به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، پاییز سال 1393 بود که برلیانس به عنوان شریک چینی سایپا و خودروسازی با دسترسی به دانش فنی ب ام و، در ایران معرفی شد؛ هرچند که تاکنون هیچ سند و مدرکی برای استفاده از قطعات فنی یا دانش ب ام و در خودروهای مونتاژی این شرکت در ایران دیده نشده است. تولید هاچ بک H320 از نیمه 1394 ابتدا در سایپا شروع، ولی از اواخر همان سال، خط تولیدش به پارس خودرو منتقل شد. H320 به لطف طراحی ظاهری خوب و شباهت های اندکش به خودروهای اروپایی، تاکنون در ایران موفق ظاهر شده است. هرچند که امکانات و تجهیزات رفاهی بیشتر در مدل اتومات باعث شده که استقبال مشتریان از مدل های اتوماتیکش بیشتر باشد اما به سبب قدرت نه چندان زیاد پیشرانه، مدل های دستی سری H300، به لحاظ قابلیت های حرکتی، مدل جذاب تری در مقایسه با مدل اتومات هستند. از اسفند 96 نیز سایپا، خانواده H300 را با پیشرانه جدید 1.65 لیتری و جعبه دنده بهبودیافته به بازار فرستاد.
نسخه های اولیه این خودرو با پیشرانه 1.5 لیتری تنفس طبیعی و گیربکس چهارسرعته اتوماتیک یا پنج سرعته دستی به دست مشتریان رسیدند. تولید این نسخه ها تا سال 1396 ادامه یافت و سپس پارس خودرو موتور قوی تر 1.65 لیتری را با پیشرانه اقتصادی برلیانس جایگزین کرد، علاوه برآن، گیربکس اتوماتیک نیز بهینه سازی شد و ضرایب دنده ها تغییر کرد.با وجود تمام بهینه سازی ها، هم چنان برلیانس h320 خودرویی حاشیه نشین در بازار بود و مشتریان، رنو ساندرو ساده ولی باکیفیت را به برلیانس پرآپشن ترجیح می دادند.
در نهایت، تولید برلیانس h320 هم چون دیگر محصولات این برند در پارس خودرو متوقف شد و این خودرو به یکی دیگر از محصولات ناکام خودروسازی ایران بدل شد. آنچه در ادامه می خوانید، نکات منفی این خودرو است که سبب می شود تا مشتریان از این خودرو روی گردان شوند و محصولاتی دیگر را برای خرید انتخاب کنند. اگر قصد خرید یک هاچ بک اتوماتیک اقتصادی را دارید یا صرفا به دنبال افزایش اطلاعات خود هستید، ادامه مطلب را از دست ندهید.
عیب نخست: شتاب و کشش ضعیف در نسخه های مجهز به موتور 1.5 لیتری
همان طور که در مقدمه مطلب ذکر شد، برلیانس h320 در ابتدا با موتور 1.5 لیتری به تولید می رسید و در دو سال پایانی، پارس خودرو از پیشرانه 1.65 لیتری قوی تری بر روی این خودرو استفاده کرد؛ بنابراین، اکثر نسخه های موجود از این خودرو در بازار مجهز به پیشرانه 1.5 لیتری هستند؛ البته این نمونه ها برچسب قیمتی کمتری نیز دارند.
مهم ترین مشکلی که نسخه های 1.5 لیتری برلیانس h320 با آن مواجه هستند، شتاب و کشش ضعیف است که به خصوص هنگام تکمیل بودن ظرفیت خودرو بیشتر حس می شود. پیشرانه 1.5 لیتری با قدرت 103 اسب بخار و گشتاور 138 نیوتن متر برای خودرویی که 1240 کیلوگرم وزن دارد، کم توان به نظر می رسد و در گذر از جاده های پرپیچ و خم یا در رانندگی های تهاجمی، به هیچ وجه نمی تواند عملکرد رضایت بخشی را از خود نشان دهد.
