موارد منع مصرف قرص مدروکسی پروژسترون
- به تاریخ انقضای قرص مدروکسی پروژسترون توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
- هرگز قرص مدروکسی پروژسترون را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
در صورت داشتن سوابق یا شرایط زیر حتماً با پزشک در مورد مصرفقرص مدروکسی پروژسترون مشورت نمایید:
- در صورت بارداری یا شیردهی
- سابقۀ بیماری های قلبی و عروقی
- سابقه یا ابتلا به میگرن، آسم، دیابت یا فشارخون
- سابقۀ اختلالات انعقادی خون و تشکیل لختۀ خون در پا یا ریه ها
- سابقه اختلالات کبدی یا کلیوی
- سابقۀ ابتلا به افسردگی
- سابقۀ ابتلا به سرطان پستان یا هرگونه سرطان مرتبط با هورمون های جنسی مانند سرطان رحم و تخمدان ها
- ابتلا به بیماری عروقی پورفیری
- تشنج یا صرع
- خونریزی واژن
- در صورتی که اخیراً سقط جنین داشته اید

تداخلات دارویی مدروکسی پروژسترون
مدروکسی پروژسترون ممکن است با داروهای دیگر تداخلاتی داشته باشد که هنگام مصرف باید به آن توجه شود.
مشخصات کلی تداخلات
- سوبسترای CYP3A4
- اتصال به عامل انکپسوله کننده
- آگونیست پروژسترون
- تشدید اثرات ترومبوژنیک
تداخلات رده X (پرهیز)
انکورافنیب، گریزئوفولوین، ایندیوم ۱۱۱کاپرومب پندتید، ایکسازومیب، پکسیدارتینیب، ترانگزامیک اسید، یولی پریستال
کاهش اثرات داروها توسط مدروکسی پروژسترون
داروهای ضد انعقاد، داروهای ضد دیابت، کولین C11، فوسامپرناویر، ایندیوم ۱۱۱کاپرومب پندتید ، یولی پریستال، آنتاگونیست های ویتامین کا
کاهش اثرات مدروکسی پروژسترون توسط داروها
آسیترتین، اپرپیتانت، آرتمتر، باربیتورات ها، بکساروتن سیستمیک، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، بریگاتینیب، کاربامازپین، سنوبامات، کلادریبین، کلوبازام، القاکننده های متوسط و قوی CYP3A4، دابرافنیب، داروناویر، دفراسیروکس، افاویرنز، انکورافنیب، انزالوتامید، اردافتینیب، اسلی کاربامازپین، فلبامات، فوسامپرناویر، فوس اپرپیتانت، فوس فنی توئین، گریزئوفولوین، ایووسیدنیب، ایکسازومیب، لاموترژین، لزینوراد، لیگزیسناتید، لوپیناویر، لوماکافتور و ایواکافتور، مترلپتین، میفپریستون، میتوتان، مایکوفنولات، نلفیناویر، نینتدانیب، اوکتروتید، اکس کاربامازپین، پگلوتیکاز، پرامپانل، فنی توئین، پیتولیسانت، پریمیدون، مشتقات رتینوئیک اسید، مشتقات ریفامایسین، ساکویناویر، ساریلومب، سیلتوکسیمب، گیاه علف چای، سوگامادکس، تازمتوستات، تتراهیدروکانابینول وکانابیدیول، توسیلیزومب، توپیرامات، یولی پریستال
افزایش اثرات داروها توسط مدروکسی پروژسترون
مهارکننده های C1، الکساکافتور/ تزاکافتور/ ایواکافتور، فلیبانسرین، نالمفن، پگوالیاز، پومالیدومید، سلژلین، تالیدومید، ترانگزامیک اسید، تریازولام، وریکونازول
افزایش اثرات مدروکسی پروژسترون توسط داروها
آتازاناویر، کارفیلزومیب، کوبیسیستات، مهارکننده های قوی CYP3A4، گیاهان (با خاصیت پروژسترونی)، لوپیناویر، مترلپتین، میفپریستون، تیپراناویر، وریکونازول
تداخل با غذا
در صورت مصرف همراه با غذا فراهمی زیستی قرص خوراکی مدروکسی پروژسترون افزایش می یابد، اما نیمه عمر دارو تغییری نمی کند.
راه کار: بدون ملاحظات غذایی مصرف شود.
راه کار: بدون ملاحظات غذایی مصرف شود.
هشدار ها مدروکسی پروژسترون
1- در صورت وجود فاصله زمانی بیش از 14 هفته بین دو دوز دارو، انجام تست بارداری ضرورت دارد.
2- میزان تراکم مغز استخوان بیمار در مصارف طولانی مدت دارو (بیش از 2 سال) پایش گردد.
