بُلوغ فرایند تغییرات جسمی است که از طریق آن بدن کودک در یک بدن بزرگسال قادر به تولید مثل جنسی بالغ میشود. این فرایند توسط سیگنالهای هورمونی از مغز به غدد جنسی شروع میشود: تخمدان در یک دختر، بیضه در یک پسر. در پاسخ به سیگنالها، غدد جنسی هورمونهایی تولید میکنند که لیبیدو و رشد، عملکرد و تحول مغز، استخوانها، عضلات، خون، پوست، مو، سینهها و اندامهای جنسی را تحریک میکنند. رشد جسمی - قد و وزن - در نیمه اول بلوغ تسریع میشود و هنگامی که بدن بزرگسال رشد میکند کامل میشود. قبل از بلوغ، اندامهای جنسی خارجی، که به عنوان ویژگیهای اصلی جنسی شناخته میشوند، ویژگیهای جنسی هستند که پسران و دختران را از یکدیگر متمایز میکند. بلوغ از طریق ایجاد خصوصیات جنسی ثانویه، که باعث تمیز بیشتر جنسها میشود، منجر به بدشکلی جنسی میشود.
در درمان آندومتروزیز دوز تجویزی معمولی معادل با 200 میکروگرم Nafareline 2 بار در روز از طریق بینی میباشد و بعد از دو ماه اگر آمنوره ایجاد نشود دوز تجویزی دو برابر میشود. شروع درمان در روزهای 2 تا 4 سیکل قاعدگی صورت پذیرد و تا 6 ماه ممکن است ادامه یابد. در مورد بلوغ زودرس مرکزی دوز معمول تجویزی معادل با 800 میکروگرم Nafareline از طریق داخل بینی 2 بار در روز میباشد (در هر سوراخ 400 میکروگرم) اگر ساپرس شدن مناسب با این دوز حاصل نشد میتوان آن را تا 600 میکروگرم، 3 بار در روز به طور متناوب در هر سوراخ بینی تجویز نمود (1800 میکروگرم روزانه).
مانند GnRH، تجویز اولیه یا متناوب نافارلین باعث ترشح هورمون لوتئین ساز گنادوتروپین ها (LH) و هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) از غده هیپوفیز می شود که به نوبه خود باعث افزایش موقت تولید استرادیول در زنان و تستوسترون در هر دو جنس می شود. با این حال، با تجویز مداوم روزانه، نافارلین به طور مداوم گیرنده GnRH را اشغال میکند، که منجر به down-regulation برگشت پذیر گیرنده های GnRH در غده هیپوفیز و حساسیت زدایی گنادوتروپ های هیپوفیز می شود. این امر باعث کاهش چشمگیر و پایدار تولید LH و FSH می شود. کاهش تولید و ترشح گنادوتروپین باعث کاهش قابل توجه برگشت پذیر سنتز استرادیول، پروژسترون و تستوسترون توسط تخمدان ها یا بیضه ها می شود. ایمپلنت های اندومتریوتیک مانند آندومتر طبیعی، گیرنده های استروژن دارند. استروژن رشد آندومتر را تحریک می کند. استفاده از نافارلین باعث عدم تخمک گذاری و آمنوره می شود و غلظت سرمی استرادیول را در محدوده بعد از یائسگی کاهش می دهد، که باعث آتروفی ایمپلنت های اندومتریوتیک می شود. با این حال، نافارلین پاتوفیزیولوژی زمینه ای آندومتریوز را از بین نمی برد. در کودکان با بلوغ مرکز زودرس که نافارلین دریافت می کنند، غلظت LH سرم، تستوسترون و استرادیول به سطح قبل از بلوغ برمی گردند. این منجر به سرکوب خصوصیات جنسی ثانویه و کاهش رشد خطی و بلوغ اسکلتی می شود. پس از قطع مصرف نافارلین، اثرات دارو معکوس می شود، به این معنی که غلظت FSH و LH معمولاً به سطح قبل از بازگشت باز می گردند.
جذب: پس از تجویز داخل بینی به سرعت در گردش خون سیستمیک جذب می شود.
فراهمی زیستی: از دوز 400 میکروگرم به طور متوسط 2.8 ((دامنه 1.2 تا 6.6). پس از تجویز خوراکی جذب نمی شود.
اتصال به پروتئین: تقریباً 80٪
متابولیسم: هیدرولیز آنزیمی.
نیمه عمر: 3 ساعت
نافارلین ممکن است باعث افزایش turn over استخوان و کاهش محتوای مواد معدنی استخوان شود.
کیست تخمدان ممکن است در 2 ماه اول درمان ایجاد شود و بیشتر در زنان مبتلا به بیماری تخمدان پلی کیستیک رخ می دهد.
موارد آپوپلکسی هیپوفیز گزارش شده است.