عیب دوم: وضعیت نامطلوب خدمات پس ازفروش
پارس خودرو یکی از مشهورترین خودروسازان کشور است که ایرانیان این شرکت را با خودروهایی هم چون کادیلاک سویل، نیسان پاترول و نیسان ماکسیما می شناسند و به کیفیت محصولات آن اعتماد دارند. با این وجود، باید گفت که پارس خودرو امروز از گذشته پرافتخار خود فاصله گرفته است و به خصوص در زمینه خدمات پس ازفروش، به هیچ عنوان موفق ظاهر نشده است.
ارائه خدمات پس ازفروش به خودروهای برلیانس از جمله برلیانس h320، یکی از ضعف های پارس خودرو بود که موجب شد تا این محصول نتواند به فروش موفقی دست پیدا کند. طبیعی است که مالک خودرویی جدید هم چون برلیانس h320، نمی تواند برای انجام سرویس های دوره ای یا تعمیرات اساسی به هر تعمیرگاهی مراجعه کند و لازم دارد تا این امور، توسط شرکت عرضه کننده انجام شوند.
عیب سوم: گرانی قطعات و لوازم یدکی
بسیاری از مالکان خودروهای چینی هنگامی که برای نخستین بار نیاز به تعویض قطعات یدکی یا ظاهری پیدا کردند، با حقیقتی تلخ در مورد خودروهای خود آشنا شدند؛ خودروهای چینی، به اندازه نصف یک خودروی وارداتی قیمت دارند؛ اما هزینه انجام تعمیرات اساسی و خرید لوازم یدکی آن ها، تقریبا با خودروهای وارداتی برابر است!
این مسئله، یکی از مهم ترین معایب برلیانس h320 محسوب می شود که با توجه به ذات اقتصادی خودرو، اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. می توان گفت که قیمت قطعات این خودرو با خودرویی هم چون مزدا 3 قدیمی یکسان است و در مقایسه با سایر خودروهای اقتصادی بازار، خرید لوازم برلیانس h320 هزینه های بیشتری را به مالک تحمیل می کند.
عیب چهارم: کمبود امکانات در نسخه های دنده ای
خودروسازان معمولا برای ایجاد تفاوت در تیپ های مختلف یک خودروی اقتصادی، به مشکل برخورد می کنند؛ چراکه تولید نسخه های مختلف از خودرویی که حداقل تجهیزات ممکن را دارد، کمی سخت است. به همین دلیل، سعی می کنند با کاستن از امکانات ایمنی و رفاهی، تمایزاتی را بین نسخه های مختلف محصول اقتصادی خود ایجاد نمایند.
این مسئله، به خوبی در برلیانس h320 احساس می شود و اگر مشتری نسخه دنده ای این خودرو را خریداری کند، از کمبود امکانات رفاهی در اتومبیل خود آزرده خاطر خواهد شد. این مسئله از سطح امکانات رفاهی فراتر رفته و حتی سازنده، ترمزهای دیسکی عقب را نیز از نسخه دنده ای این خودرو حذف کرده است تا پرداخت وجه بیشتر برای خرید تیپ اتوماتیک توجیه پذیر باشد. کمبود امکانات یکی از معایب برلیانس h320 در نسخه های دنده ای محسوب می شود که سبب شد تا این خودرو در مقابل رقیبی هم چون ام وی ام 315 و پژو 207 به یک بازنده مطلق تبدیل شود.
عیب پنجم: کیفیت ساخت
پارس خودرو در بین خودروسازان داخلی به کیفیت ساخت مشهور است و به خصوص خودروهای رنو را با کیفیت قابل قبولی روانه بازار می کند. با این حال، به نظر می رسد خط تولید پارس خودرو در فرآیند مونتاژ این خودرو دقت چندانی به خرج نداده است؛ چراکه کیفیت ساخت، یکی از معایب برلیانس h320 در عمده دوران تولید بوده است.
ناهماهنگی میان قطعات مختلف ظاهری در خارج و داخل خودرو به همراه مواد غیرمرغوبی که در ساخت کابین به کار رفته اند، کیفیت ساخت برلیانس h320 را در حد پژوهای ایرانیزه کاهش داده اند و این مسئله، در حالی اتفاق می افتد که برلیانس h320 یکی از رقبای جدی برای رنو ساندرو به شمار می رفت.
