بنزوکائین (Benzocaine) با فرمول شیمیایی C9H11NO2 یک بی حس کننده موضعی است که برای تسکین موقت درد و خارش ناشی از سوختگی های جزئی، آفتاب سوختگی، خراش ها و نیش حشرات یا تحریکات جزئی پوست استفاده می شود. این ماده با مسدود کردن سیگنال های عصبی در بدن کار می کند. بنزوکائین متعلق به گروهی از داروها است که به عنوان بی حس کننده های موضعی شناخته می شوند. پایانه های عصبی پوست را از بین می برد. این دارو مانند بیهوشی های عمومی هنگام استفاده برای جراحی باعث بیهوشی نمی شود. به عنوان مسکن موضعی یا در قطره های سرفه استفاده می شود. این یکی از موادی است که می تواند با داروهای مختلف بدون نسخه و به ویژه با پمادهای بیهوشی مورد استفاده قرار گیرد.
حساسیت شدید به بنزوکائین یا سایر بی حس کننده های موضعی استری
عفونت ثانویه باکتریایی موضعی
پوست و مخاط آسیب دیده
سوختگی شدید
تداخلات رده X (پرهیز): تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات داروها توسط بنزوکائین: تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات بنزوکائین توسط داروها: تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات داروها توسط بنزوکائین: بی‌حس کننده‌های موضعی، پریلوکائین، سدیم نیتریت
افزایش اثرات بنزوکائین توسط داروها: داپسون (موضعی)، عوامل ایجادکننده مت هموگلوبینمی، نیتریک اکسید
بنزوکائین به هنگام جوشیدن با آب تجزیه می شود، ولی محلول‌های روغنی آن را می توان بدون تغییریافتن جوشاند. بنزوکائین به عنوان یک بی حس کننده موضعی از گروه استر کاربرد وسیعی دارد. شکل‌های مختلف استفاده از بنزوکائین وجود داشته که معمولا بصورت قرص، کرم، اسپری، لوسیون و ... می باشد.