3- لازم است که بیمار از لحاظ بروز کاهش بینایی، میگرن، علایم اختلالات ترومبوآمبولی یا افسردگی پایش شود.
4- سطح گلوکز (در بیماران مبتلا به دیابت) و فشار خون بیمار ارزیابی شود.
- زمان بندی مناسب دوز دارو به بیمار آموزش داده شود.
جلوگیری از بارداری:
1- انجام تست بارداری پیش از شروع درمان الزامی می باشد.
2- میزان تراکم مغز استخوان بیمار در مصارف طولانی مدت دارو پایش گردد.
3- پایش وزن اختیاری می باشد (ارزیابی وزن بیمار در ابتدای درمان، به بررسی تغییرات وزن در طول دوره درمان کمک می کند).
4- تغییرات وضعیت سلامت بیمار در ویزیت های متداول بیمار ارزیابی شود.
سرطان اندومتر:
1- میزان تراکم مغز استخوان بیمار در مصارف طولانی مدت دارو پایش گردد.
2- بیمارانی با سابقه خانوادگی شدید سرطان پستان، از لحاظ وقوع سرطان پستان پایش شوند.
درمان هایپرپلازی آندومتر (off-label):
1- نمونه برداری اندومتر هر 6-3 ماه انجام گیرد (گرچه که تناوب مناسب آن، تعیین نشده است).
یائسگی:
1- ارزیابی خطر سرطان پستان و بیماری های قلبی عروقی پیش از شروع درمان هورمونی ترکیبی ضروری می باشد و در طول دوره درمان، معاینات لگن و پستان متناسب با سن بیمار انجام گیرد.
2- در بیمارانی با سطح تری گلیسرید > 200 میلی گرم/دسی لیتر در ابتدای درمان، سطح آن 2 هفته پس از شروع درمان مجددا پایش شود.
3- شروع اثربخشی، 3-1 ماه پس از شروع درمان و سپس هر 12-6 ماه پایش گردد. طول دوره درمان، حداقل به صورت سالیانه ارزیابی شود.
4- فشار خون بیمار پایش شود.
5- در صورت بروز خونریزی غیرطبیعی به مدت بیش از 6 ماه، پاتولوژی اندومتر ارزیابی شود (در صورت ابتلای بیمار به چاقی، دیابت یا سابقه سرطان اندومتر، خونریزی به مدت کمتر از 6 ماه نیز نیازمند پایش می باشد).
6- در بیماران مصرف کننده داروهای جایگزین تیروئید، سطح TSH 6-12 ماه پس از شروع درمان خوراکی ارزیابی شود.
انحراف جنسی/بیش فعالی جنسی:
1- عملکرد کبدی بیمار در ابتدای درمان پایش شود و در صورت بروز سمیت احتمالی کبدی، در طول دوره درمان نیز ارزیابی گردد.
2- CBC و سطح هورمون محرک فولیکول (FSH) در ابتدای درمان پایش شود.
3- سطح تستوسترون در ابتدای درمان و سپس طی 4 ماه اول به صورت ماهانه و سپس هر 6 ماه ارزیابی گردد.
4- سطح هورمون لوتئینه کننده (LH) و پرولاکتین در ابتدای درمان و سپس هر 6 ماه پایش شود.
5- اسکن استخوان در ابتدای درمان و سپس در صورت سرکوب شاخص سطح تستوسترون سرم، به صورت سالیانه ارزیابی گردد.
6- سطح گلوکز، فشار خون، افزایش وزن و عملکرد کیسه صفرای بیمار پایش شود.
2- میزان تراکم مغز استخوان بیمار در مصارف طولانی مدت دارو (بیش از 2 سال) پایش گردد.
3- لازم است که بیمار از لحاظ بروز کاهش بینایی، میگرن، علایم اختلالات ترومبوآمبولی یا افسردگی پایش شود.
4- سطح گلوکز (در بیماران مبتلا به دیابت) و فشار خون بیمار ارزیابی شود.
- زمان بندی مناسب دوز دارو به بیمار آموزش داده شود.
جلوگیری از بارداری:
1- انجام تست بارداری پیش از شروع درمان الزامی می باشد.
2- میزان تراکم مغز استخوان بیمار در مصارف طولانی مدت دارو پایش گردد.
3- پایش وزن اختیاری می باشد (ارزیابی وزن بیمار در ابتدای درمان، به بررسی تغییرات وزن در طول دوره درمان کمک می کند).
4- تغییرات وضعیت سلامت بیمار در ویزیت های متداول بیمار ارزیابی شود.
سرطان اندومتر:
1- میزان تراکم مغز استخوان بیمار در مصارف طولانی مدت دارو پایش گردد.
