تداخلات دارویی قرص لینزولید
برخی از داروها را اگر با قرص لینزولید مصرف کنید، تداخل ایجاد می شود، حتی اگر آن ها را هفته ها قبل یا بعد از قرص لینزولید مصرف کنید.
اگر هر گونه داروی موجود در فهرست را مصرف می کنید که ممکن است با قرص لینزولید تداخل ایجاد کند، یا هر گونه محصولی را استفاده می کنید که سبب افزایش سطح سرتونین می شود، دو هفته قبل یا بعد از مصرف قرص لینزولید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
همچنین اگر 5 هفته قبل از شروع مصرف قرص لینزولید، داروی فلوکستین مصرف کرده اید، به آن ها اطلاع دهید. از پزشک خود بپرسید که چقدر زمان باید بین شروع یا قطع مصرف این داروها و شروع قرص لینزولید باشد.
مصرف سایر مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) با این دارو ممکن است باعث تداخل جدی (احتمالا کشنده) با این دارو شود.
از مصرف مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (ایزوکاربوکسازید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، صفینامید، سلژیلین، ترانیل سی پرومین) در هنگام درمان با این دارو اجتناب کنید. اکثر مهارکننده های مونوآمین اکسیداز همچنین نباید از دو هفته قبل از شروع درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی باید مصرف آن ها را شروع یا متوقف کنید.
- تداخلات دارویی لینزولید ممکن است باعث تغییر عملکرد داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
- محصولی که ممکن است با لینزولید تداخل داشته باشد، عبارت است از: قرص های رژیم غذایی یا کاهش دهنده اشتها (مانند دی اتیل پروپیون)، داروهایی برای اختلال کمبود توجه (مانند آتوموکستین، متیل فنیدات)
آپراکلونیدین، بوپروپیون، بوسپیرون، کاربامازپین، سیکلوبنزاپرین، دیو تترابنازین، یک محصول ترکیبی خاص (دکسترومتورفان یا کینیدین)، لوودوپا، ماپروتیلین، متیل دوپا
برخی داروهای تسکین دهنده مشتقات تریاک (مانند فنتانیل، مپریدین، متادون، تاپنتادول)، برخی داروهای خاص برای بیماری پارکینسون (مانند آنتاکاپون، تولکاپون)، مکمل های خاص (مانند تریپتوفان، تیرامین)، تترابنازین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند آمی تریپتیلین، دوکسپین)، والبنازین. - خطر سندروم یا سم سرتونین در صورتی که داروهای دیگر افزایش دهنده میزان سرتونین را مصرف کنید، افزایش پیدا می کند.
نمونه هایی از آن داروهای خیابانی مانند MDMA یا «اکستازی» و گل راعی، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله میرتازاپین، بازدارنده های باز جذب سروتونین ها مانند فلوکستین یا پاروکستین، داروهای مهارکننده جذب مجدد سروتونین هایی مانند:
دولوکستین یا ونلافاکسین)، ترامادول، برخی «تریپتان ها» برای درمان سردردهای میگرنی استفاده می شود (مانند ریزاتریپتان، سوماتریپتان، زولمی تریپتان)، و سایر داروها است. احتمال ابتلا به سندروم یا سم سرتونین احتمالا با شروع یا افزایش دوز، افزایش پیدا می کند.
چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید ؟
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریبا موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید . برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنم، چه اتفاقی می افتد؟
با مراقبت های پزشکی اورژانس ، تماس بگیرید.
در هنگام مصرف این دارو باید از چه مواردی اجتناب کنم ؟
داروهای آنتی بیوتیک می توانند باعث اسهال شوند، که ممکن است نشانه ای از یک عفونت جدید باشد.
اگر شما دچار اسهال آبکی یا خونی هستید، مصرف لینزولید را قطع کرده و با دکتر خود تماس بگیرید. از داروی ضد اسهال استفاده نکنید مگر اینکه دکتر شما به شما در مورد مصرف آن بگوید.
مصرف در بارداری
C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می دهد. )
هشدارها
در مصرف بیش از دو هفته سرکوب مغز استخوان رخ می دهد بنابراین در بیماران مصرف کننده داروهای سرکوب گر مغز استخوان و عفونت مزمن با احتیاط مصرف شود.
لینزولید دارای خواص MAOI بوده و عوارض مشابه آن دارد.
در بیماران با فشارخون کنترل نشده, فئوکروموسیتوما , سندروم کارسینوئید یا هایپرتیروئیدی درمان نشده با احتیاط مصرف شود.
نوروپاتی محیطی و چشمی عمدتا" در درمان های بیش از 28 روز دیده می شود.
استفاده طولانی مدت منجر به عفونت قارچی یا باکتریایی شامل CDAD ( اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل ) و کولیت سودوممبران می گردد.
سوسپانسیون خوراکی آن حاوی فنیل آلانین می باشد.
لینزولید نباید به صورت تجربی در درمان عفونت های CNS کودکان و همچنین عفونت های ناشی از کاتتر استفاده شود.