پاسخ سیستم ایمنی به عفونت و جراحات، التهاب است. گرما، سرخ شدن، تورم و درد علائم قابل توجه التهاب هستند. وقتی التهاب اتفاق میافتد بدن سیگنال های درد را از گیرنده های عصبی دریافت میکند. این سیگنال ها از واکنشهای پیچیده و تعاملات بین سلولها و مواد شیمیایی در بدن حاصل میشود. داروهای ضد التهاب با کاهش التهاب باعث کاهش تقریبی درد میشوند. افراد میتوانند از این داروها برای از بین بردن علائم درد، انقباض، تورم و تب استفاده کنند. اثر ضد درد این داروها اثر مستقیم التهاب بر تحریک عصب گیرنده درد و حساسیت و همچنین اثر غیر مستقیم گرما و تورم التهابی را کاهش میدهد.
قبل از شروع درمان با داروی اتوریکوکسیب (Etoricoxib) بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک میکند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
دوز و مقدار داروی اتوریکوکسیب از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لذا دارو را دقیقاً همانطور که پزشک برایتان تجویز کرده است، استفاده نموده و از کم یا زیاد کردن خودسرانه مقدار و مدت زمان مصرف اجتناب نمایید.
این دارو را در ساعتهای مشخصی از روز مصرف نمایید.
اگر فراموش کردید که قرص اتوریکوکسیب را در زمان معمول خود مصرف کنید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر تا روز بعد به یاد نیاوردید، دوز فراموش شده روز قبل را حذف کرده و به مصرف دارو طبق برنامه تجویزی ادامه دهید. هرگز برای جبران دوز فراموش شده، دو دوز را با هم مصرف نکنید.
قرص اتوریکوکسیب را همراه با غذا یا بدون آن همراه با آب مصرف نمایید. اما اگر بدون غذا مصرف شود ممکن است سریعتر عمل نماید.
مانند هر مهارکننده انتخابی COX-2 دیگری ("کوکسیب")، اتوریکوکسیب به طور انتخابی ایزوفرم 2 آنزیم سیکلواکسیژناز (COX-2) را مهار میکند. برای مهار COX-2 نسبت به COX-1 تقریباً 106 برابر انتخاب است. این باعث کاهش تولید پروستاگلاندینها (PGs) از اسید آراشیدونیک میشود. در میان عملکردهای گوناگون اعمال شده توسط PG ها، نقش آنها در آبشار التهاب باید برجسته شود. مهارکنندههای انتخابی COX-2 در مقایسه با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی سنتی (NSAID) فعالیت کمتری روی COX-1 نشان میدهند. این فعالیت کاهش یافته علت کاهش عوارض جانبی گوارشی است، همانطور که در چندین کارآزمایی بالینی بزرگ انجام شده با کوکسیبهای گوناگون نشان داده شده است.
از طریق دستگاه گوارشی بخوبی جذب میشود.
در حدود یک ساعت بعد حداکثر غلظت پلاسمائی آن ایجاد میشود و 92 درصد با پروتئین پلاسما پیوند میشود.
نیمه عمر آن 22 ساعت است.
عمدتاً در ادرار ترشح میشود (70 درصد) و مقداری نیز از مدفوع دفع میشود (20 درصد).
در حال حاضر داروی اتوریکوکسیب در بیش از 80 کشور در سراسر جهان تأیید شده است، اما نه در ایالات متحده آمریکا، سازمان غذا و دارو (FDA) پیش از صدور تأییدیه، به دادههای ایمنی و اثربخشی بیشتری برای اتوریکوکسیب نیاز دارد. این دارو در سال 1996 میلادی ثبت اختراع شد و در سال 2002 برای استفاده پزشکی تایید شد.