نکاتی مهم درباره سکس و رابطه جنسی دهانی و مقعدی !

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از مثبت زندگی، بسیاری از مردم در مورد رابطه جنسی دهانی و مقعدی سوال دارند. آیا این روش ها بدون خطر هستند؟ خطرات این روش ها چیست؟ آیا ممکن است از طریق این روابط جنسی باردار شوید یا به یک بیماری منتقله از راه جنسی (STD) مبتلا شوید؟ آیا انجام این روش ها در دوران بارداری بدون خطر هستند؟ بیماری های منتقله از راه جنسی می توانند از فردی به فرد دیگر گسترش بیابند. خطرات جدی دیگری در رابطه با رابطه جنسی دهانی و مقعدی مخصوصا در دوره بارداری وجود دارد.

در این نوشتار اطلاعاتی را در مورد رابطه جنسی دهانی و مقعدی مخصوصا در دوره بارداری در اختیارتان خواهیم گذاشت. همچنین پاسخ بسیاری از سوالات متداول را پیدا خواهید کرد. سپس می توانید خطرات را سبک سنگین کنید و در مورد مرزهای رابطه جنسی تان تصمیم بگیرید.

۱. نزدیکی جنسی مقعدی چیست؟

شایع ترین نوع رابطه ی جنسی مقعدی زمانی است که یک مرد آلت تناسلی خود را وارد مقعد همسر خود می کند. این مقاله نیز عمدتا همین رابطه را مورد بررسی قرار می دهد. با این حال، این روش از رابطه ی جنسی همچنین می تواند شامل نفوذ ابزار جنسی یا انگشتان دست یا تحریک مقعد با دهان یا زبان باشد. این ها هم اگر دخول اتفاق بیفتد رابطه ی جنسی مقعدی در نظر گرفته می شود اما انزال یا ارگاسم رخ نمی دهد.

ما به دو شیوه در مورد مقاربت مقعدی صحبت می کنیم: دریافت کننده و انجام دهنده . “دریافت کننده ” به فردی که آلت تناسلی وارد مقعدش می شود، اشاره دارد و “انجام دهنده” به شخصی (مرد) اشاره می کند که عمل دخول آلت تناسلی را انجام می دهد.

۲. رابطه جنسی دهانی چیست؟

رابطه ی جنسی دهانی زمانی است که یکی از دو طرف دهان خود را روی دستگاه تناسلی شریک زندگی خود (واژن یا آلت تناسلی) می گذارد تا یک واکنش لذت بخش را تحریک کند. حتی اگر انزال یا ارگاسم رخ ندهد، باز هم این کار رابطه ی جنسی دهانی در نظر گرفته می شود.

۳. آیا امکان انتقال STD از طریق رابطه ی جنسی مقعدی یا رابطه ی جنسی دهانی وجود دارد؟

بله، STD را می توانید از طریق رابطه ی جنسی دهانی و مقعدی انتقال دهید. رابطه ی جنسی مقعدی می تواند به راحتی به بافت (بریدگی و زخم در پوشش مقعد) آسیب برساند در مقایسه با رابطه ی جنسی واژینال، به این دلیل که مقعد برای عمل دخول و رابطه ی جنسی طراحی نشده است. بنابراین، لایه ی پوستی که اغلب در مقابل عفونت مقاومت می کند، دچار پارگی می شود و STDها می توانند به راحتی وارد بدن شوند. این بدان معنا است که احتمال انتقال STD از طریق رابطه ی جنسی مقعدی نسبت به رابطه ی واژینال یا دهانی بیش تر است.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها آمارهای زیر را در رابطه با احتمال ابتلا به HIV از طریق رابطه ی جنسی مقعدی منتشر کرده اند.

احتمال ابتلای فرد دریافت کننده ی دخول مقعدی به بیماری ها به قرار زیر است

– ۱۳ برابر احتمال بیش تر ابتلا به HIV نسبت به فرد انجام دهنده ی دخول مقعدی
– ۱۷ برابر احتمال بیش تر ابتلا به HIV نسبت به مقاربت واژینال
– ۲ برابر احتمال بیش تر ابتلا به HIV در مقایسه با کسی که در هنگام استفاده از مواد مخدر از یک سوزن به صورت مشترک استفاده می کند.

