در حالت طبیعی دندانهای جلوی فک بالا باید در حدود 2 الی 3 میلیمتر از دندانهای فک پایین را از نظر عمودی بپوشانند. در صورت وجود دیپ بایت دندانهای قدامی فک بالا مقدار زیادی از دندانهای قدامی فک پایین را می پوشاند و بدین ترتیب دندانهای پایین کمتر از حد طبیعی دیده می شوند و در بعضی موارد ممکن است دندانهای قدامی فک پایین به بافت نرم کام برخورد نمایند و باعث آزردگی مخاط بافت نرم فک بالا شود. اشکال در تکامل فکین و یا رویش نامتناسب و بیش از حد دندانهای قدامی فک بالا و پایین و یا زمینه ارثی می تواند از عوامل ایجاد کننده دیپ بایت (Deep bite) باشد.دیپ بایت یکی از مضر ترین حالاتی است که ممکن است سلامت دندان ها و فک را تهدید کند. در این نوع مشکل، به مرور زمان با سائیدگی دندان ها، چهره فرد به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و زیبایی لبخند به مرور کمتر میشود. در این نوع بیماری، دندان های جلویی فک پائین، بافت نرم کام را تحت تاثیر قرار داده و بافت نرم فک بالا را اذیت میکنند.
دیپ بایت یا (Deep Bite)، در واقع شکلی از اوربایت دندان ها است که در افراد مختلفی مشاهده می شود. دیپ بایت شایع ترین مال اکلوژن در کودکان و بزرگسالان است.کسانی که از این مال اکلوژن رنج می برند معمولا از صورت خود راضی نیستند. زیرا شکل واقعی خود را ندارد. هرچند که درمان دیپ بایت می تواند جنبه زیبایی داشته باشد، اما هدف از درمان این مشکل چیزی فراتر از مفاهیم زیبایی شناختی است.دیپ بایت علاوه بر اینکه بر طرح لبخند تاثیر می گذارد بلکه در صورت عدم درمان و رسیدگی، ممکن است منجر به بروز بسیاری از عوارض و مشکلات مربوط به دندان، فک و صورت شود. بسته به شدت دیپ بایت، با شیوه های مختلف درمانی میتوان صورت اشخاص را به حالت نرمال اصلاح کرد.
دیپ بایت هنگامی اتفاق می افتد که یک همپوشانی عمودی غیر طبیعی بین دندان های فوقانی و تحتانی وجود داشته باشد. در بایت نرمال، دندان های جلویی فک بالا حدود 1 تا 2 میلیمتر از دندان های جلویی فک پایین جلوتر هستند. در اوربایت این فاصله به 3 میلیمتر و کمی بیشتر افزایش میابد. و عمق فاجعه در دیپ بایت است. جایی که این فاصله به 4 تا 10 میلیمتر افزایش پیدا خواهد کرد.بنابراین این مال اکلوژن نوعی اوربایت شدید است که مشکلاتی به مراتب بیشتر از آن برای افراد ایجاد می کند. در بعضی موارد، این مشکل به قدری زیاد است که دندان های بالا، دندان های پایین را کاملاً پنهان می کنند.این مال اکلوژن شدید می تواند روی جویدن، صحبت کردن و حتی نفس کشیدن تأثیر بگذارد. به طور کلی دیپ بایت روی شکل صورت فرد تأثی می گذارد، آن را کوتاه و گرد می کند، و همچنین اغلب ظاهر را پیرتر نشان می دهد.
روش های درمان
گزینه های درمانی مختلفی برای این عارضه ارائه شده است که در میان آن ها استفاده از ارتودنسی و جراحی فک، بهترین راهکار درمانی است. از آن جایی که جراحی فک، بالاترین نتیجه مطلوب در ظاهر فرد را ایجاد می کند، مرسوم ترین روش برای درمان به شمار می آید.روش دیگر درمان، استفاده از بایت پلیت است که در دو نوع ثابت و متحرک وجود دارد. بایت پلیت ها با محدود کردن رشد تاج دندان و افزایش رشد در دندان های عقبی، به درمان می پردازند. این روش یک روش طولانی مدت است و معمولا نتیجه آن بعد از ۹ ماه حاصل می شود. بایت پلیت ثابت دوره درمان کوتاهتری دارد اما برای بیماران، سختی هایی همچون جویدن دشوار و تحریک پذیری بافت را به همراه دارند. به طور کلی در این روش، نیاز به همکاری بیمار خواهیم داشت.
نامرتبی و شلوغی دندان ها به چه چیزی ربط دارد؟
معایب جراحی برای درمان
جراحی روشی سریع و مطمئن برای درمان دیپ بایت است اما از معایبی که دارد، دوره بهبود طولانی و دشوار آن است. در این دوره فرد تا یک ماه باید با نی غذا بخورد و از جویدن بپرهیزد. بعد از آن نیز باید با خوردن غذاهای بسیار نرم، جویدن را آغاز کند. ورم صورت تا چندین ماه همراه بیمار است و دوره نقاهت در این روش بسیار طولانی است. اما باید توجه داشت که سلامتی مهمترین و با ارزشترین نعمت خداوند است و به دست اوردن ان به تحمل سختی های درمان می ارزد.
