اسهال (Diarrhea) یکی از شایعترین بیماریهای جهان است. این وضعیت میتوان خفیف، موقت یا مزمن باشد و زندگی شما را با مشکل مواجه کند. تخمین زده میشود که در سراسر جهان، سالانه دو میلیارد بیماری اسهال رخ میدهد. همچنین، سالانه حدود 1.9 میلیون کودک زیر پنج سال (بیشتر در کشورهای درحالتوسعه) بر اثر این بیماری جان خود را از دست میدهند. اسهال با مدفوع شل یا آبکی و غیرطبیعی شناخته میشود. بیشتر موارد اسهال آبکی، ناشی از باکتری، ویروس یا انگل است. اختلالات دستگاه گوارش میتواند باعث اسهال مزمن شود. درصورتیکه مدفوع فرد بهصورت مکرر دفع شود، امّا حالت طبیعی داشته باشد به آن اسهال نمیگویند.
این دارو نوعی اکتروتاید طولانی اثر می باشد. از اکتروتاید برای درمان اسهال شدید آبکی و قرمزی ناگهانی صورت و گردن در نتیجۀ ابتلا به بعضی از تومورها (مانند تومورهای کارسینوئید، تومورهای پپتید وازواکتیو روده) استفاده می شود که معمولاً در روده ها و پانکراس وجود دارد. علائم با تولید مقدار زیادی از مواد طبیعی خاص (هورمون ها) از این تومورها بروز می کند. این دارو از تولید این هورمون ها جلوگیری می کند و با کاهش اسهال آبکی، اکتروتاید به حفظ مایعات و مواد معدنی بدن کمک می کند. از اکتروتاید در درمان یک بیماری خاص (آکرومگالی) که در آن بدن بیش از حد از یک ماده طبیعی خاص به نام هورمون رشد تولید می کند، استفاده می شود. درمان آکرومگالی به کاهش خطر مشکلات جدی مانند دیابت و بیماری های قلبی کمک می کند. اکتروتاید منجر به کاهش میزان هورمون رشد تا میزان طبیعی می شود. این دارو به تنهایی درمان کننده نمی باشد و معمولاً با سایر درمانها (مانند جراحی، پرتودرمانی و غیره) استفاده می شود.
اعصاب مرکزی: گیجی، خستگی، سر درد، سبکی سر
قلبی- عروقی: آریتمی، برادیکاردی
چشم: تاری دید
دستگاه گوارش: احساس ناراحتی یا درد در ناحیه شکم، یبوست، اسهال، سوء جذب چربی، نفخ، سنگ صفراوی، مدفوع شل، تهوع، استفراغ
ادراری- تناسلی: تکرار ادرار، عفونت، مجاری ادراری
متابولیک: هایپر گلایسمی، هاپو گلایسمی،هایپو تیروئیدی، مهار ترشح هورمون رشد و پپتید های گاستروانتروهپاتیک(گاسترین،گلوکاگون،انسولین،موتیلین،پلی پپتید پانکراتیک،سکرتین وVIP)
عضلانی-اسکلتی: درد کمر، درد مفاصل
پوست: آلوپسی، ادم، گرگرفتگی، درد در ناحیه تزریق، درد یا سوزش در محل تزریق زیر جلدی، کهیر
داروی اکتروتید را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (به عنوان مثال، آزمایش های گلوکز خون، آزمایش های عملکرد تیروئید، سطح هورمون، سطح ویتامین B12) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
