لثه، بافت اطراف دندان است و التهاب لثه، شایع ترین شکل بیماری های پریودنتال (بیماری های بافت های اطراف دندان) می باشد. التهاب لثه با توجه به شدت آن طبقه بندی می شود. شدت این عفونت از خفیف تا شدید و نوع ulcerative (زخم شده) غیر معمول اما جدی تر متغیر است و می تواند نشانه ای از یک بیماری عمومی با خطر جدی باشد. باکتری ها می توانند باعث التهاب لثه شوند. اگرچه باکتری ها به طور معمول در بدن ما یافت می شوند و بیشتر اوقات اثرات محافظتی را باعث می شوند، باکتری ها می توانند مضر هم باشند.
دهان مکانی ایده آل برای زندگی باکتری ها است. محیط گرم و مرطوب و مواد غذایی کافی همه عواملی است که باکتری ها برای رشد و تکثیر لازم دارند. اگر این سیستم ایمنی سالم نباشد، رشد باکتری های موجود در دهان به سرعت از کنترل خارج می شوند و سیستم دفاعی بدن را تحت الشعاع قرار می دهند و باعث بروز عفونت می شود.بیماری التهاب لثه، بیماری عفونی است که با حمله باکتری ها به بافت های نرم و استخوان مجاور دندان ها ایجاد می شود.
نشانه ها و علائم
نشانه ها و علائمی متعددی با پیشرفت ورم لثه شکل می گیرند که از رایج ترین نمونه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- قرمزی و تورم لثه ها
- خونریزی لثه ها پس از مسواک زدن، بویژه پس از استفاده از نخ دندان
- حساسیت لثه ها
- عفونت بین لثه ها و دندان ها
- بوی بد دهان
- پس روی لثه ها
- دندان درد یا شل شدن دندان ها (مرحله شدید)
- از دست دادن دندان (مرحله شدید)
علت
عفونت دندان دراغلب موارد ناشی از باکتری ها، مخصوصا باکتری های موجود در پلاک می باشد که عفونت می کنند و وارد دندان می شوند.
عفونت ریشه و عصب دندان: باکتری از طریق حفره های کوچکی که ناشی از پوسیدگی دندان است و در مینای دندان بوجود می آید، وارد می شود. پوسیدگی در نهایت باعث شکسته شدن لایه نرم تر بافت زیر مینا که عاج دندان نام دارد می شود. با استمرار پوسیدگی، حفره در نهایت به پالپ نرم دندان نفوذ می کند و عفونت دندان بروز می یابد.
با گسترش عفونت پالپ، باکتری ها به استخوانی که دور دندان قرار گرفته و از آن محافظت می کند و استخوان آلوئول نام دارد، نفوذ می کنند و عفونت پری آپیکال بوجود می آید.
عفونت پریودنتال: وقتی باکتریی که در پلاک دندان وجود دارد باعث عفونی شدن لثه ها می شود، بیمار مبتلا به پریودنتیت (التهاب لثه) می شود. لثه ها ملتهب می شود که باعث جدا شدن بافت دور ریشه دندان) از انتهای دندان می شود. وقتی رباط پریودنتال از ریشه جدا می شود، یک کیسه پریودنتال که کیسه بسیار ریزی است، تشکیل می شود. کیسه به راحتی کثیف و به سختی تمیز می شود. با بوجود آمدن باکتری در پاکت پریودنتال، آبسه پریودنتال بوجود می آید. بیماران می توانند در نتیجه یک روش درمانی مخصوص دندان که به صورت تصادفی باعث بوجود آمدن پاکت های پریودنتال شده است دچار عفونت لثه شوند. همچنین، مصرف آنتی بیوتیک در التهاب لثه درمان نشده که باعث پوشانده شدن علائم عفونت دندان می شود، می تواند منجر به آبسه پریودنتال شود. گاهی اوقات آسیب دیدگی لثه منجر به عفونت پریودنتال می شود، حتی اگر لثه دچار التهاب نشده باشد.

