داروهای ضد التهاب گروه گسترده ای از داروهای مختلف هستند. با اینکه ساختار شیمیایی آنها متفاوت است اما دارای اثرات مشابه زیر هستند:
درجه حرارت بالا و تب را کاهش می‌دهند.
التهاب را کاهش می‌دهند.
درد را کاهش می‌دهند.
این داروها تولید ترکیبات شناخته شده به نام پروستاگلاندین ها را کاهش می‌دهند. پروستاگلاندین ها در واکنش التهابی بدن نقش مهمی دارند. کاهش میزان پروستاگلاندین‌هایی که با آسیب بافت تولید می‌شود التهاب را کاهش می‌دهد. این داروها تولید آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز که به عنوان COX نیز شناخته می‌شود را متوقف می‌کند. آنزیم COX به فرایند تولید پروستاگلاندین ها کمک می‌کند.
مهار کننده انتخابی سیکلواکسیژناز- 2
درمان علامتی آرتریت روماتوئید
استئوآرتریت
آرتریت حاد نقرسی
تسکین دردهای عضلانی اسکلتی
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند؛ اما بسیاری از مصرف‌کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
سوء هاضمه، ناراحتی معده، درد شکم، احساس سرگیجه، خستگی، یبوست یا اسهال، فشار خون بالا، تغییرات نتایج برخی از آزمایش‌های خون، تورم مچ پا، احتباس مایعات، دهان ملتهب، تپش قلب، کبودی، سردرد و علائم شبیه سرماخوردگی
اگر شما هرگونه مشکلات تنفسی مانند خس خس و تنگی نفس دارید.
اگر شما هرگونه نشانه‌ای از واکنش‌های آلرژیک مانند تورم اطراف دهان یا صورت و یا بثورات خارش دار پوست دارید.
اگر شما خون در مدفوع (مدفوع سیاه)، استفراغ خون و یا دردهای شدید شکمی دارید.
در صورتی که هر نوع علائم خاصی در خود مشاهده کردید که احتمال می‌دهید در ارتباط با مصرف داروی اتوریکوکسیب باشد به پزشک اطلاع دهید.
به طور منظم پزشک خود را ملاقات کنید. چنانچه جراحی یا درمان دندانپزشکی در پیش دارید، پزشک معالج را در جریان مصرف داروی اتوریکوکسیب قرار دهید. داروی اتوریکوکسیب ممکن است باعث تغییر در نتایج برخی آزمایشات خون شود، لذا پزشک معالج را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.
