MMA یا هنر های رزمی ترکیبی
در MMA از ورزش های مختلفی باید بهره بگیرید تا به پیشرفت کامل برسید و بتوانید در برابر رقبا هم جان سالم به در ببرید و هم برنده باشید!
- از بوکس به عنوان ضربات مشت و نحوهٔ گارد و دفاع و جا خالی دادن
- از موی تای به عنوان ضربات آرنج و زانو و ساق پا
- از کیوکوشین به عنوان محکم کردن بدن در برابر ضربات
- از تکواندو به عنوان ضربات سرعتی و متفاوت پا
- از کیک بوکسینگ به عنوان ترکیب ضربات دست و پا
- از ووشو ساندا به عنوان پاسخ دادن به ضربات با استفاده از فنون درگیری و گول زدن با استفاده ترکیب دست و پا و کشتی
- از کشتی به عنوان زیرگیری و خاک کردن ها
- از جودو به عنوان فنون پرتابی و خاک
- از جوجیتسو برزیلی به عنوان فنون در خاک و قفل مفاصل
مبارزات ترکیبی MMA
مبارزات ترکیبی یک ورزش رزمی است که در آن با حریف به جدال کامل پرداخته می شود و بر اساس ضربات دست و پا ، فنون گلاویزی وتسلیمی (جیوجیتسو) و مبارزه در خاک (روی زمین) پایه گذاری شده است و علاوه بر آن تلفیقی از دیگر هنرهای رزمی از سراسر جهان در آن به کار رفته است . اما دلیل اصلی اینکه جوجیتسو برزیلی کاربرد بسیار زیادی در مبارزات ترکیبی یا همان ام ام ای دارد بر میگردد به قبل از قرن بیست و یکم . درآن زمان قبل از وجود UFC ، در برزیل چیزی شبیه به ام ام ای که هیچ قانون خاصی نداشته به نام (Vale Tudo) وجودداشته که به زبان پرتغالی که در برزیل به کار می رود این معنا را دارد که (هر چیز که می شود) و ورزشکاران از تمام رشته ها با لباس های سنتی رشته ی خود در آن میادین به رقابت می پرداختند. فایترها و مسابقه دهنده های خانواده ی گریسی هم که ابداع کنندگان جوجیتسو برزیلی بودند در این رقابت ها برای شکوفایی و نشان دادن سبک خود به جهانیان به رقابت و مسابقه پرداختند.
قوانین MMA
مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی با حداقل قوانین محدودکننده انجام می شود، اجرای فنون تقریباً در تمام رشته های رزمی آزاد است و به همین دلیل خشونت بالا در مسابقات آن وجود دارد. این مسابقات به طور معمول بر روی یک سکوی هشت ضلعی که دور آن با توری های فلزی پوشیده شده است، برگزار می شود.
قوانین کلی در MMA
مسابقه ماساهیکو کیمورا جودوکار ژاپنی در مقابل هلیو گریسی بنیان گذار جوجیتسو برزیلی در سال ۱۹۵۱ در برزیل. این یکی از نخستین مبارزات معروف هنرهای رزمی ترکیبی بود. حمله به بیضه، فروکردن انگشت در چشم، فروکردن انگشت به هرکدام از منافذ بدن، ضربه زدن به قسمت گلو، ضربه زدن به مهره های پشت گردن و کمر، نیشگون گرفتن، و با پا ضربه زدن به حریفی که بیهوش است یا به زمین افتاده است، خطا محسوب می شود.
پیروزی با ناک اوت
پیروزی با اعلام تسلیم حریف: ممکن است در هنگام مبارزه، یکی از مبارزین (به خاطر اجرای یک تکنیک قفل توسط طرف مقابل یا هر علت دیگری) شکست را بپذیرد. وی باید تسلیم شدنش را با زدن سه ضربه دست به بدن حریف، تشک یا کف زمین مسابقه یا به صورت زبانی اعلام کند.
تصمیم داوران: اگر مبارزه به درازا کشید، سه داور مسابقه با سیستم امتیازدهی موجود، در مورد برنده مبارزه تصمیم خواهند گرفت.
پیروزی به علت عدم صلاحیت حریف: اگر یکی از مبارزین در طول مسابقه ضربه غیرقانونی را اجرا کرده یا به دستورات داور بی توجهی کند، اخطار خواهد گرفت که اگر تعداد این اخطار ها به عدد سه برسد، مبارزه فوق فاقد صلاحیت شناخته می شود. همچنین اگر یکی از مبارزین به خاطر آسیب دیدگی که به خاطر اجرای به عمد یک ضربه غیرقانونی دیگری بدان دچار شده، قادر به ادامه مبارزه نباشد، طرف مقابل فاقد صلاحیت شناخته می شود. در ضمن اگر در مبارزه ای هر دو مبارز مرتکب خشونت و خطا شده یا یکی از مبارزین به خاطر آسیب دیدگی که به خاطر یک ضربه غیرقانونی به صورت اتفاقی اجرا شده، قادر به ادامه رقابت نباشد، مبارزه بدون برنده پایانه می یابد.
