به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، فضای ارزهای رمزپایه از زمان اولین معامله بلاکچین در شبکه بیت کوین بسیار تغییر کرده است. همراه با الگوریتم های مشهور POW و POS، سازوکارهای اجماع دیگری با روش های جایگزین برای رسیدن به اجماع در یک سیستم بلاکچین ارائه شده است.
قابل اعتمادترین و ایمن ترین الگوریتم موجود در حال حاضر الگوریتم اجماع POW میباشد، که توسط بیت کوین استفاده شده است. با این وجود این الگوریتم مقیاس پذیری بالایی ندارد. بیت کوین و همینطور بلاکچین های مبتنی بر PoW عملکرد محدودی از نظر تراکنش در ثانیه دارند.
چرا بیت کوین توانایی استفاده در مقیاس بزرگ تر را محدود میکند؟
بیت کوین متکی به شبکه توزیع شده ای از گره ها است که باید در مورد شرایط فعلی بلاکچین به توافق برسند. یعنی اینکه قبل از تولید یک بلاک جدید باید توسط گره های شبکه تایید شود. بنابراین، جنبه غیرمتمرکز بیت کوین نه تنها یک سیستم اقتصادی نا امن و غیر قابل اطمینان است، بلکه توانایی استفاده در مقیاس بزرگ تر را نیز محدود می کند. در رابطه با میزان تراکنش در ثانیه، بلاکچین های POS معمولاً عملکرد بهتری نسبت به بیت کوین دارند.
گواه اثبات اعتبار (Proof of Authority) چیست؟
الگوریتم گواه اثبات اعتبار (PoA) یک الگوریتم اجماع بر اساس شهرت و اعتبار افراد در شبکه است و یک راه حل کاربردی و مؤثر برای شبکۀ بلاکچین (به خصوص در زمینه فراهم نمودن حریم خصوصی) به شمار می رود. این الگوریتم به دست Gavin Wood، هم بنیان گذار و مدیر فنی ارشد سابق پروژۀ اتریوم، در سال 2017 ارائه شد.
در الگوریتم اجماع گواه اثبات اعتبار (PoA) تمرکز بر ارزشی است که هر هویت دارد. این یعنی تأییدکنندگان بلاک به جای نگهداری از کوین ها، اعتبار و شهرت خود را در اختیار شبکه قرار می دهند. بنابراین امنیت بلاکچین هایی که از الگوریتم اثبات گواه اعتبار استفاده می کنند، با استفاده از نودهای تأییدکننده تأمین می شود. این نودها به صورت دلخواه و به عنوان افراد قابل اعتماد انتخاب می شوند.
با توجه به اینکه در گواه اثبات اعتبار، از تعداد افراد محدودی به عنوان تأییدکننده استفاده می شود، مقیاس پذیری بالایی وجود دارد. بلاک ها و تراکنش ها در این بلاکچین ها به دست افرادی که از قبل مورد تأیید قرار گرفته اند، تأیید می شود و این افراد به عنوان مدیران این سیستم عمل می کنند.
از الگوریتم گواه اثبات سهام می توان در شرایط و موارد مختلفی استفاده کرد. این الگوریتم یکی از گزینه های مناسب برای استفاده در اپلیکیشن ها و برنامه های لجیستیکی است. به عنوان مثال، استفاده از این الگوریتم در زنجیرۀ تأمین بسیار مؤثر و کاربردی است.
الگوریتم گواه اثبات اعتبار به شرکت ها امکان می دهد که ضمن حفظ حریم خصوصی خود بتوانند از مزایای تکنولوژی بلاکچین بهره ببرند. به عنوان مثال پروژۀ Microsoft Azure به شبکه های خصوصی امکاناتی را ارائه می دهد و نیاز به وجود یک ارز داخلی همچون گس اتریوم در آن مشهود است.
مقایسه الگوریتم گواه اثبات اعتبار و گواه اثبات سهام
برخی افراد الگوریتم گواه اثبات اعتبار را نسخۀ بهبودیافتۀ الگوریتم گواه اثبات سهام می دانند و تنها تفاوت این دو را استفاده از هویت افراد به جای استفاده از کوین ها می دانند. با توجه به ماهیت غیرمتمرکزی که در بسیاری از بلاکچین ها وجود دارد، الگوریتم گواه اثبات سهام همیشه نمی تواند برای برخی کسب و کارهای خاص مناسب باشد. در مقابل، الگوریتم گواه اثبات اعتبار با توجه به عملکرد بهتر و توان عملیاتی بالاتری که دارد، می تواند یک راهکار مناسب برای حفظ حریم خصوصی در بلاکچین ها باشد.
