زینک یا همان روی بعد از آهن به عنوان دومین ماده فراوان در بدن محسوب می شود که به منظور فعالیت بیش از 300 آنزیم حاضر در سنتز و متابولیسم کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها، اسیدهای نوکلئیک و دیگر مواد مغذی لازم و ضروری می باشد. بعلاوه زینک نقش مهمی در تثبیت نمودن ساختارهای سلولی و ارگان ها، بهبود زخم ها، تقسیم سلولی و عملکرد ایمنی، رشد، لخته شدن خون و عملکرد تیروئید، بینایی، چشایی و بینایی و بویایی ایفا می کند.
افزایش رشد جسمی و ذهنی مخصوصاً برای کودکان در حال رشد
جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی و کاهش مدت بیماری
بهبود اشتها
تقویت حافظه
بالارفتن قدرت سیستم ایمنی
استحکام ناخن‌ها
درمان آکنه
جلوگیری از ابتلا به پوکی‌استخوان در سالمندان
پیشگیری از دژنراسیون ماکولا
پیشگیری از ریزش مو و زمینه‌ساز رشد مجدد موهای ریخته شده
درمان اسهال‌های مزمن
مصرف زینک در دوز مورد نیاز بدن، عوارضی برای کودکان و بزرگسالان نخواهد داشت. اما مصرف زیاد زینک، مشکلات گوارشی، درد اپی گاستر (درد شکمی جلوی معده)، اشکال در هضم، تهوع و مشکلات هماتولوژیک را در پی خواهد داشت.
در صورت مشاهده علائمی از جمله تهوع، اسهال، راش‌های پوستی، استفراغ شدید، از دست رفتن آب بدن و بی قراری، باید میزان مصرف زینک کاهش یابد.
