بدن ما همواره در معرض خطر بوده و گهگاه پذیرای مهمان های ناخوانده ای می شود که ممکن است واکنش های متفاوتی در مقابل ایـن گـونـه عوامل نشان دهد. ویروس ها، باکتری ها و عوامل حـسـاسـیـت زا از ایـن دسـتـه عـوامل هستند.
زگیل هم یکی از واکنش های بدن است که به دنبال ورود ویروس ها ایجاد می شود. دانه ی معمولا ریزی که از لحاظ ظاهری خوش قیافه نیست و موجب آزار و ناراحتی بیمار می شود و همین عامل، بیشترین دلیل تلاش بیماران برای درمان آن است.
زگیل، برآمدگی کوچک و تومور خوشخیم پوستی است که بر اثر آلودگی به نوعی ویروس ایجاد می شود. در واقع زگیل رشد غیر سرطانی پوست و نوعی اختلال سیستم ایمنی به حساب می آید. زگیل ها در بیشتر موارد شامل یک یا چند نقطه ریز سیاه و در حقیقت عروق خونی منعقد شده هستند. آنها به رنگ پوست، سفید، صورتی یا قهوه ای مایل به زرد هستند، سطحی ناهموار دارند و معمولا جز خارش، عارضه شدید دیگری ندارند. ولی انواعی از زگیل ها سرطانی می شوند؛ از این میان می توان به زگیل های ناحیه تناسلی اشاره کرد.
به طور کلی زگیل انواع مختلفی دارد که شامل زگیل معمولی، زگیل پا، زگیل مسطح، زگیل تناسلی، زگیل نخی و زگیل قارچی است که بیشتر در کف دست ها، پاها، کناره ناخن، پشت دست و حتی داخل دهان دیده می شود.
زگیلها می توانند از شخصی به شخص دیگر، گاهی بطور غیر مستقیم از طریق وسایل آلوده منتقل شوند. از اولین تماس با ویروس تا زمانی که زگیل آنقدر بزرگ شود که با چشم قابل دیدن باشد، معمولا چندین ماه طول می کشد. خطر ابتلا به زگیلهای دست، پا و زگیلهای صاف کم است.به نظر می رسد که زگیلهای تناسلی بیشتر واگیردار باشند. معمولا چندین ماه طول می کشد. خطر ابتلا به زگیلهای دست، پا و زگیلهای صاف کم است.به نظر می رسد که زگیلهای تناسلی بیشتر واگیردار باشند. بنابراین لازم است تدابیری به کار برده شود که از انتقال زگیلهای تناسلی از بیمار به همسر او جلوگیری شود.برخی از مردم، به علت ضعف ایمنی نسبت به این ویروس، هر بار که با ویروس زگیل تماس پوستی داشته باشند مبتلا به ضایعات جدید می شوند. اگر پوست به هر شکل آسیب ببیند، ویروسها راحت تر زگیل ایجاد می کنند.
به همین دلیل کودکانی که ناخن خود را می جوند یا گوشه های ناخن خود را می کنند بیشتر مبتلا به زگیل می شوند، برخی نیز بیشتر از بقیه مبتلا به زگیل می شوند. همچنین بیمارانی که سیستم ایمین ضعیفی دارند بیشتر مستعد عفونت با ویروسهای زگیل هستند.

انواع زگیل
موارد زیر رایج ترین نوع زگیل ها هستند:
زگیل معمولی:
این زگیل ها سطح بزرگ، بلند شده، سخت و گل کلم مانند دارند.آن ها می توانند در هر جایی رخ دهند، اما در بند انگشت ها، انگشتان، آرنج، زانوها و هر ناحیه با پوست شکسته بسیار رایج هستند. رگ های خونی مسدود شده اغلب در زگیل های معمولی به صورت لکه های کوچک و سیاه دیده می شوند و این ها به عنوان زگیل دانه ای شناخته می شوند.
زگیل کف پایی:
این زگیل ها روی کف پا، پاشنه های پا و انگشت های پاها ظاهر می شوند. آن ها معمولاً در پوست رشد می کنند، چون وزن فرد به کف پا فشار وارد می کند.آن ها به طور معمول یک نقطه سیاه مرکزی کوچک را احاطه کرده اند، که توسط بافت سفید و سخت احاطه شده است. این زگیل ها معمولاً به سختی قابل تشخیص هستند.
زگیل های سطحی:
زگیل سطحی گرد، تخت و صاف است. آن ها می توانند زرد، قهوه ای و یا رنگ پوست باشند. هم چنین به زگیل تخت نیز مشهور هستند و اغلب در مناطق تحت معرض آفتاب رشد می کنند.آن ها تمایل دارند در تعدادهای بالا، مثلا بین 20 تا 100 رشد کنند. با این حال، از همه انواع زگیل ها، آن ها به احتمال زیاد بدون درمان از بین می روند.
زگیل نخی:
این زگیل دراز و باریک است. آن ها می توانند به سرعت بر روی پلک ها، گردن و زیر زیر بغل رشد کنند.
زگیل موزاییکی:
این زگیل در دسته بزرگی در کف پا وجود دارند. بر خلاف خال ها، زگیل ها اغلب هم رنگ پوست فرد هستند.زگیل ها حاوی چرک نیستند، مگر آنکه آلوده شوند. اگر عفونت رخ دهد، ممکن است به درمان با آنتی بیوتیکی نیاز داشته باشند.
روغن مورینگا بر سلامت مو چه تاثیری دارد؟










