2- بیمارانی با سابقه خانوادگی شدید سرطان پستان، از لحاظ وقوع سرطان پستان پایش شوند.
درمان هایپرپلازی آندومتر (off-label):
1- نمونه برداری اندومتر هر 6-3 ماه انجام گیرد (گرچه که تناوب مناسب آن، تعیین نشده است).
یائسگی:
1- ارزیابی خطر سرطان پستان و بیماری های قلبی عروقی پیش از شروع درمان هورمونی ترکیبی ضروری می باشد و در طول دوره درمان، معاینات لگن و پستان متناسب با سن بیمار انجام گیرد.
2- در بیمارانی با سطح تری گلیسرید > 200 میلی گرم/دسی لیتر در ابتدای درمان، سطح آن 2 هفته پس از شروع درمان مجددا پایش شود.
3- شروع اثربخشی، 3-1 ماه پس از شروع درمان و سپس هر 12-6 ماه پایش گردد. طول دوره درمان، حداقل به صورت سالیانه ارزیابی شود.
4- فشار خون بیمار پایش شود.
5- در صورت بروز خونریزی غیرطبیعی به مدت بیش از 6 ماه، پاتولوژی اندومتر ارزیابی شود (در صورت ابتلای بیمار به چاقی، دیابت یا سابقه سرطان اندومتر، خونریزی به مدت کمتر از 6 ماه نیز نیازمند پایش می باشد).
6- در بیماران مصرف کننده داروهای جایگزین تیروئید، سطح TSH 6-12 ماه پس از شروع درمان خوراکی ارزیابی شود.
انحراف جنسی/بیش فعالی جنسی:
1- عملکرد کبدی بیمار در ابتدای درمان پایش شود و در صورت بروز سمیت احتمالی کبدی، در طول دوره درمان نیز ارزیابی گردد.
2- CBC و سطح هورمون محرک فولیکول (FSH) در ابتدای درمان پایش شود.
3- سطح تستوسترون در ابتدای درمان و سپس طی 4 ماه اول به صورت ماهانه و سپس هر 6 ماه ارزیابی گردد.
4- سطح هورمون لوتئینه کننده (LH) و پرولاکتین در ابتدای درمان و سپس هر 6 ماه پایش شود.
5- اسکن استخوان در ابتدای درمان و سپس در صورت سرکوب شاخص سطح تستوسترون سرم، به صورت سالیانه ارزیابی گردد.
6- سطح گلوکز، فشار خون، افزایش وزن و عملکرد کیسه صفرای بیمار پایش شود.
موارد احتیاطی مصرف مدروکسی پروژسترون
اگر می خواهید از مدروکسی پروژسترون استفاده کنید، به موارد زیر توجه داشته باشید:
- در صورت حساسیت به قرص مدروکسی پروژسترون، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
- همچنین، اگر از حساسیت های دارویی رنج می برید این موضوع را به پزشک بگویید. حساسیت به سویا یکی از مواردی است که می تواند باعث بروز مشکلات آلرژیک در اثر استفاده از این قرص شود.
- در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی نباید از این دارو استفاده کنید. قبل از استفاده از این دارو، در صورت ابتلا به این بیماری ها به پزشک بگویید: سابقه لخته شدن خون، سابقه خونریزی در مغز، بیماری کبد، سرطان سینه یا سایر اندام های زنانه، خونریزی واژینال به علت نامعلوم، سقط جنین که به تازگی انجام شده است، سکته قلبی و مغزی که به تازگی رخ داده است.
- قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه اگر از این بیماری ها رنج می برید: سابقه پزشکی خانوادگی (به ویژه توده های سینه و سرطان)، بیماری کلیوی، چاقی بیماری قلبی (به عنوان مثال حملات قلبی در گذشته، بیماری عروق کرونری، نارسایی احتقانی قلب) ، فشار خون بالا، تشنج، سردردهای میگرنی، آسم، سطح بالای کلسترول و چربی خون، افسردگی، دیابت و سکته مغزی.
- استفاده از قرص مدروکسی پروژسترون ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. بنابراین تا زمانی که مطمن نشده اید که هوشیار هستید رانندگی نکنید و یا از ماشین آلات استفاده کنید.
- در طول استفاده از این قرص از الکل استفاده نکنید.
- در صورتی که تحت عمل جراحی قرار می گیرید یا می خواهید پروازهای طولانی مدت داشته باشید، این موضوع را به پزشک بگویید. زیرا این عمل می تواند خطر لخته شدن خون را به همراه داشته باشد.
میزان و نحوه مصرف مدروکسی پروژسترون










































