بسیاری از سرطانهای روده بزرگ به دلیل عوامل ناشی از سبک زندگی و افزایش سن ایجاد میشوند و تعداد کمی از موارد به خاطر اختلالات ژنتیکی ارثی اتفاق میافتند. عوامل خطر شامل مواردی همچون نوع رژیم غذایی، چاقی، مصرف دخانیات و نداشتن فعالیت جسمانی کافی است. عوامل مرتبط با رژیم غذایی که خطر این بیماری را افزایش میدهند شامل مصرف گوشت قرمز و گوشتهای فرآوری شده و همچنین مصرف زیاد الکل میباشد. عامل خطر دیگر بیماری التهابی روده است که مواردی از قبیل بیماری کرون و کولیت زخمی را در بر میگیرد. برخی از شرایط موروثی که بیماری سرطان روده بزرگ را ایجاد میکنند، مواردی همچون پولیپهای آدنوماتوز خانوادگی و سرطان کولون غیرپولیپی ارثی هستند؛ اما اینها شامل کمتر از پنج درصد موارد میشوند. این بیماری معمولاً با تومور خوشخیم آغاز میگردد که به مرور زمان تبدیل به سرطانی میشود.
بزرگسالان: دوز 6 میلیگرم / کیلوگرم انفوزیون وریدی در عرض 60 دقیقه (در عرض 90 دقیقه اگر دوز> 1 گرم) هر 14 روز
کودکان: ایمنی و کارایی ثابت نشده است.
پانی تومومب به طور اختصاصی به EGFR در سلول طبیعی و توموری متصل میشود و به طور رقابتی اتصال لیگاندهای EGFR را مهار میکند. مطالعات غیر بالینی نشان میدهد که اتصال پانی تومومب به EGFR باعث جلوگیری از اتوفسفریلاسیون و فعال شدن کیناز وابسته به گیرنده القا شده با لیگاند میشود که منجر به مهار رشد سلولی، القاء آپوپتوزیس، کاهش سایتوکاین پیش التهابی و تولید فاکتور رشد عروقی و درونی سازی EGFR میشود.
حداکثر غلظت پلاسمایی: 59 ± 213 میکروگرم بر میلی لیتر
حداقل غلظت: 39 ± 14 میکروگرم بر میلی لیتر
نیمه عمر، حذف: 7.5 روز
کلیرانس: 1.4 ± 1.4 میلی لیتر / کیلوگرم در روز
پانی تومومب همراه با شیمی درمانی به علت افزایش مرگ و میر یا سمیت به کار نمیرود.
در بیماران مبتلا به فیبروز ریوی / بیماری ریوی بینابینی برای همیشه متوقف شود.
بر الکترولیت ها نظارت کنید و در صورت لزوم درمان مناسب را آغاز دهید.
