طبق تحقیقات، تقریباً کل جمعیت شاغل از کمردرد شکایت دارند. بسیاری از فعالیتهای روزانه آنها شامل فشارهای بدنی در محل کار (به دلیل کار فیزیکی یا زمان زیادی که پشت میز مینشینند) و همچنین عدم توجه مناسب به سلامتی است. با توجه به این حقایق، جای تعجب نیست که آنها در برابر این بیماری آسیب پذیر هستند. داروهای مختلفی برای کنترل کمردرد شما نیز وجود دارد. میتوانند راهی عالی برای از بین بردن درد در حین بهبودی از یک آسیب شدید باشد که از حرکت جلوگیری میکند، اما معمولاً راه حل طولانی مدت نیستند. چند نوع رایج شامل شل کنندههای عضلانی، مخدرها، ضد التهابها و مسکنها هستند.

سابقه کم خونی همولیتیک یا سایر کم خونی های ناشی از مصرف دارو
مشکلات اساسی کبدی ویا نارسایی کلیوی
سابقه خساسیت مفرط به دارو یا اجزای آن
مکانیسم کلی تداخلات: سوبسترای CYP1A2(مینور)، CYP2C19(مینور)، CYP2C8(مینور)، CYP2C9(مینور)، CYP2D6(مینور)،CYP2E1(مینور)، CYP3A4(مینور)
تداخلات ماژور: آلفنتانیل، آلموتریپتان، آلپرازولام، آمینپتین، آمیتریپتیلین، آموباربیتال، آموگزاپین، آمفتامین، آنیلریدین، بنزهیدروکودون،بنزفتامین، برومازپام، برمفنیرامین، بوپرنورفین، بوسپیرون، بوتاباربیتال، بوتالبیتال، بوتورفانول، کلسیم اکسیبات،کانابیدیول، کاربامازپین، کاریزوپرودول، سیتریزین، کلرال هیدرات، کلردیازپوکساید، کلرفنیرامین، کلرزوکسازون،سیتالوپرام، کلوبازام، کلومیپرامین، کلونازپام، کلورازپات، کوکائین، کدئین، سیکلوبنزاپرین، دانترولن، داریدورکسانت،دسیپرامین، دسونلافاکسین، دکسمدتومیدین، دکستروآمفتامین، دکسترومتورفان
تداخلات متوسط: کاوا(عصاره و ریشه)
افزایش اثرداروها توسط متاکسالون: الکل(اتیل)، بلونانسرین، فرآوردههای حاوی سمبوتولینوم، برگزانولون، بوپرنورفین، محصولات حاوی کانابینوئید، داروهایسرکوبکنندهی CNS، دکسمدتومیدین، فلوناریزین، فلونیترازپام، متوتریمپرازین، متیروزین، آگونیست اپیوئید، اورفنادرین،فرآوردههای نمک اکسیبات، اکسیکودون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامیپکسول، روپگاینترفرون آلفا2بی، روپینیرول،روتیگوتین، عوامل سروتونرژیک(خطر بالا)، سوورکسانت، تالیدوماید، زولپیدم
داروهایی که سطح خونی متاکسالون را بالا می برند: آلیزاپراید، آزلاستین(نازال)، بریمونیدین(موضعی)، بروموپراید، برومپریدول، کلرمتیازول، کلرفنزین کاربامات،داریدورکسانت، دیفلیکفالین، دایمتیکون(موضعی)، دوکسیلامین، دروپریدول، اسکتامین، هیدروکسیزین، کاوا، کراتوم،لمبورکسانت، لیسوراید، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتریمپرازین، متوکلوپرامید، مینوسایکلین(سیستمیک)،اولوپاتادین(نازال)، اوکسوممازین، پارمپانل، روفیناماید، تولپریزون، تریمپرازین، والرین
کاهش اثرات داروها توسط متاکسالون: تداخل معناداری گزارش نشدهاست. داروهایی که سطح متاکسالون را کاهش می دهند: تداخل معناداری گزارش نشدهاست.
تداخل با غذا: فراهمی زیستی متاکسالون در مصرف همراه با غذا افزایش مییابد(ممکن است بر روی سرکوب CNS نیز اثر افزایشی داشتهباشد). این دارو را میتوان همراه یا بدون غذا مصرف کرد. بیمار از لحاظ علائم و نشانههای سرکوب سیستم عصبی تحت نظر باشد.
تداخل با تستهای آزمایشگاهی: ممکن است مصرف متاکسالون با تست بندیکت تداخل ایجاد نماید و منجر به جواب مثبت کاذب شود. جهت افتراق یافتهها، یک آزمایش اختصاصی گلوکز پیشنهاد می شود.
مصرف متاکسالون در افراد بالاتر از 65سال، مناسب نیست. به علت اینکه اکثر داروهای آرامبخش عضلانی به دلیلداشتن عوارض آنتیکولینرژیک به سختی در افراد مسن تحمل میشوند. همچنین خطر خوابآوری عمیق و افزایش ریسک شکستگیهای استخوان در افراد مسن افزایش مییابد و علاوه بر همهی اینها، اثربخشی مناسب این دارو در دوزهای قابل تحمل در سالمندان، مشخص نیست.