درمان
تنها کسی که می تواند عفونت دندان را به خوبی درمان کند دندان پزشک است. درمان شامل روش های ترمیم دندان و در بعضی موارد جراحی است.
برش: عفونت باید برش داده شود و محتویات آبسه که حاوی باکتری است کشیده شود. برای این درمان به بیمار بیهوشی موضعی تزریق می شود.
درمان عفونت دندان: برای درمان عفونت دندان از عصب کشی دندان استفاده می شود. یک دریل برای ایجاد سوراخ در دندان مرده استفاده می شود تا چرک بیرون آورده شود. هر گونه بافت آسیب دیده از پالپ خارج می شود. سپس برای جلوگیری از عفونت های دندان بعدی، دندان پر می شود. هزینه عصب کشی دندان نیز به دندان آسیب دیده، دندان پزشک معالج و محل زندگی فرد بستگی دارد. عصب کشی (روت کانال) دندان یکی از عمل های دندانپزشکی است که در آن مغز (پالپ) آسیب دیده یا عفونی دندان خارج و با مواد پر می شود. مغز دندان از سلول های دندانی مخصوص، رگ های خونی، فیبرهای بافتی و چند فیبر عصبی تشکیل می شود که در فضای توخالی داخل بخش مرکزی دندان قرار دارند. عمل عصب کشی درمان اندودنتیک نیز نامیده می شود. میزان موفقیت درمان ریشه دندان معمولاً بالا است و حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد بیماران پس از انجام این عمل می توانند از عملکرد مناسب دندان بهره بگیرند.
درمان عفونت لثه: برای درمان عفونت لثه، آب عفونت باید کشیده شود و کیسه پریودنتال تمیز گردد. سپس باید از بین بردن جرم دندان انجام شود و جرم دندان که روی سطوح ریشه بوده باید با پاکسازی قسمت زیرین خط لثه و جرمگیری دندان صاف شوند. این کار به درمان عفونت دندان و جلوگیری از بروز عفونت های بیشتر کمک می کند.روش دیگر غیرجراحی برای درمان بیماری های لثه، تمیز کردن عمقی دندان و صاف کردن ریشه است.
جلوگیری از تورم لثه :
یک مسواک نرم ،با کیفیت، مخصوصا مدل شارژی آن دوبار در روز باید استفاده شود که ریسک ابتلا به این بیماری را کاهش دهد. کشیدن نخ دندان نیز همانند سایر کارهایی که برای بهداشت دهان میتوان انجام داد مانند، دهانشویه ها و دستگاه تمیز کننده بین دندانی ،شانس ابتلا به ورم لثه را می کاهد.اشخاصی که این بیماری را تجربه کرده اند ممکن است بخواهند تا قدرت دفاعی لثه های خود را با استفاده از خمیر دندان قوی تر بهبود ببخشند.بهترین راه برای جلوگیری از ورم لثه ملاقات یک دندان پزشک یا متخصص بهداشت دهان برای داشتن نظافت منظم دوبار در سال است.
التهاب لثه مرحله ی پیشرفته ای از تورم لثه است:
دومین بیماری شایع لثه ای "التهاب لثه" است.همانند ورم لثه دلیل آن پلاک باکتریایی است ولی این بیماری باعث از دست رفتن حمایت استخوانی بین دندانها میشود. این بیماری میتواند درمان یا پیشگیری شود ولی آسیبی که می رساند به ندرت جبران پذیر است. اگر ورم لثه بدون درمان بماند التهاب لثه به وجود می آید.
نشانه های التهاب لثه مانند :ورم لثه ، شامل لثه قرمز و ورم کرده و خونریزی است. تشکیل حفره های لثه ای در اطراف لثه هم ممکن است اتفاق بیفتد که به صورت باز در اطراف آن، دور دندان است ، این کمک میکند که باکتری و رسوب به عمق خط لثه نفوذ کند. این گود شدن لثه ها باعث آسیب استخوانی میشود و اگر درمان نشود باعث از دست دادن دندان می شود.











































