زمانی که جنین در رحم مادر است بدنش از نوعی کرک پوشیده شده است. این کرک ها معمولا قبل از تولد می ریزند اما زمانی که نوزادی پیش از موقع متولد می شود بدنش هنوز پر از مو است. اما نگران نباشید بعد از تولد و در عرض چند هفته این موهای کرکی می ریزند.
مطالعات جدید نشان می دهند بعضی باورهای عوام واقعیت دارند. در مورد بارداری زنان باورهای زیادی وجود دارند. بیشتر آن ها در مورد پیش گویی درباره ی جنسیت نوزاد و نشانه هایی نظیر تعداد ضربان قلب نوزاد و بلندی و کوتاهی قد او است. ارتباط بین سوزش سردل (ترش کردن) مادران باردار و پرمویی نوزادان نیز از این جمله است. می گویند اگر مادر باردار در طول دوران بارداری دچار سوزش سردل شود، موی سر نوزاد او پرپشت خواهد بود. این باور مانند بسیاری از باورهای دیگر غیر واقعی پنداشته می شود، گرچه مادران زیادی قسم می خورند که حقیقت دارد.
پر مو بودن نوزاد
هنگامی که هر نوزاد کوچکی به دنیا بیاید، والدینش معمولا مانند یک کیسه ی مملو از احساس شادی، آسودگی، اضطراب و … هستند. والدین از نوزادشان سیر نمی شوند، از سرگرم شدن با انگشت های کوچک دست و پایش گرفته تا قنج رفتن دلشان به خاطر موی نرمش. نزدیکان و فامیل نیز همین احساس را دارند. در حین اینکه هر کس فکر می کند نوزاد به چه کسی شباهت بیشتری دارد، امکان دارد والدین متوجه پرمو بودن نوزاد شان و موی کرکی ای شوند که تمام بدن نوزاد را فرا گرفته است. به این مو لانوگو (lanugo) گویند.
لانوگو چیست؟
در هفته ی چهاردهم تا شانزدهم بارداری، مویی بر سر و بدن جنین می روید که به آن لانوگو می گویند. تا هفته ی بیست و یکم این مو تمام بدن را می پوشاند. وظیفه ی این مو حفاظت از جنین در برابر مایع درون کیسه ی آب(که به آن مایع آمونیوتیک می گویند) است. ماده ی پنیری شکل که ورنیکس نام دارد، از چروک شدن پوست نوزادتان در درون رحم جلوگیری می کند.
لانوگو به نگه داشتن ورنیکس روی پوست کمک می کند و از شسته شدن آن توسط مایع آمونیوتیک جلوگیری می کند. با اینکه لانوگو معمولا قبل از تولد از بین می رود، گاهی امکان دارد بعد از تولد نیز روی پوست نوزاد باقی بماند. تجمع این مو بیشتر روی شانه ها و پشت گوش های نوزاد است. هرچند، این مورد نباید باعث نگرانی شما باشد. لانوگو تا چند هفته پس از تولد، به طور خود به خودی از بین می رود و ریختن موی نوزاد کاملا طبیعی است.
پرمویی در نوزادان دختر نشانه چیست؟
پر مویی در نوزادان و شیرخوار ان گاهی مشاهده می شود. این مسئله دلیل خاصی ندارد و گاهی اوقات این پرمویی خانوادگی و موروثی است به این صورت که رویش مو در بعضی خانواده ها بیشتر است و در بعضی هم کمتر. بعضی نژاد ها موی بیشتری دارند ولی در نژاد کشور های اروپایی کمتر است. پس پرمویی نوزادان از نظر پزشکی اشکال مهمی نیست اما اگر این مو در ناحیه پشت و کشاله های ران بیش از حد طبیعی باشد این نوزادان باید تحت نظر باشند چنانچه تا 6 ماهگی این موها از بین نرفت و موی طبیعی جایگزین آن نشد و نیز رشد و میزان رویش موها متوقف نشد توصیه می شود از نظر بالینی اندام های این شیرخوار مورد بررسی قرار بگیرد و آزمایش های خونی لازم انجام شود. به طور کلی اگر خانواده ای نوزاد پر مویی دارد نباید نگران باشند چون تا 6 ماهگی همه مسائل مربوط به نوزاد زیرنظر متخصص است.
.