به طور مشابه با داشتن رابطه ی جنسی دهانی، اگر فردی که در حال انجام این رابطه است، در دهان اش هر گونه برش یا زخمی داشته باشد، انتقال STD آسان تر می شود، زیرا سد محافظتی دچار آسیب شده است. با این حال، حتی بدون برش یا زخم، باز هم ممکن است STD را دریافت کنید یا انتقال دهید. بعضی از عفونت ها زمانی که از طریق رابطه ی دهانی منتقل می شوند، می توانند به طور خاص بر روی دهان، لب ها یا گلو تاثیر بگذارند، مانند هرپس (HSV-1)، کلامیدیا و گونوره.

۴. آیا من و شریک زندگی ام در طول رابطه جنسی دهانی و مقعدی باید از کاندوم و یا روان کننده استفاده کنیم؟

از آن جایی که STDها هنوز هم می توانند از طریق رابطه ی جنسی مقعدی و دهانی منتشر شوند، توصیه می شود از محافظ فیزیکی مانند کاندوم برای محافظت از خود و شریک زندگی تان استفاده کنید. پوست مقعد نازک است، بنابراین ممکن است به راحتی دچار پارگی شود و به خوبی روان نشود، استفاده از روان کننده های بر پایه ی آب ممکن است ایده ی خوبی برای محافظت از بافت ظریف این مناطق در برابر آسیب باشد. اما روان کننده نمی تواند به طور کامل از بریدگی یا آسیب جلوگیری کند. برای رابطه ی جنسی دهانی هیچ روان کننده ای پیشنهاد نمی شود چرا که اکثر برندها در صورت بلع بدون خطر نیستند.

۵. آیا زن می تواند از رابطه جنسی دهانی و مقعدی باردار شود؟

اگرچه هیچ یک از این دو عمل به خودی خود نمی تواند زن را باردار کند، اما در صورتی که مایعات حاوی اسپرم به طور تصادفی در معرض دهانه یا مجرای واژن قرار بگیرد، احتمال حاملگی وجود دارد. احتمال رخ دادن چنین چیزی در اثر رابطه ی جنسی مقعدی بیش تر است زیرا دهانه ی واژن تا حدی به مقعد نزدیک است.

۶. با داشتن رابطه جنسی دهانی و مقعدی در معرض چه خطراتی هستیم؟

از آن جایی که پوشش مقعد و راست روده نازک است، با انجام رابطه ی جنسی مقعدی ممکن است به راحتی آسیب ببیند و همین سبب می شود که باکتری ها و سایر عوامل عفونی به طور مستقیم وارد جریان خون شوند. این امر می تواند ریسک بروز مشکلات مربوط به سلامت رکتوم را افزایش دهد.

عوارض رابطه جنسی مقعدی

– احتمال ابتلا به STD را افزایش می دهد (برای یک زن احتمال ابتلا به این بیماری ها با رابطه ی مقعدی ۱۷ برابر بیش تر از مقاربت واژینال است، به ویژه HIV)
– خطر ابتلا به هپاتیت A، B و C را افزایش می دهد.
– احتمال ابتلا به سرطان مقعد یا زگیل های مقعدی را افزایش می دهد (هر دو معمولا با HPV، نوعی STD ویروسی مرتبط هستند)
– هموروئید موجود را تحریک یا بدتر می کند، باعث ناراحتی یا خونریزی مقعدی می شود.
– خطر ابتلا به عفونت های گوارشی ناشی از باکتری ها، انگل ها و آمیب ها که به طور معمول فقط در دستگاه گوارش وجود دارند را افزایش می دهد؛ آن ّها در حالت عادی مشکلی ایجاد نمی کنند. (مخصوصا برای زوج هایی که پس از مقاربت مقعدی یا دهانی، رابطه ی واژینال را شروع می کنند.)

برخی از بیماری هایی که در اثر رابطه ی مقعدی ممکن است ایجاد شوند، عبارتند از:

* ژیاردیا
* شیگلا
* اشریشیا کلی
* کامپیلوباکتر
* سالمونلا
* آمیبیاز

– فاکتوری است که در بی اختیاری مدفوع (عدم توانایی کنترل حرکت روده) نقش دارد.
– سبب بروز عفونت مجاری ادراری در مرد یا زن می شود، به ویژه در کسانی که بعد از رابطه ی جنسی مقعدی، وارد رابطه ی جنسی واژینال می شوند.

