میزان و نحوه مصرف داروی سفادروکسیل

  جمعه، 18 آذر 1401   زمان مطالعه 4 دقیقه
میزان و نحوه مصرف داروی سفادروکسیل
سفادروکسیل دارویی از گروه سفالوسپورین ها (آنتی بیوتیک سفالوسپورین) است. سفادروکسیل با کشتن باکتری ها (ضد باکتری)  عمل می کند و برای درمان تعدادی از عفونت ها مورد استفاده قرار می گیرد. در این بخش به میزان و نحوه مصرف داروی سفادروکسیل در ساعد نیوز اشاره می کنیم.

سفادروکسیل یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف است، به این معنی که در برابر طیف گسترده ای از باکتری ها فعال است. از این دارو برای درمان عفونت های باکتریایی مانند عفونت های دستگاه ادراری، عفونت های قفسه سینه و گلو، عفونت گوش و عفونت پوستی استفاده می شود. سفادروکسیل با کشتن باکتری عامل عفونت، عفونت را از بین می برد.

نکاتی که قبل از مصرف سفادروکسیل باید در نظر گرفته شود

برخی از داروها برای افراد با شرایط خاص مناسب نیست و بعضی داروها نیز درصورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می گردد؛ بنابراین بهتر است قبل از مصرف داروی سفادروکسیل ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

  1. اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی دارید. مخصوصاً اگر به پنی سیلین و یا سفالوسپورین حساسیت دارید حتماً به پزشک خود بگویید.
  2. در صورتی که باردار هستید و یا به نوزاد خود شیر می دهید.
  3. اگر هرگونه مشکل کلیوی دارید.
  4. اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.

مقدار مصرف سفادروکسیل

  • دوز معمول بزرگسالان برای عفونت پوستی یا بافت نرم:1 گرم خوراکی یک بار در روز یا در دوزهای تقسیم شده 2 بار در روز.
  • دوز معمول بزرگسالان برای التهاب لوزه/ فارنژیت:1 گرم خوراکی یک بار در روز یا در دوزهای تقسیم شده 2 بار در روز.
  • دوز معمول بزرگسالان برای سیستیت:عفونت های دستگاه ادراری تحتانی غیرپیچیده (به عنوان مثال، سیستیت): 1 تا 2 گرم به صورت خوراکی یک بار در روز یا در دوزهای تقسیم شده 2 بار در روز .عفونت های ادراری پیچیده: 1 گرم به صورت خوراکی 2 بار در روز.
  • دوز معمول در بزرگسالان برای پیلونفریت:عفونت های دستگاه ادراری تحتانی غیرپیچیده (به عنوان مثال، سیستیت): 1 تا 2 گرم به صورت خوراکی یک بار در روز یا در دوزهای تقسیم شده 2 بار در روز .عفونت های ادراری پیچیده: 1 گرم به صورت خوراکی 2 بار در روز.
  • دوز معمول بزرگسالان برای عفونت ادراری:عفونت های دستگاه ادراری تحتانی غیرپیچیده (به عنوان مثال، سیستیت): 1 تا 2 گرم به صورت خوراکی یک بار در روز یا در دوزهای تقسیم شده 2 بار در روز. عفونت های ادراری پیچیده: 1 گرم به صورت خوراکی 2 بار در روز.
  • دوز معمول بزرگسالان برای استئومیلیت: عفونت های دستگاه ادراری تحتانی غیرپیچیده (به عنوان مثال، سیستیت): 1 تا 2 گرم به صورت خوراکی یک بار در روز یا در دوزهای تقسیم شده 2 بار در روز .عفونت های ادراری پیچیده: 1 گرم به صورت خوراکی 2 بار در روز.
  • دوز معمولی کودکان برای عفونت ادراری:کودکان: 15 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت خوراکی هر 12 ساعت.
  • دوز معمولی کودکان برای عفونت پوستی و ساختار پوست:کودکان: 15 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت خوراکی هر 12 ساعت.
  • دوز معمولی کودکان برای التهاب لوزه/ فارنژیت:کودکان: 30 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت خوراکی در روز، یک بار در روز یا به صورت دوزهای تقسیم شده 2 بار در روز.
  • دوز معمولی کودکان برای Impetigo:کودکان: 30 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت خوراکی در روز، یک بار در روز یا به صورت دوزهای تقسیم شده 2 بار در روز.

مصرف سفادروکسیل

نحوه استفاده از سفادروکسیل

  • دوز بستگی به نوع و شدت عفونت دارد. با غذای بدون چربی یا یک فنجان آب می توانید از آن استفاده کنید.
  • دوز معمول برای بیماران بالای ۱۲ سال ۵۰۰ یا ۱۰۰۰ میلی گرم دو بار در روز (هر ۱۲ ساعت) است. مدت درمان باید ۷-۱۰ روز باشد. مهم است که کپسولهای سفادروکسیل، را تا زمانی که پزشک شما توصیه می کند مصرف کنید، حتی اگر احساس می کنید بهتر شده اید. به این ترتیب شما از مقاومت باکتریایی نسبت به آنتی بیوتیک ها جلوگیری خواهید کرد.
  • برای درمان عفونت های پوستی و بافت نرم، سفادروکسیل، در دوز ۱۰۰۰ میلی گرم یکبار در روز استفاده می شود.
  • برای عفونت های دستگاه ادراری (پیلونفریت)، سفادروکسیل، در دوز ۱۰۰۰ میلی گرم دو بار در روز، به مدت ۲ هفته استفاده می شود.
  • در کودکان زیر ۱۲ سال، دوز سفادروکسیل، باید بر اساس وزن بدن کودک محاسبه شود. سفادروکسیل، باید به شکل شربت در کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

هشدارها در مورد استفاده از سفادروکسیل

  1. واکنش های ازدیاد حساسیت: ممکن است واکنش های ازدیاد حساسیت، از جمله آنافیلاکسی رخ دهد. اگر یک واکنش آلرژیک رخ داد، درمان قطع شود و اقدامات حمایتی مناسبی انجام شود.
  2. آلرژی به پنی سیلین: در بیماران با حساسیت به پنی سیلین با احتیاط استفاده شود.
  3. Superinfection: استفاده طولانی مدت ممکن است منجر به Superinfection عفونت قارچی یا باکتریایی، از جمله اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل (CDAD) و کولیت پسودوممبران شود. CDAD، 2 ماه پس از درمان با انتی بیوتیک مشاهده شده است.

دیدگاه ها

  دیدگاه ها
پربازدیدترین ویدئوهای روز   
آخرین ویدیو ها