مواد لایه برداری شیمیایی صورت چیست؟

چه کسانی نباید پیلینگ شیمیایی انجام دهند؟

پیلینگ شیمیایی معمولاً روش درمانی به حساب نمی آید. اما برخی از افراد که در ذیل به آنها اشاره می نماییم بهتراست این روش را استفاده نکنند. در نهایت تصمیم گیری برای انجام یا عدم انجام این روش بر عهده جراح فوق تخصصص پلاستیک می باشد:

• داشتن سابقه اسکار و یا زخم های غیر عادی پوست
• لکه های طبیعی تیره بر روی پوست
• تغییر رنگ پیگمنت های پوست بر اثر اسکارهای عمیق
• افرادی که درمان های جدی آکنه و جوش در یک سال اخیر داشته اند
• دارو ها و پمادهایی که پوست را بیش از حد حساس می کنند.

مواد لایه برداری شیمیایی

گلیکولیک اسید

لایه بردار گلیکولیک اسید یک لایه بردار شیمیایی سطحی می باشد که فراتر از لایه اپیدرمال یا لایه های خارجی تر پوستی نفوذ نمی کند. این نوع لایه بردارها از نیشکر استخراج می شوند. طبیعت کوچک مولکول گلیکولیک اسید اجازه نفوذ عمیق تر به حفره های پوستی را می دهد و سپس سلول های پوستی مرده را خارج می کند، بنابراین ظاهر پوست را بهبود می بخشد. این نوع لایه بردار سطحی ممکن است فقط کمک به کاهش جای جوش های کوچک کند و همچنین بعضی از قرمزی های همراه با جای جوش را کاهش دهد.

تریکلوراستیک اسید

تریکلوراستیک اسید به عنوان لایه بردار متوسط می باشد، که نیاز به زمان ریکاوری کمتری نسبت به لایه بردارهای شیمیایی عمیق تر دارد. در هر صورت، این نوع لایه بردار، قادر است بصورت عمیق تری نسبت به لایه بردارهای سطحی در پوست نفوذ کند، و ظاهر خطوط صورت، لکه ها و رنگدانه های غیرطبیعی مانند نقاط ایجاد شده در اثر آسیب آفتاب، را کاهش می دهد. همچنین این نوع لایه بردار، در حذف جای جوش ها موثر است و برای پوست های تیره تر گزینه درمانی خوبی می باشد، چراکه این نوع لایه بردار تمایل کمتری در ایجاد عوارض جانبی رنگدانه های غیر طبیعی که توسط لایه بردارهای عمیق تر مانند لایه بردار فنول ایجاد می شوند، دارد.

پیلینگ شیمیایی صورت چیست؟

فنــــول

لایه بردار شیمیایی فنول یکی از لایه بردارهای قوی موجود می باشد و باید تحت نظارت پزشک مصرف شود. این لایه بردار قوی در لایه های عمیق تر پوست، فراتر از اپیدرمیس تا زیر لایه درمیس نفوذ می کند و برای اثر، نیاز به یک تا دو ساعت زمان دارد. این لایه بردار ظاهر جای جوش آتروفیک، که جای زخم حفره ای در صورت هستند، را بهبود می بخشد. در هر صورت، از آنجا که مصرف این لایه بردار فقط هنگام آسیب جدی پوست می باشد، بسیار مهم است که فرد از عوارض جانبی آن مانند از بین رفتن رنگ پوست و عفونت، آگاه باشد.

ترکیبات لایه برداری شیمیایی بی ضرر طبیعی

همه پیلینگ ها به نحوی با نوسازی کلاژن همراه است پوست بعد از پیلینگ جوان تر، شاداب تر و با طراوت تر می گردد و هر چه عمر پیلینگ بیشتر باشد اثرات آن مدت بیشتری باقی خواهد ماند.
در میان اسیدهای به کار رفته برای پیلینگ شیمیایی، اسیدهاهای عالی میوه ها کاربرد بیشتری دارند. مانند اسید سیتریک (در مرکبات) ، اسید مالیک (در سیب)، اسید تارتریک (در انگور) و اسید لاکتیک (در شیر ترش) اسید لاکتیک با افزایش رطوبت اپیدرم از خشکی پوست جلوگیری می کند.
این اسید به مقدار زیاد در ماست تازه دیده می شود. در ضمن اسید سیتریک باعث افزایش سنتز کلاژن شده و چین و چروک های ظریف را از بین می برد، و اسید گلیکولیک باعث پوسته ریزی و نوسازی سلول های پوست می شود. اسیدهای آلفا هیدروکسی Alpha – Hydroxy Acids (اسیدهای میوه) به عنوان یک ماده پوسته کننده سریع عمل می کنند و باعث ریختن سلول های مرده و سطحی پوست می شوند، با ریختن سلول های پیر و مرده پوست، سلول های جوان و شاداب پدیدار می شوند. که باعث زیبایی ظاهری پوست می گردند.

اکثر لایه برداری پوست با لایه بردارهای شیمیایی به همراه محصولات مراقبت از پوست استفاده می شوند و به این ترتیب می توان به بهترین نتایج در بهبود مشکلات پوست دست و جوان سازی پوست دست پیدا کرد، مشکلات پوستی که با لایه برداری ترمیم و درمان می شوند عبارنتد از:

• از بین بردن جای جوش
• روشن شدن پوست
• کاهش منافذ باز پوست
• شاداب سازی و جوان سازی پوست
• جای زخم
• رفع لک پوست
• خط خنده
• درمان سیاهی دور چشم

معمولاً در این حالت از ۳ جلسه درمانی با فواصل زمانی دو تا سه هفته در نظر گرفته می شود و در ادامه به بیمار پیشنهاد می شود از روش های نگهداری پوست برای دستیابی به نتایج بهینه بلند مدت استفاده کند.