نحوه ی درمان زگیل به روش پزشکی

آیا زگیل باید درمان شود؟

ظاهر یک زگیل بستگی به محل پیدایش آن دارد. زگیل ها معمولا به رنگ پوست بوده و در لمس زبر و ناصاف هستند اما گاهی هم می توانند تیره یا صاف و هموار باشند. انواع مختلف از زگیل وجود دارد که عبارتند از: زگیلهای صاف، زگیلهای کف پا، زگیلهای صاف، زگیلهای تناسلی.

زگیل معمولی:

این نوع زگیل معمولا اطراف ناخن، روی انگشتان و پشت دست دیده می شوند. این نوع زگیل ها بیشتر در نواحی ای که در پوست خراشیدگی ایجاد شده است( مثلا به دنبال جویدن ناخنها یا کندن گوشه های ناخن) به وجود می آیند.

زگیل های پا:

این زگیلها که معمولا در کف پا ایجاد می شوند و به تعداد زیاد و دسته دسته به وجود می آیند، زگیلهایی موزائیکی خوانده می شوند. بیشتر زگیلهای کف پا( بر خلاف زگیلهای معمولی) به سمت خارج پوست برجسته نمی شوند. زیرا فشار حاصل از راه رفتن روی کف پا، باعث صاف و پهن شدن آنها شده و آنها را به داخل پوست فشار می دهد. در سطح این نوع زگیلها اکثرا نقاط سیاهی دیده می شود که همان عروقی خونی است که تغذیه آنها را به عهده دارند.
زگیلهای کف پا ممکن است دردناک باشند مثل اینکه سنگی در کفش قرار گرفته باشد.

زگیلهای مسطح:

این زگیلها از زگیلهای دیگر کوچک تر بوده، سطحی هموارتر دارند و اکثرا به تعدا زیاد ایجاد می شوند (20 تا 100) . ممکن است هر جایی از بدن را درگیر کنند ولی در کودکان بیشتر روی صورت به وجود می آیند. این زگیلها در بزرگسالان بیشتر اوقات در آقایان، در نواحی رویش ریش و در خانمها روی ساق پا پیدا می شود. احتمالا صدمه دیدن پوست هنگام تراشیدن موهای آن ناحیه علت ایجاد این پدیده است.

زگیل تناسلی:

این زگیل ها شکل شایع نگران کننده ای در بالغین به شمار می روند و اکثرا کوچک و صاف هستند. ولی می توانند باریک و بلند هم باشند. این زگیلها نرم بوده و برخلاف بقیه زگیلها زبر و پوسته پوسته نیستند. زگیلهای تناسلی ممکن است، داخل مهبل یا گردن رحم در خانمها، اطراف مقعد و یا داخل راست روده را گرفتار کنند.

ویروس هایی که عامل زگیلهای تناسلی هستند به ندرت باعث زگیلهای دست یا پا می شوند، ولی می توانند باعث پدید آمدن زگیل هایی در دهان شوند. به نظر می رسد زگیلهای تناسلی با سرطانهای ناحیه تناسلی مرتبط می باشند.

برای کاهش خطر ابتلا و یا انتشار زگیل:

زگیل اشخاص را لمس نکنید. از حوله ها، دستمال، یا سایر موارد شخصی بقیه استفاده نکنید. کفش و جورابتان را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.زگیل هایتان را خراش ندهید، چون این می تواند باعث شود که آن ها گسترش یابند.هنگام ورود و خروج از حمام و استخرها، دمپایی بپوشید.زگیل را با پوشش ضد آب در هنگام شنا کردن، و جوراب یا دستکش در جاهای دیگر، برای مثال در سالن ورزش بپوشانید.برس، شانه، وسایل اصلاح و یا گیره های موهایتان را در مناطقی که افراد زگیل دارند، نگذارید.هنگام گرفتن ناخن هایتان از یک ناخن گیر آلوده استفاده نکنید.اگر زگیل نزدیک ناخن هایتان است، ناخن های خود را نجوید.تا جای ممکن دست خود را خشک نگه دارید.دست ها را به طور کامل پس از لمس کردن یک زگیل بشویید.زگیل ها رایج هستند و می توانند باعث شرمندگی شوند.ممکن است به خودی خود از بین برود، اما اگر این اتفاق رخ نداد، درمان ها اغلب می توانند به حذف آن ها کمک کند.

