.
این راهنمای تصویری را در اتاقش نصب کنید، جایی که بتواند هر روز آن را ببیند و از آن پیروی کند. جین نلسون، نویسنده کتاب “مقررات موثر برای کودکان پیش دبستانی”، می گوید: “ازین پس این راهنمای تصویری روزانه به جای شما، نقش مدیر را برعهده می گیرد.” اگر او را مجاب کنید که شب پیش، انتخاب لباس توسط خود کودک باشد، وقت زیادی برای صبح روز بعد صرفه جویی می شود.
کشمکش بر سر کت های زمستانی! کودکتان از داخل احساس سرما نمی کند، پس چرا باید ژاکت های ضخیم و لباس های گرمش را بپوشد؟ اما همین که هوای بیرون را ببیند احساسش عوض می شود. دکتر لوین می گوید: “در چنین وضعیتی خودتان را زیاد اذیت نکنید، مگر اینکه هوای بیرون یخبندان باشد.” فقط کتش را همراه خودتان بیاورید و به او اجازه بدهید با لباسی که دوست دارد بیرون برود.
دکتر لوین می گوید: “اگر سردش بشود، کتش را درخواست خواهد کرد. سپس دفعه بعد می توانید با ملایمت به او یادآوری کنید که دفعه قبل چقدر سردش شد.” کودکتان خیلی قبل تر از اینکه انگشتانش در اثر سرما بی حس شوند، از دستکش و کت استقبال خواهد کرد.
انتخاب لباس توسط خود کودک می تواند به او اعتماد به نفس بیشتری بدهد و البته برای شما هم خوب است و در زمان هم صرفه جویی خواهید کرد.