بیش ترین خطر مربوط به رابطه ی جنسی دهانی با احتمال ابتلا به STDها یا گسترش آن ها همراه است. تقریبا تمام STDها را می توان از طریق رابطه ی جنسی دهانی دریافت کرد، از جمله ویروس اچ آی وی، که باعث ایدز می شود. هرپس (بیش تر HSV-1)، گونوره، و کلامیدیا می تواند دهان، لب ها یا گلو را آلوده کند. اگر مبتلا به هرپس نوع ۱ (زخم های سرد) باشید و رابطه ی جنسی دهانی را انجام می دهید، ممکن است آن را به شریک زندگی تان نیز انتقال دهید که همین می تواند باعث ایجاد تبخال دستگاه تناسلی شود.

برای زنانی که رابطه ی جنسی دهانی انجام می دهند، مهم است که شریک زندگی شان هوا به دستگاه واژن انتقال ندهند. حباب هوا می تواند اختلاف فشار ایجاد کند و در اثر آن ممکن است رگ های خونی نزدیک سطح بترکند. این اتفاق ممکن است باعث خونریزی واژینال یا اثرات جدی تر شود.

۷. آیا رابطه جنسی دهانی و مقعدی در هنگام بارداری ایمن هستند؟

رابطه ی جنسی دهانی معمولا در طول بارداری فقط “احتمالا بدون خطر” است تنها به این شرط که هر دوی شما آزمایش داده باشید و معلوم شده لاشد که به هیچ یک از STDها مبتلا نیستید. برای کسانی که آزمایش نداده باشند و از سلامت شان مطمئن نباشند، خطر مبتلا بودن به STDها وجود دارد که بسیاری از آن ها می توانند بر بارداری و جنین در حال رشد تاثیر بگذارند.

به خصوص در دوران بارداری، مهم است که اگر رابطه ی جنسی دهانی دارید، شریک زندگی تان هوا وارد واژن نمی کند و سبب نمی شود که هوا در داخل واژن حبس شود. به این دلیل که این حباب هوا ممکن است حرکت کند و وارد جفت شود و به این ترتیب می تواند مشکلاتی را در رشد جنین ایجاد کند. علاوه بر این، اختلاف فشار ناشی از هوا که در واژن حبس شده است، می تواند رگ های خونی را پاره کند، و در نتیجه به لکه بینی یا خونریزی منجر شود.

اگر تصمیم بگیرید که در دوران بارداری خود با همسرتان رابطه ی جنسی دهانی داشته باشید، استفاده از کاندوم می تواند به کاهش شانس ابتلا به STDها از طریق رابطه ی جنسی دهانی کمک کند.

عوارض رابطه جنسی مقعدی در دوران بارداری

* بارداری ممکن است سبب بروز هموروئید شود که باعث می شود رابطه ی جنسی مقعدی همراه با درد یا ناراحتی باشد و هموروئید را به وجود آورد یا موجب پارگی آن شود. خونریزی مقعدی می تواند جدی باشد، به ویژه در دوران بارداری.

* برخی از عفونت ها می توانند در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کنند، مانند ژیاردیا و استرپتوکوک گروه ب (GBS)، و برخی دیگر. ژیاردیا می تواند باعث اسهال مزمن شود که همین ممکن است به کم شدن آب بدن و سوء تغذیه منجر شود، که هر دو در دوران بارداری برای مادر و جنین خطرناک هستند.

GBS ممکن است در حین زایمان به کودک انتقال یابد و می تواند منجر به بروز عفونت در نوزاد شود. هم ژیاردیا و هم GBS اغلب راست روده را اشغال می کنند و می توانند به ناحیه ی واژن گسترش پیدا کنند اگر رابطه ی واژینال یا دهانی بعد از رابطه ی جنسی مقعدی انجام شود یا در صورتی که لمس کردن (دست یا دستگاه تناسلی) پس از رابطه ی جنسی مقعدی رخ بدهد.

* رابطه جنسی مقعدی خطر ابتلا به STD را افزایش می دهد، که بسیاری از آن ها می توانند عوارض جدی برای جنین در حال رشد ایجاد کنند.