زگیل چیست و انواع آن

درمان زگیل

در اغلب موارد، زگیل ها بی ضرر هستند و بدون اقدام به درمان نیز، پس از مدتی محو می شوند. اما تمامی افراد می توانند، در صورتی که زگیل های پوستی آزارشان می دهد یا مایه ی خجالت آن ها است، برای درمان به پزشک مراجعه کنند. در برخی از موارد ممکن است بعد از درمان، دوباره زگیل ها بازگردند. ممکن است در مواردی به بیش از یک روش درمانی نیاز باشد. هر چند تمامی پزشکان سعی می کنند که زگیل ها را در کوتاه ترین زمان ممکن از بین ببرند، اما درمان زگیل معمولا به چندین جلسه ی درمانی نیاز دارد. روش های درمانی عبارتند از:

فریز کردن زگیل (کرایوتراپی)

در این روش، پزشک از نیتروژن مایع برای فریز کردن زگیل ها استفاده می کند. با این روش یک تاول در اطراف زگیل شکل می گیرد و ظرف یک هفته، بافت مرده ی زگیل می افتد.

کانتاریدین

این ماده با دیگر مواد شیمیایی ترکیب می شود و سپس روی زگیل مالیده می شود و باعث تشکیل تاول پوستی روی زگیل می شود. بعد از آغشته کردن زگیل به محلول کانتاریدین، روی زگیل بانداژ می شود. تاولی که روی زگیل ایجاد می شود، باعث کنده شدن زگیل می شود و سپس پزشک، بافت مرده ی زگیل را از روی پوست جدا می کند.

داروهای دیگر

داروهای دیگری که برای درمان زگیل به کار می روند عبارتند از:

• بلئومایسین که برای کشتن ویروس زگیل، درون آن تزریق می شود، با تزریق بلئومایسین در زگیل علائمی مانند سرماخوردگی ظاهر می شود بنابراین ممکن است قبل از تزریق بلئومایسین، داروی تیلنول (نام تجاری استامینوفن) تجویز شود.
• ایمیکموئید (آلدارا) که یک داروی ایمونوتراپی است و به صورت کرم است و توسط پزشک باید تجویز شود. هر چند آلدارا به عنوان دارویی برای زگیل های تناسلی معرفی شده است، اما برای درمان تمامی انواع زگیل ها موثر است.

جراحی جزئی

در این روش، پزشک با تیغ جراحی زگیل را می برد و سپس ریشه ی زگیل را با یک سوزن الکتریکی می سوزاند. ممکن است پزشک برای از بین بردن ریشه ی زگیل از روش کرایوتراپی استفاده کند. روش جراحی در صورتی به کار می رود که سایر درمان ها برای از بین بردن زگیل، موثر نبوده باشند.

لیزر درمانی

این روش برای درمان زگیل هایی استفاده می شود که درمان آن ها بسیار مشکل است (مقاوم به درمان هستند). در این روش اشعه لیزر به بافت زگیل تابانده می شود و اشعه لیزر از لایه ی خارجی پوست (به نام اپیدرم) عبور می کند و در نزدیکی لایه ی درمیس در پوست، به مویرگ های ریزی می رسد که زگیل را تغذیه می کنند. بنابراین با این روش خونرسانی به زگیل قطع می شود، تا جایی که زگیل خشک شده و می افتد. اشعه لیزر تنها باعث مرگ بافت زگیل می شود و به نواحی اطراف زگیل آسیبی نمی زند.