اوربایت یک مال اکلوژن کلاس ۲ می باشد و به عبارت ساده تر نوعی نامرتبی دندان ها است. در اوربایت دندان های بالا جلوتر از دندان های پایین قرار دارند. میزان طبیعی اوربایت ۳ تا ۵ میلی متر است و هنگامی که از ۵ میلی متر بیشتر می شود حالتی تحت عنوان اوربایت غیر طبیعی رخ می دهد. این مشکل بسیار شایع بوده و معمولاً با سیم کشی دندان ها و تقبل هزینه ارتودنسی فک بالا قابل اصلاح است. هر چند تمام موارد خفیف و نامحسوس نمی باشند. موارد شدیدتر نیاز به جراحی اوربایت جهت اصلاح فک بالا که بطور قابل توجهی بزرگ تر از فک پایین است، خواهند داشت.
اوربایت اغلب ارثی است اما برخی موارد ناشی از عادات نامناسب در سنین کودکی می باشند. شایع ترین عادت، مکیدن انگشت است. انگشت دندان های بالا را به جلوتر از فک پایین فشار می دهد. سایر دلایل شامل استفاده طولانی مدت از شیشه شیر یا پستانک و نیز فشار زبان می باشند.
نوجوانان و بزرگسالان در صورتی که عادات بد خود را ادامه دهند همچنان در خطر ابتلا به اوربایت هستند. شایع ترین دلیل برای نگرانی در این خصوص جویدن ناخن است، اما جویدن مداد نیز در بدشکلی فک نقش دارد.
عوامل به وجود آوردن اورجت
عادات دهانی مثل مکیدن انگشت، مکیدن لب، مکیدن زبان نیز می تواند به ایجاد این مشکل کمک نماید. وجود اورجت زیاد باعث افزایش ریسک برای بروز تروما و ضربه و آسیب به دندانهای قدامی بالا می نماید. در صورت وجود مشکلات فکی و اسکلتی می بایست بر اساس نوع مشکل اقدام به درمان کرد. اگر مشکل فکی و اسکلتی مربوط به جلو بودن فک بالا است، باید فک بالا به عقب برده شود. اگر مربوط به عقب بودن فک پایین است، فک پایین به جلو آورده شود و اگر مربوط به هر دو فک است، هم فک بالا به عقب و هم فک پایین به جلو آورده شود.
اگر مشکل مربوط به دندانها است به گونه ای که دندانهای قدامی فک بالا به مقدار زیادی به سمت جلو آمده اند باید دندانهای فک بالا به عقب برده شود و اگر دندانهای قدامی فک پایین عقب هستند، باید آنها را به جلو آورد و اگر ترکیبی از دندانهای هر دو فک است، باید هم زمان دندانهای هر دو فک تصحیح شود. اگر مشکلات مربوط به ناهنجاری فکی و اسکلتی است، می بایست درمان قبل از بلوغ انجام شود. در غیر این صورت که بیمار بعد از بلوغ مراجعه نماید، احتمال جراحی به همراه ارتودنسی وجود دارد. در صورتی که مشکل دندانی باشد به شرطی که مشکلات لثه ای وجود نداشته باشد، می توان ناهنجاری بیمار را در هر سنی درمان نمود.
بسته به شدت شرایط ناهنجاری، گزینه های مختلفی برای درمان اورجت وجود دارد.درصورتی که مشکل فکی وجود نداشته باشد امکان اصلاح مشکلات و به هم ریختگی های دندانی و به دست آوردن جفت شدن صحیح دندان ها در هر سنی با ارتودنسی وجود دارد.در صورت وجود مشکل فکی در صورت مراجعه بیمار در سن مناسب (قبل از بلوغ اسکلتی) ابتدا باید درمان اصلاح نقایص فکی انجام گیرد و سپس با درمان ارتودنسی مشکل دندان ها برطرف می گردددر صورت مراجعه در سن بالاتر نیز با جراحی فک و قرار گرفتن آن ها در موقعیت صحیح، جفت شدن ایدئال دندان های بالا و پایین به دست می آید و مشکلات دندان ها برطرف می گردد.ولی اگر بیمار تمایلی به جراحی فک نداشته باشد، فقط دندان ها صاف می شوند اما به طریقه صحیح روی هم جفت نخواهند شد. (اصطلاحاً اکلوژن مناسب نخواهند داشت)توجه داشته باشید درهرصورت بایستی عادت های نامناسب دهانی و بیماری های دیگر دهان و دندان قبل از درمان ارتودنسی برطرف شوند.و در کل مهم نیست که چه نوع ناهنجاری یا مال اکلوژنی دارید، مهم است که در اسرع وقت مشکل خودتان را با یک متخصص ارتودنسي در میان بگذارید.