آبله مرغان یک بیماری عفونی و عامل آن ویروس واریسلا زوستر می باشد. بیماری آبله مرغان باعث راش های پوستی تاول مانند شده و همچنین باعث خارش بدن، خستگی و تب می شود. این بیماری برای افرادیکه تاکنون دچار آبله مرغان نشده و یا واکسیناسیون نشده اند، بسیار مسری می باشد. در بیشتر افراد آبله مرغان یک بیماری معتدل می باشد.
علایم ابتلا به بیماری آبله مرغان
اکثر کودکان مبتلا به آبله مرغان علایم زیر را قبل از ظاهر شدن راش های پوستی تجربه می نمایند:
- تب
- سردرد
- معده درد
آبله مرغان ۱۰ تا ۲۱ روز بعد از تماس در فرد مبتلا به این بیماری رخ می دهد. کودکان با سایز متوسط دچار حدود ۲۵۰ تا ۵۰۰ آبله می شوند. این آبله ها:
- عموما و در ابتدا برروی صورت، نیمه بدن و جمجمه ظاهر می شوند.
- بعد از یک یا دو روز، آبله ها تیره شده و سپس باز می شوند. خیلی وقت ها این آبله ها برروی پلک چشم ها، زبان و یا واژن نیز ظاهر می شوند.
- کودکان مبتلا به بیماری های پوستی همچون اگزما ممکن است هزاران آبله برروی بدنشان ظاهر شود.
اکثر آبله ها جایشان برروی پوست باقی نمی ماند مگر اینکه در اثر خارش آنها بوسیله باکتری ها عفونت نمایند.بعضی از کودکانیکه واکسینه شده اند هم ممکن است مبتلا به نوع خفیف این بیماری شوند. این کودکان سریعتر از سایر کودکان بهبود یافته و تعداد کم تری آبله برروی بدن خود خواهند داشت.
عوارض ابتلا به بیماری آبله مرغان چیست؟
شایع ترین عارضه بیماری عفونی شدن ضایعات پوستی می باشد که بصورت جوش های چرکی و غالبا دردناک تظاهر کرده و با بجای گذاری اسکار یا جوشگاه بهبود می یابد. از دیگر عوارض نسبتا شایع بیماری عفونت های سیستم تنفسی خصوصا عفونت بافت ریه ها یا پنومونی می باشد که با تب های شدید، سرفه های خلطی همراه با تنگی نفس و سختی تنفسی تظاهر می کندکه ممکن است بعد از اتمام دوره بیماری و بهبود نسبی جوش ها بروز نماید که در هر دو مورد استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی ضرورت می یابد.
آبله مرغان عموما بیماری معتدلی و کم خطری می باشد. بااینحال این بیماری می تواند خطرناک شده و باعث عوارضی جدی در بعضی از افراد شود. این عوارض شامل:
- عفونت باکتریایی پوست، بافت های نرم، استخوان ها، مفاصل و یا خون شود.
- پنومونی
- التهاب مغز (ورم مغز)
- سندرم شک عفونی
- سندرم ری در افرادیکه هنگام ابتلا به این بیماری از آسپرین استفاده می نمایند.
آبله مرغان چیست و علائم آن
افرادیکه در خطر عوارض پرخطر بیماری آبله مرغان هستند شامل:
- نوزادانی که مادرشان به آبله مرغان مبتلا نشده و یا واکسینه نشده است.
- بزرگسالان
- زنان بارداریکه قبلا آبله مرغان نداشته اند.
- افردیکه سیستم ایمنی بدنشان توسط داروها همچون شیمی درمانی و بیماری ها همچون اچ آی وی / ایدز و سرطان مختل شده است.
- افرادیکه داروهای استروئیدی برای درمان سایر بیماری ها استفاده می نمایند.
- افرادیکه داروهایی مصرف می کنند که سیستم ایمنی بدنشان را ضعیف می نماید.
پیشگیری
یکی از راه های اصلی پیشگیری از ابتلا به این بیماری عدم تماس با فرد بیمار و ایزوله کردن فرد مبتلا می باشد تا زمانی که تمامی جوش های سطح بدن فرد مبتلا خشک شده و ضایعه آبداری وجود نداشته باشد، هر چند همانطور که اشاره شد فرد مبتلا به بیماری علائم آبله مرغان ۴۸ ساعت قبل از بروز بیماری ناقل بیماری بوده و می تواند افراد دیگر را مبتلا نماید.
یکی دیگر از راه های پیشگیری از این بیماری واکسینه کردن افراد در معرض خطر عوارض بیماری می باشد همانطور که می دانید در ایران واکسیناسیون کودکان بر علیه بیماری آبله مرغان بصورت روتین انجام نمی گردد و کودکان ایران در برابر این بیماری مصون نیستند بنابراین توصیه می شود افرادی که در معرض عوارض خطرناک این بیماری هستند مانند افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند یا افراد در سنین بعد از بلوغ که مبتلا نشده اند و یا نظایر اینها با نظر پزشک تحت واکسیناسیون قرار گیرند.
و نکته آخر پیشگیری بعد از تماس است بدین معنی که در افرادی که نگران عوارض جدی و آسیب رسان این بیماری در آنها هستیم مانند خانم های باردار یا افراد دچار نقص ایمنی یا نوزادانی که از مادران مبتلا به علائم آبله مرغان (۵ روز قبل تا ۲ روز بعد از زایمان) متولد می شوند می توانند حداکثر تا ۹۶ ساعت یا ۳ روز بعد از تماس با فرد آلوده با استفاده از ایمونوگلوبین ضد ویروس واریسلا زوستر تحت درمان پیشگیری کننده قرار گرفته تا از بروز بیماری در آنها جلوگیری شود.
