کوک سول (هنرهای رزمی سنتی کره) در سال ۱۹۵۸ توسط استاد بزرگ این هیوک سو ابداع شد. وی در سال ۱۹۶۱ تشکیلات سازمانی کوک سول را معرفی کرده و آنرا کوک سول وان (انجمن هنرهای رزمی سنتی کره) نامید. استاد سو نزدیک به ۵۰ سال از زندگی خود را صرف تمرین و جستجو در هنرهای رزمی باستانی کره کرد تا بتواند بیش از ۳۶۰۰ نوع تکنیک مختلف از آنها را انتخاب و دسته بندی کرده و در برنامه آموزشی کوک سول وان بگنجاند. این تکنیکها از سه شاخه اصلی هنرهای رزمی کره باستان یعنی هنرهای رزمی خانوادگی (سادوموسول) ، هنرهای رزمی دربار امپراطوری (کونگ جونگ مو سول) و هنرهای رزمی راهبان بودایی (بول کیو موسول) نشات گرفته است . اساس کوک سول وان بر کی یا انرژی درونی می باشد . اگرچه دسته بندی کوک سول تحت عناوین فوق بدلیل گستردگی بسیار آن خطا بوده و صحیح آن است که کوک سول را هنر رزمی درونی , بیرونی و نرم , سخت بدانیم .
تاریخچه:
رشته "کوک سول وان" قدمت چندانی ندارد و توسط "سو این هیوک" (شاگرد "چوا یونگ سول" پایه گذار هاپکیدو)، در سال 1958 بوجود آمد ولی منشاء رشته های کره ای و مشابه با "کوک سول وان" مانند: هاپکیدو، هوا رنگ دو، تانگ سو دو، هان مو دو و دیگر رشته های کره ای، تاریخچه ای پر فراز و نشیب و طولانی را بیان می کند. بطوریکه ادعا می شود، این هنرها از ترکیب سه شاخه مختلف هنرهای رزمی باستانی کره به شرح ذیل پدید آمده اند:
1- هنرهای رزمی خانوادگی و وراثتی (سا دو- موسول):
اولین هنرهای رزمی کره به شمار می روند و در طول زمان از یک منشاء به منشاء دیگر گذر کرده اند. این نوع هنر رزمی در میان قبایل و شهر نشینان آن زمان رواج داشته است. مدارک آن به اولین حکومت پادشاهی کره به نام "کوچو سون" باز می گردد که بین 5000 تا 2000 سال قبل از میلاد وجود داشته است.
2- هنرهای رزمی معابد بودایی ( بول کیو- موسول):
توسط راهبان بودایی معابد تمرین می شده و بويژه روشهای مبارزاتی معابد شائولین در چین را نیز در بر می گرفته است. این تکنیکها برای ایجاد سلامتی و همراهی با مدیتیشن تاکید داشته و شامل تمرینات درونی و بیرونی بوده است.
3- هنرهای رزمی اشرافی و سلطنتی (کونگ جونگ- موسول):
بیشتر سلاحهای مورد آموزش در "کوک سول وان" همچنین تکنیکهایی که با دست باز و کف دست اجرا می شوند مربوط به این بخش از هنرهای رزمی می باشند. پس از اشغال کره توسط ژاپن در سال 1910 رشته های رزمی ژاپنی تاثیر غیر قابل انکاری بر هنر رزمی کره داشته اند. در سال 1973 اولین مدرسه کوک سول وان در آمریکا افتتاح گردید و بدلیل استقبال صورت گرفته یک سال بعد "سو این هیوک" به آمریکا مهاجرت کرد. در سال 1984 "کوک سول وان" به ایران نیز رسید.
یونیفرم رشته کوک سلول وان
یونیفرم رشته کوک سول وان" دو بوک" نامیده ميشود که به رنگ مشکی است( زیرا در کشورکره رنگ سفید علامت عزاداری است) و ضخیمتر از یونیفرم تکواندو و کاراته و نازکتر از یونیفرم جودو و جوجیتسو است. بخش بالاپوش این یونیفرم بلند تر از بالاپوش ديگر رشته ها است و در پائین آن توسط چاکهای متعدد به چند بخش تقسیم شده است که گاهی این بخشها را با حاشیه رنگی یا به صورت ریشه دار تزئین می نمایند. مدل این لباس از لباس جنگجویان قدیم کره برگرفته شده است. در گذشته رنگ کمربند ها ثابت بود و ارتقاء هنرجو توسط تزئینات حاشیه لباس مشخص ميشد ولی اینک از کمربندهای رنگی استفاده ميشود و دانها هم به 10 رده تقسیم می گردد.
کوک سول وان شامل مجموعه تکنیکهای ذیل است:
1- قفل مفصل ها: انواع گوناگونی از این تکنیک در" کوک سول وان" وجود دارند که شامل:قفل مفصل مچ، قفل بازو و قفل مفصل ها کوچک می گردد.
2- ضربات دست (سو کی= زوکی در تلفظ ژاپنی):شامل ضربات کف دست، مشت، ضربات با انگشتان، ضربات ارنج و استفاه از نقاط فشار ميشود .
3- ضربات پا ( جوک سول):شامل لگدهای چرخشی و پرشی، لگدهای ترکیبی و همچنين لگدهای جفت ميباشند .
4- سرشاخ شدن - پرتابها ( توکی – جاپ کی):حاوی پرتاب با کل بدن، پرتاب به وسیله پا، دفاع در برابر گرفتن و همچنين مبارزه بر روی خاک است.
5- تکنیکهای افت ( ناک بوپ):این تکنیکها برگرفته از افتهای رشته جودو بوده و به هنرجو کمک ميکند که بدون اسیب از شرایط سخت جدا شود.
6- تکنیکهای تقليدي حیوانات:این بخش که نسبت به تکنیکهای فوق کم تر به کار برده ميشود ، یادگار پدر و پدر بزرگ" سو این هیوک" است که در رشته های چینی مهارت داشت و مهارت خود را به فرزند خود اموزش دادند.
7- تکنیکهای استفاده از سلاح:که مانند سلاحهای رشته هاپکیدو حاوی:شمشیر، چوب بلند و کوتاه، عصا، نانچاکو، چاقوی هلالی شکل( وول دو)، نیزه و بادبزن میباشد .
8- تکنیکهای شفا بخش:که حاوی ماساژ فشاری، ماساژ با روغنهای طبی، طب سوزنی و گیاه درمانی است.