امروزه تعداد افرادی که تمایل به استفاده از رژیم غذایی گیاهخورای دارند کم نیست ، اما بسیاری از انها نگران این موضوع اند که آیا مواد غذایی گیاهی می تواند نیاز های بدنشان را به طور کامل تامین کند یا خیر. در این مطلب در رابطه با این موضوع که آیا سویا می تواند جایگزین مناسبی برای گوشت باشد ؟ صحبت می کنیم.
بالاخره سویا خوب است یا بد؟ آیا می توان پروتئین بافت دار سویا را جایگزین گوشت قرمز کرد؟ ارزش تغذیه ای پروتئین سویا چه میزان است؟ اینها سوالاتی است که این روزها بیشتر خانواده هایی که اطلاعات ضد و نقیضی در مورد این فرآورده پروتئینی شنیده اند، از کارشناسان و متخصصان تغذیه می پرسند. با این حال برخی خانواده ها به دلیل صرفه جویی، این محصول را جایگزین گوشت کرده اند، اما تعدادی هم هستند که این فرآورده گیاهی را بدون ارزش تغذیه ای می دانند و حتی یک بار هم طعم آن را نچشیده اند. آیا می توان سویا را با گوشت مقایسه کرد؟سویا عضوی از خانواده حبوبات است. آنچه به عنوان پروتئین بافت دار سویا در بازار عرضه می شود، از تغییر شکل یافتن لوبیای سویا به دست می آید.
خواص گوشت قرمز
گوشت ماده آلی است که در بدن بیشتر جانوران وجود دارد. انسان به عنوان یک موجود گوشت خوار از گوشت دیگر موجودات به مانند گاو، گوسفند، بوقلمون مرغ و غاز استفاده می کند.گوشت غالباً دارای مقادیری استخوان، چربی و سرشار از پروتئین است. امروز در جیمیتو به بررسی خواص گوشت قرمز خواهیم پرداخت.خوردن گوشت علاوه بر اینکه رژیم غذایی شما را غنی می کند، مواد معدنی به مانند آهن و پروتئین را برای افزایش قدرت عضلات و خون سازی بهتر تأمین می کند.البته روش های متعددی برای تأمین مواد لازم بدن و جایگزینی برای گوشت وجود دارد اما تنها خود گوشت است که به مانند یک بسته کامل غذایی عمل می کند و باقی جایگزین ها فقط توانایی تأمین بخشی از نیازهای بدن را دارند.
خواص سویا
سویا از دانه های خوراکی و بخشی از خانواده نخود است که امروزه از محصولات اصلی جهان محسوب میشود.سویا همچنین به شکل روغن، شیر، توفو و پروتئین تبدیل میشود و دو نوع عمده از سویا کشت میشود که زرد و سیاه هستند ؛ آنها همچنین در چین و ژاپن به عنوان ادامام نیز شناخته میشوند.
مقایسه پروتئین گوشت با سویا
اگر چه هر دو منابع غنی پروتئین رژیمی هستند، اما گوشت داری مقدار بیشتر پروتئین در هر گرم می باشد.85 گرم گوشت گاو که ۹۵ درصد ماهیچه خالص است، ۲۵ گرم پروتئین رژیم غذایی را فراهم می کند، در حالی که سهم ۸۵ گرم توفو سویا حاوی ۱۳ گرم پروتئین است و یک و نیم فنجان دانه سویا ۱۶.۵ گرم پروتئین رژیمی را در خود دارد.در رابطه با پروتئین، به طور مفصل در مقاله “مقایسه پروتئین گیاهی و حیوانی” صحبت کرده ایم و می توانید با مطالعه آن اطلاعات تکمیلی بیشتری به دست آورید.
