فیبرینوژن توسط کبد ساخته شده و برحسب نیاز بدن به همراه سایر فاکتورهای انعقادی در جریان خون آزاد میشود. ترکیب پروتئینی فیبرینوژن(پلی پپتید) با فعالیت آنزیمهای پروتئاز به فیبرین تبدیل میشود. فیبرینوژن به همراه پلاکت در تشکیل شکل اصلی لخته خون نقش دارد علاوه بر آن؛ به عنوان یک پروتئین فاز حاد در بیماریهای التهابی و یا آسیب به بافت افزایش مییابد. این آزمایش برای بررسی علت نتیجه غیرطبیعی تست های PT وPTT و همچنین غربالگری بیماری انعقاد درون رگی منتشر (DIC) و فیبرینولیز انجام میشود.
کمبود مادرزادی فیبرینوژن: کودکان،نوجوانان،بزرگسالان:داخل وریدی:اساس مقدار مصرف بنابر ارزشهای آزمایشگاهی و شرایط بیمار تنظیم می گردد. حفظ سطح فیبرینوژن به 100 mg/dL تا دستیابی به هموستاز.
هنگامیکه سطح پایه فیبرینوژن مشخص شد: مقدار مصرف(mg/kg)={سطح هدف (mg/dL)- سطح اندازهگیری شده(mg/dL)}تقسیم بر 1.7 (mg/dL) به ازای هر mg/kg وزن بدن)
هنگامیکه سطح پایه فیبرینوژن مشخص نشده است: 70 mg/kg
فیبرینوژن تغلیظ شده از منبع پلاسمای انسانی تهیه میشود که پروتئین از دست رفته و یا کاهش یافته را در بیماران دارای کمبود مادرزادی فیبرینوژن جایگزین مینماید. فیبرینوژن ( فاکتور انعقادی I) پروتئینی است که در پلاسمای طبیعی وجود دارد و برای انعقاد خون به وجود فیبرینوژن الزامی است.
حجم توزیع فیبرینوژن 45 تا 60 mL/kg است.
نیمه عمر حذفی فیبرینوژن 61 تا 97 ساعت (محدوده: 56 تا 117 ساعت) است که ممکن است در کودکان و نوجوانان زیر 16 سال این مقدار کاهش یابد.
قبل از مصرف این دارو اگر به آن حساسیت دارید یا تاکنون سابقه واکنش الرژیک داشته اید، از مصرف آن خودداری کنید. همچنین سابقه پزشکی خود را به خصوص اگر سابقه ابتلا به بیماری های سکته مغزی یا لخته شدن خون دارید، به پزشک خود گزارش دهید.
