گلوکُز یک قند ساده است. این ماده، فراوان‌ترین مونوساکارید و یک کربوهیدرات است. گلوکز عمدتاً توسط گیاهان و بیشتر جلبک‌ها در فرایند فتوسنتز، از آب و دی‌اکسید کربن، با استفاده از انرژی نور خورشید ساخته می‌شود و از آن برای ساخت سلولز در دیواره سلولی، فراوان‌ترین کربوهیدرات در جهان استفاده می‌شود. در بیوانرژتیکس، گلوکز مهم‌ترین منبع انرژی در همهٔ موجودات زنده است. گلوکز برای متابولیسم به‌عنوان یک پلیمر، در گیاهان عمدتاً به‌صورت نشاسته و آمیلوپکتین و در جانوران به‌صورت گلیکوژن ذخیره می‌شود. گلوکز به‌عنوان قند خون در خون جانوران، گردش می‌کند. گلوکز یک مونوساکارید حاوی شش اتم کربن و یک گروه آلدهید است و بنابراین یک آلدوهگزوز است. مولکول گلوکز می‌تواند به‌صورت زنجیره‌باز (غیر حلقوی) و همچنین حلقه‌ای وجود داشته باشد. گلوکز به‌طور طبیعی در میوه‌ها و سایر قسمت‌های گیاهان یافت می‌شود. در جانوران، گلوکز از تجزیهٔ گلیکوژن در فرآیندی به نام گلیکوژنولیز آزاد می‌شود. گلوکز به‌صورت سرم قندی نمکی در ترکیب با سدیم کلرید، و به‌طور مستقل، به‌صورت محلول قندی تزریق وریدی، در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد.
محلول تزریقی دکستروز با غلظت بیشتر از 10 درصد، به جز موارد اورژانس هایپوگلیسمی شدید، باید به مقدار مناسب رقیق شده و سپس از طریق عروق بزرگ مرکزی به شکل IV تزریق شود. در موارد اورژانس هایپوگلیسمی، این فرآورده را میتوان به آهستگی از طریق عروق بزرگ محیطی و با سرسوزن کوچک، به شکل IV تزریق کرد. دوز مصرفی دکستروز به سن، وزن، وضعیت بیماری فرد، وضعیت مایعات، الکترولیت و تعادل اسید - باز بیمار بستگی دارد. سرعت معمول تزریق دکستروز در کودکان و بزرگسالانg/kg/h 0/5 و حداکثر g/kg/h 8/0 است. برای درمان موارد اورژانس هیپوگلیسمی به هر علت، در بزرگسالان 50-20 میلی لیتر محلول تزریقی دکستروز 50% با سرعت حداکثرml/min 3 به شکل IV تجویز می شود. دوز لازم در اطفال و نوزادان g/kg/dose 0/5-0/25 از محلول تزریقی 20% می باشد که حداکثر mL 15-12 از محلول فوق را می توان استفاده نمود که باید به آهستگی به شکل IV تزریق شود. این فرآورده به هیچ وجه نباید به صورت داخل عضلانی (IM ) و زیرپوستی( SC) تزریق شود.
محلول های تزریقی دکستروز بعنوان منبع کالری و مایعات مصرف می شوند(هر گرم گلوکز مونوهیدارت، 4/3 کالری انرژی آزاد می کند). دکستروز تزریقی ممکن است دیورز ایجاد کند. این ماده به راحتی متابولیزه می شود و ممکن است از دست رفتن پروتئین و نیتروژن را کاهش داده و تشکیل گلیکوژن را تسریع نماید.
فراهمی زیستی: جذب سریع
متابولیسم: توسط بافت های بدن توزیع و ذخیره می شود و به کربن دی اکسید، آب و انرژی متابولیزه می شود.
مصرف این سرم در دوران بارداری و شیردهی مانعی نداشته است ولی حتما باید با تجویز پزشک در صورت نیاز این سرم مصرف گردد.
در صورتی که میزان سطح گلوکز خون در بیمار بالا است باید احتیاط های لازم در خصوص مصرف این سرم صورت بگیرد.
توصیه می شود در صدمه های مغزی پس از عمل جراحی بلافاصله از این سرم استفاده نگردد.
