گال بهشدت مسری است و تماس مستقیم پوستی از راههای انتقال آن بهشمار میرود. انگلهای عامل گال نسبت به محیط خود بسیار حساس هستند. دربیشتر شرایط، انگلها 24 تا 36 ساعت در بدن میزبان باقی میمانند. تماس پوستی مستقیم فرد مبتلا با فردی دیگر باعث انتقال گال میشود. احتمال انتقال گال تا حدی میتواند ازطریق دست دادن با فرد مبتلا، استفاده از ملحفهی آلوده به این انگل و حتی تماس لباس با لباس فردی مبتلا ایجاد بشود. تماس جنسی هم راهی برای انتقال گال است. بسیاری از موارد انتقال گال ازطریق رابطهی جنسی صورت میگیرد و خیلیها تصور میکنند که گال یکی از انواع بیماری های مقاربتی است. راههای دیگری هم برای انتقال گال وجود دارد. برای مثال، وقتی مادری فرزندش را در آغوش میگیرد، احتمال سرایت گال وجود دارد. در مدرسه، تماسهایی که فرد با سایرین برقرار میکند، در سطحی نیست که موجب سرایت گال بشود.
شامپوی لیندن برای درمان آلودگی ناشی از شپش انسانی گونه کاپیتیس (شپش سر) و فتیروس پوبیس (شپش زهار) و تخم آنها مصرف میشود.
لوسیون لیندن برای درمان آلودگی ناشی از سارکوپتس اسکابیه (جرب) مصرف میشود.
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرفکنندگان نیز هیچ نوع عارضهای بروز نمیدهند. یکسری از عوارض نیز بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین میروند. در صورت بروز هریک از عوارض زیر با مصرف لیندان حتماً با پزشک معالج مشورت نمایید: از جمله عوارض داروی لیندان عبارتند از:
آتاکسی
سرگیجه
سمیت عصبی
بی قراری
تشنج
احساس سوزش
سوزش موضعی
استفراغ
تاکیکاردی
درماتیت تماسی
راش اگزماتوز
آنمی آپلاستیک
اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت دارویی شده است و علائمی مانند تهوع، استفراغ، بی حوصلگی، بی ثباتی، تشنج، ضربان قلب نامنظم، تنگی نفس یا غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.
در حین مصرف شامپو لیندان توجه شود که شامپو به هیچ وجه نباید وارد چشم ها شود زیرا باعث تحریک، سوزش و درد چشم ها می شود.
لوسیون و شامپو لیندان در کودکان کم سن و کم وزن و شیرخواران و در موارد وجود التهاب پوست و عفونت ثانویه نباید مصرف شود.