شرایط لازم برای الگوریتم گواه اثبات اعتبار
الگوریتم اجماع گواه اثبات اعتبار به شرایطی نیاز دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد. در نظر داشته باشید که این شرایط با توجه به سیستم های مختلف ممکن است متفاوت باشد:
هویت های معتبر و قابل اعتماد:
افراد کاندیدا شده باید هویت حقیقی خود را تأیید نمایند.
سختی های موجود برای اعتبار سنجی:
کاندیداها برای تأیید اعتبار خود باید مبلغ زیادی را سرمایه گذاری کنند و سپس اعتبار خود را در شبکه به اشتراک بگذارند (استیکینگ اعتبار). با توجه به این موضوع، خطرات مربوط به انتخاب تأییدکنندگان نامعتبر کاهش می یابد و تأییدکننده ها را به تعهد بلندمدت تشویق و ترغیب می کند.
استانداردهای موجود برای تأیید کاندیداها:
روشی که با استفاده از آن کاندیداها بررسی و تأیید می شوند، باید به شکل استاندارد باشد و برای همۀ افراد از روش واحدی استفاده شود.
ماهیت اصلی در مکانیسم اعتبارسنجی، اطمینانی است که در پشت هویت افراد قرار می گیرد. این پروسه نه باید به قدری راحت باشد که هر کسی قادر باشد آن را پشت سر بگذارد و نه باید به قدری دشوار باشد که افراد از شرکت در آن سر باز بزنند. این فرآیند باید به گونه ای صورت بگیرد که بتواند افراد بد را از افراد خوب جدا نماید.
در نهایت، با توجه به اینکه اعتبار تمامی تأییدکنندگان با یک روش و یک استاندارد احراز و تأیید شده است، می توان این سیستم را قابل اطمینان و یکپارچه دانست.
محدودیت های موجود در الگوریتم اجماع گواه اثبات اعتبار
با درک مفهوم گواه اثبات اعتبار (PoA) درمی یابیم که این مکانیسم در حال پیشروی در زمینۀ غیرمتمرکزسازی است. به همین دلیل ممکن است برخی معتقد باشند که تنها کاری که این الگوریتم انجام داده است، رفع مشکل تمرکز در سیستم های متمرکز و بهبود آن است. با وجود اینکه این امکان باعث شده است که الگوریتم گواه اثبات اعتبار به یکی از راه حل های هیجان انگیز برای مؤسسات و شرکت هایی که نیازهای لجیستیک دارند تبدیل شود، اما در مورد این الگوریتم در دنیای ارزهای دیجیتال تردیدهایی به وجود آمده است. با وجود مزایای بسیاری که در این الگوریتم اجماع وجود دارد، اما وجود مسائلی از قبیل دسترسی راحت به امکاناتی همچون سانسور و لیست های سیاه (Black list)، با ماهیت «تغییرناپذیری» در تناقض است.
یکی دیگر از نقدهای وارده به این الگوریتم اجماع این است که هویت تأییدکنندگان برای همگان مشخص است. با توجه به این موضوع، ممکن است زمانی که فردی قصد دارد در سیستمی اختلالی وارد کند، از اطلاعات افراد تأییدکنندۀ اعتبار، سوء استفاده نماید. بنابراین این فرد می تواند با استفاده از روش هایی بر افراد تأییدکننده تأثیر بگذارد و آنها را به تأیید فعالیت های نادرست خود در شبکه ترغیب و تشویق کند.
الگوریتم های اجماع گواه اثبات کار، گواه اثبات سهام و گواه اثبات اعتبار هر کدام مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند. علی رغم اینکه تمرکززدایی یکی از مواردی است که در حوزۀ ارزهای دیجیتال بسیار اررزشمند و مهم تلقی می شود، اما الگوریتم اجماع اثبات اعتبار این فاکتور را برای دستیابی به توان عملیاتی و مقیاس پذیری بالا فدا کرده است.
درست است که ویژگی های موجود در گواه اثبات اعتبار با عملکردی که بلاکچین ها تاکنون داشته اند متفاوت است، اما نمی توان نقش آن را به عنوان روشی مناسب برای بلاکچین های خصوصی و راه اندازی آنها نادیده گرفت.