کربوهیدرات و فیبر سویا و گوشت
درحالی که گوشت بدون کربوهیدرات و فیبر است، اغلب محصولات سویا حاوی کربوهیدرات هستند که شامل فیبر رژیمی می شود.برای مثال، 85 گرم بیف خالص هیچ کربوهیدراتی ندارد، درحالی که سهم 85 گرمی توفو ۴ گرم کربوهیدرات کلی دارد که ۲ گرم آن فیبر رژیمی است. دریافت کمی فیبر در رژیم غذایی، به شما در مدیریت وزن و کنترل کلسترول خون (افزایش کلسترول خوب و کاهش کلسترول بد) کمک می کند.
مقایسه سویا با گوشت از نظر محتوای چربی
درحالی که چربی موجود در گوشت عمدتاً چربی اشباع ناسالم است که در صورت مصرف بیش از حد به کلسترول خون بالا و بیماری های قلبی دامن می زند، اغلب چربی رژیمی در سویا برای قلب ضرری ندارد و چربی اشباع نشده است و شامل اسیدهای چرب ضروری امگا3 می شود.جایگزینی چربی اشباع با چربی های سالم تر غیر اشباع (mono-polyunsaturated) به کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی کمک می کند.اگر در معرض کلسترول خون بالا یا بیماری قلبی هستید، از گوشت های حاوی چربی زیاد بگذرید و گوشت های بسیار خالص یا پروتئین های سویا را انتخاب کنید.یک مطالعه نشان داده است، پروتئین سویا، زمانی که با پروتئین گوشت جایگزین شود، باعث کاهش ۱۴درصدی سطح کلسترول پلاسما بعد از دو هفته و ۲۱ درصد کاهش بعد از سه هفته می شود.
آهن رژیمی
اگرچه گوشت و سویا هر دو منابع خوبی از آهن رژیمی هستند، اما آهن در گوشت، آهنی است به شکل هِم که بدن آن را نسبت به آهن غیر هِم در سویا و دیگر غذاهای گیاهی بهتر جذب می کند.به علاوه، بعضی از پروتئین های سویا می توانند جذب آهن را مهار کنند. در نظر داشته باشید که پروتئین های گوشت، ماکیان و غذاهای دریایی یا ویتامین C همراه با منابع آهن غیر هم، به جذب آهن غیر هم کمک می کنند.
پروتئین های قدرتمند
بزرگسالان حداقل ۸ گرم پروتئین به ازای هر 10 کیلوگیرم وزنشان نیاز دارند، طبق انستیتو پزشکی. گوشت یک پروتئین کامل است، به این معنی که تمام اسیدآمینه های ضروری را به بدن می رساند.یک گیاه خوار باید رژیم متنوعی داشته باشد که دانه ها، آجیل ها، میوه ها، سبزی ها، غلات و بسته به نوع گیاه خواری، احتمالاً تخم مرغ و لبنیات را در خود جای دهد تا مقدار مناسبی از اسیدآمینه ها را دریافت کند.
سویا، دوست یا دشمن بدنسازان؟!
اگر شما ورزشکار هستید، نیازی نیست بابت مصرف سویا نگران باشید. ورزشکاران معمولا به دلیل فیتواستروژن موجود در سویا و یا کربوهیدرات آن نگران هستند؛ از طرفی محتوای پروتئینی بالای سویا، بدنسازان را به مصرف آن تشویق می کند.
کمبود آهن و دیگر املاح
گیاه خواران باید غلات غنی شده، برگ های سبز تیره، شهدها، میوه های خشک شده و دیگر غذاهای غنی از آهن را با محصولات غنی از ویتامین C، مانند پرتقال، مصرف کنند تا به جذبشان کمک کند.به علاوه، گیاه خواران ممکن است نسب به گوشت خواران به کمبود کلسیم، روی، ویتامین B 12، ویتامین D و اسید چرب امگا-3 کمی مستعدتر باشند، اما این مشکل نیز می تواند با مصرف انواع غذاهایی که با ویتامین B12 غنی شده اند و فقط درمحصولات حیوانی یافت می شود، برطرف گردد.