خطا های MMA
برخلاف تصور همگان انجام هر کاری در MMA آزاد نیست و در رقابت های این رشته هم حرکاتی خطا محسوب می شود. لیست خطاهای MMA به شرح زیر است:
- ضربه زدن با سر، حمله به چشم ها، کشیدن مو.
- ضربه به کشاله ران، پت سر، ستون فقرات و کلیه ها.
- کار روی مفاصل کوچک.
- حمله به حریف هنگام وقفه مسابقه.
- خروج عمدی یا هل دادن به بیرون از منطقه مسابقه. گرفتن طناب های رینگ یا حصار محل مسابقه.
- و پرتاب آب دهان به حریف یا داور
- استفاده از عبارات توهین آمیز درون محل مسابقه نسبت به حریف یا هر یک از اعضای برگزاری مسابقات
مکمل های MMA
به منظور حرفه ای شدن در این رشته می توان از دیگر رشته های رزمی بهره گرفت. بهترین رشته های مکمل برای هنرهای رزمی ترکیبی عبارت اند از :
- بوکس برای ضربات مشت و نحوهٔ گارد و دفاع و جا خالی دادن
- تکواندو برای ضربات سرعتی و متفاوت پا
- کیک بوکسینگ برای ترکیب ضربات دست و پا
- موای تای برای ضربات آرنج و زانو
- کاراته برای ضربات دست و پا و دفاع در برابر ضربات
پیشینه MMA
یک رزمی کار چینی در حال آماده سازی برای پرتاب حریف خود در یک مسابقه لی تای در چین باستان است. رقابت های هنرهای رزمی ترکیبی در کل شیوه جدیدی از رقابت های رزمی محسوب می شود اما اگر به گذشته نگاه کنیم می توان رگه هایی از رقابت های «وال تودو» که از سال ۱۹۲۰ در برزیل برگزار می شود را در ام ام ای امروزی مشاهده کرد و اگر خیلی به عقب برگردیم شاید «پانکریشن» این نقش را برعهده بگیرد. به طور کلی تفکر ترکیب رشته های مختلف رزمی، بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ رشد پیدا کرد که نقش اصلی را در این مورد بروس لی بازی کرد. او معتقد بود یک مبارز خوب، یک بوکسور، یک کاراته کا، یک جودوکار یا یک کونگ فو کار نیست. یک مبارز خوب کسی است که خودش را با هر سبکی وفق داده و توانایی مبارزه در هر استایلی را دارد. در واقع با هر نوع تکنیکی که یاد می گیرد و تمرین می کند با استفاده از آن، حریفش را از هر استایلی زمین گیر کند. این حرف بعدها توسط دانا وایت به صورت عملی وارد عرصه رقابت های رزمی شد. دانا وایت رئیس یواف سی و کسی است که امروز وی را به عنوان گسترش دهندهٔ هنرهای رزمی ترکیبی می شناسند. هنرهای رزمی ترکیبی نوین از سال ۱۹۹۳ با برگزاری مسابقات یو اف سی در ایالات متحده و به دنبال آن رقابت های پراید اف سی در سال ۱۹۹۷ در ژاپن کلید خورد. این رقابت ها از آن زمان تا به حال از نظر قوانین تغییرات زیادی را شاهد بوده است؛ با این هدف که این تغییرات بتواند رقابت های هنرهای رزمی ترکیبی را به عنوان یک ورزش به جامعه معرفی کرده و گسترش دهد. مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی هم اکنون در سراسر جهان کاملاً شناخته شده و در ایالات متحده و ژاپن از محبوبیت شگرفی برخوردار است.
هنرهای رزمی ترکیبی MMA در ایران
هنرهای رزمی ترکیبی از پرطرفدارترین ورزش های رزمی جهان، برای نخستین بار در تاریخ ۴ فروردین ۱۴۰۰ توسط وزارت ورزش و جوانان مجوز رسمی فعالیت گرفت. فدراسیون انجمن های ورزشهای رزمی از اصلی ترین مجری های آن است. بیش از این هنرهای رزمی ترکیبی در ایران فعالیت رسمی نداشت و برخی چهره های ورزشی در داخل کشور برای فعالیت در این رشته راهی کمپ های خارجی می شدند. امیر علی اکبری، آرش مردانی، محمدرضا گودری، مهدی باقری، علی معتمد، مهدی برقی، کمال شعله روز ، مسعود صفری و مجید مدنی از ایرانیان حاضر در لیگ های معتبر هنرهای رزمی ترکیبی هستند.